Ο ρόλος των γυναικών στο ναζιστικό Ολοκαύτωμα

Η ναζιστική μηχανή που έσπειρε το θάνατο ήταν αδιαμφισβήτητα ανδρική υπόθεση αλλά σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, η συμμετοχή των γυναικών στη γενοκτονία ήταν πολύ μεγαλύτερη απ' ότι πιστευόταν ως σήμερα.

Υπήρχαν περιβόητες γυναίκες-φύλακες στρατοπέδων, όπως η Ilse Koch και η Irma Grese και άλλες λιγότερο γνωστές, όπως η δολοφόνος Petri Erna, σύζυγος αξιωματικού των SS και μητέρα δύο ανηλίκων παιδιών, που καταδικάστηκε στα 25 χρόνια της, για την εκτέλεση έξι παιδιών εβραϊκής καταγωγής στην υπό ναζιστική κατοχή Πολωνία. Άλλη μια γυναίκα, η γραμματέας Altvater Johanna Zelle, κατηγορείται για τη δολοφονία παιδιών στο Volodymyr-Volynsky, γκέτο της τότε κατεχόμενης Ουκρανίας.

Η ερευνήτρια Wendy Lower, Αμερικανίδα ιστορικός που τώρα ζει στο Μόναχο, επέστησε την προσοχή στον αξιοσημείωτο αριθμό των Γερμανίδων που φαίνονταν ως συμβατικές και απλές γυναίκες αλλά στην πραγματικότητα συμμετείχαν με προθυμία στον πόλεμο και ιδιαίτερα σε περιοχές όπου γινόταν γενοκτονία.

«Χιλιάδες θα μπορούσε να είναι μια συντηρητική εκτίμηση», τόνισε η ιστορικός σε συνέντευξή της στην Jerusalem Post. Παρόλο που οι περισσότερες δεν λέρωναν τα χέρια τους με αίμα, οι ενέργειές τους ήταν ακόμη πιο διεστραμμένες αφού διαπράττονταν εκτός των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Τα συμπεράσματα της Wendy Lower έριξαν φως στο Ολοκαύτωμα από μια διάσταση που στο κέντρο της βρίσκεται το φύλο, ενώ υπογράμμισαν και το σημαντικό ρόλο που έπαιξαν τα κατώτερα στρώματα της ναζιστικής μηχανής θανάτου. Η ιστορικός προσπάθησε να αποκρυπτογραφήσει τα κίνητρα που ώθησαν τις γυναίκες να πράξουν τέτοια εγκλήματα. «Το γεγονός αυτό αμφισβητεί την άποψη που έχουμε σχετικά με τη γυναικεία συμπεριφορά, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται το ναζιστικό καθεστώς τους είχε πάρει όλους με το μέρος του».

Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ο αριθμός των γυναικών που εργάζονταν ως φύλακες ανερχόταν στις 5.000 –περίπου το 10 % του προσωπικού– ενώ χιλιάδες γυναίκες από τη Γερμανία πήγαν στα ανατολικά εδάφη για να τα «γερμανοποιήσουν» και να προσφέρουν υπηρεσίες στους ντόπιους Γερμανούς. Ανάμεσά τους ήταν νοσηλεύτριες, εκπαιδευτικοί και κοινωνικοί λειτουργοί που ήταν υπεύθυνες για τις αποθήκες όπου φυλάσσονταν αγαθά και αντικείμενα που είχαν αποσπαστεί από τους Εβραίους, ενώ πολλές από αυτές προσλαμβάνονταν ως διερμηνείς ή γραμματείς.

Η Petri Erna, κατά την ανάκρισή της, ομολόγησε ότι είχε καταφύγει στη φρικτή δολοφονία των παιδιών για να αποδείξει στους άνδρες ότι ήταν ίση με αυτούς και ικανή για τα ίδια πράγματα.



ΠΗΓΗ