Ήταν Σάββατο απόγευμα της 16ης Ιουλίου του 1054. Οι χρονικογράφοι της εποχής περιγράφουν με ιδιαίτερα γλαφυρό ύφος τα γεγονότα εκείνης της ημέρας που σήμανε το Σχίσμα ανάμεσα στην Ορθόδοξη και την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Στο ναό της Αγίας Σοφίας ιερουργούσε ο Πατριάρχης Μιχαήλ Κηρουλάριος τελώντας τη λειτουργία του εσπερινού.
Η μυσταγωγία και η κατάνυξη της λειτουργίας διακόπτονται από την είσοδο ενός ευγενούς και της συνοδείας του, στο ναό. Ο Πατριάρχης Μιχαήλ και οι παρευρισκόμενοι σαστίζουν και μέχρι να συνέλθουν από την έκπληξη, ο απεσταλμένος του Πάπα της Ρώμης Λέοντα Θ’, καρδινάλιος Ουμβέρτος θέτει στην Αγία Τράπεζα μια περγαμηνή με την παπική σφραγίδα. Ο πατριάρχης ξετυλίγει το ρολό και διαβάζει το κείμενο.
«Όστις αν τη πίστει και τη θυσία της Ρωμαϊκής και Αποστολικής Καθέδρας αντιλέγη ανάθεμα έστω και μήτε λεγέσθω Ορθόδοξος αλλά λεγέσθω προζυμίτης και νέος Αντίχριστος».
Ο Πάπας Λέων Θ΄ χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα βαριές εκφράσεις αναθεματίζει το Πατριάρχη Μιχαήλ και όσους τον ακολουθούν αποκαλώντας τους αιρετικούς με τον χαρακτηρισμό του «προζυμίτη», που έδιναν οι Ρωμαιοκαθολικοί στους Ορθοδόξους λόγω της χρήσης προζυμιού στον άρτο της Θείας Ευχαριστίας.
Λίγες ημέρες αργότερα ο Πατριάρχης Μιχαήλ έχει ήδη έτοιμη την απάντησή του σε όσους τον αφόρισαν. Ανταποδίδει το αφορισμό στους συντάκτες του σημειώματος. Το μεγάλο σχίσμα είναι πλέον γεγονός και οι συνέπειές του θεολογικές, εκκλησιαστικές, πολιτικές και διπλωματικές ταλάνισαν μέχρι πολύ πρόσφατα τις σχέσεις Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου