Ρόζγουελ: Η απάτη με τη νεκροψία του εξωγήινου

Μια ιστορία που συγκίνησε την παγκόσμια κοινή γνώμη. Πού και πώς στήθηκε το αληθοφανές βίντεο


Η πόλη Ρόζγουελ βρίσκεται στην κομητεία Τσάβες του Νέου Μεξικού. Από το 1941 μέχρι το 1967, υπήρχε στην πόλη η μεγαλύτερη βάση της Στρατηγικής Αεροπορικής Διοίκησης της USAF. Κατά τον Ψυχρό Πόλεμο στη βάση υπήρχε απόρρητος εξοπλισμός, όπως βομβαρδιστικά μεγάλης εμβέλειας και πύραυλοι τύπου Άτλας. Στις 9 Ιουλίου του 1947, η Αεροπορική Βάση εξέδωσε μια ανακοίνωση που έλεγε ότι το προσωπικό της είχε περισυλλέξει συντρίμμια από έναν “ιπτάμενο δίσκο” στα περίχωρα του Ρόζγουελ.

Η αντίδραση του Τύπου ήταν πηχυαίοι τίτλοι, αλλά η συγκίνηση δεν κράτησε για πολύ. Η Αεροπορική Βάση ανακάλεσε αμέσως την ανακοίνωση, λέγοντας ότι αυτά που είχαν βρει ήταν τα συντρίμμια ενός μετεωρολογικού αερόστατου μεγάλου ύψους. Σε μια συνέντευξη τύπου παρουσιάστηκαν τα συντρίμμια, επιβεβαιώνοντας ότι δεν ήταν εξωγήινα! Η υπόθεση έκλεισε και γρήγορα ξεχάστηκε.

Το περιστατικό “Ρόζγουελ” παρέμεινε στο “ψυγείο” για τρεις δεκαετίες, μέχρι που το ξέθαψε το 1978 ένας πυρηνικός φυσικός που εξελίχθηκε σε επαγγελματία “ουφολόγο”. Ήταν ο  Στάντον Φρίντμαν. Ο Φρίντμαν πίστευε ότι δεχόμασταν τακτικές επισκέψεις από έναν εξωγήινο πολιτισμό που έχει πατρίδα τα πλανητικά συστήματα των αστέρων Ζήτα Ρετίκουλι 1 και 2, σε απόσταση 39 έτη φωτός από τον δικό μας ήλιο. Ήταν βέβαιος πως η κυβέρνηση των ΗΠΑ συνωμοτούσε από τη δεκαετία του ’40 για να κρατήσει την ιστορία μυστική. Ασχολήθηκε με την υπόθεση και πήρε συνεντεύξεις από μάρτυρες του συμβάντος του Ρόζγουελ. Τα μέσα ενημέρωσης μπήκαν στο παιχνίδι και η ιστορία φούσκωνε όλο και περισσότερο.

Εμφανίστηκαν βιβλία και έγιναν ειδικές τηλεοπτικές εκπομπές. Σε κάθε μέσο η εκδοχή ήταν ελαφρώς διαφορετική, αλλά όλες συνέβαλλαν στο να γίνει το Ρόζγουελ η πρωτεύουσα των ΑΤΙΑ, έστω και αν κανείς δεν είχε στοιχεία ότι υπήρχαν. Τέλος, το 1989 παρουσιάστηκε ένας μάρτυρας που ισχυρίστηκε ότι στο Ρόζγουελ έγιναν νεκροψίες στους νεκρούς εξωγήινους που περισυλλέχθηκαν από τη συντριβή του ιπτάμενου δίσκου.




CSI Ρόσγουελ

Τον Αύγουστο του 1995, ένας βρετανικός τηλεοπτικός σταθμός ανακοίνωσε ότι είχε στα χέρια του ταινία με μια νεκροψία, που είχε γίνει λίγο μετά από τη συντριβή στην Αεροπορική Βάση το 1947. Η εκπομπή έσπασε ρεκόρ τηλεθέασης.




Το φιλμ είχε διάρκεια 16 λεπτά και 51 δευτερόλεπτα. Η νεκροψία γινόταν σε ένα δωμάτιο. Οι ειδικοί έβγαλαν το συμπέρασμα ότι έμοιαζε με τα δωμάτια των νοσοκομείων του τέλους της δεκαετίας του ’40. Στο πλάνο εμφανίζονταν περιστασιακά ένα ρολόι, δείχνοντας στον θεατή το χρόνο της νεκροψίας. Το δωμάτιο διέθετε ιατρικό εξοπλισμό και δίσκους με ιατρικά εργαλεία. Από το ταβάνι κρεμόταν ένα μικρόφωνο, επάνω από το τραπέζι για να καταγράφει τα ευρήματα του ιατροδικαστή, ενώ μέσα από μια τζαμαρία διακρινόταν ακόμη ένα δωμάτιο. Το ορατό “καστ” αποτελούνταν από τρία άτομα. Δύο άνδρες, με στολές αντιμετώπισης βιολογικού κινδύνου, έκαναν τη νεκροψία. Ένας τρίτος με μάσκα, κάλυμμα κεφαλιού και στολή χειρουργού, στεκόταν πίσω από το γυάλινο χώρισμα, στο άλλο δωμάτιο.

Το πτώμα δεν διέφερε σε τίποτα από τους υποτιθέμενους εξωγήινους που παρουσιάζονταν σε ταινίες όπως το “Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου” και το “Ε.Τ”.

Το σώμα της νεκροτομής είχε παιδικό μέγεθος με διογκωμένη κοιλιά, χωρίς προφανή σεξουαλικά όργανα και μεγάλα μαύρα μάτια χωρίς κόρη, ίριδα ή βλέφαρα. Το ένα πόδι είχε ένα βαθύ τραύμα, από το οποίο φαίνονταν τα κόκαλα και ο ιστός κάτω από το δέρμα. Ήταν μεν ανθρωποειδές στην εμφάνιση, αλλά διέθετε έξι δάχτυλα στα χέρια και τα πόδια. Από κάποια παράξενη σύμπτωση, η ταινία εμφανίστηκε τη ίδια περίοδο που η αμερικανική κυβέρνηση ανακοίνωσε τα αποτελέσματα μιας εσωτερικής έρευνας για την «υπόθεση Ρόζγουελ». Δημοσιεύθηκαν δύο εκθέσεις, η πρώτη το 1995 και η δεύτερη το 1997. Σύμφωνα με την πρώτη, το υλικό που συλλέχθηκε στο Ρόζγουελ το 1947, προερχόταν από ένα άκρως απόρρητο κρατικό πρόγραμμα με το όνομα “Πρόγραμμα Μεγιστάνας”. Αυτό περιλάμβανε αερόστατα μεγάλου υψόμετρου που έφεραν μικρόφωνα ώστε να εντοπίζουν ήχους από τις ρώσικες πυρηνικές δοκιμές.

Το πρόγραμμα μπήκε γρήγορα στο ράφι όταν ανακαλύφθηκαν άλλες, πιο αξιόπιστες μέθοδοι εντοπισμού. Η δεύτερη έκθεση απέδιδε τις ιστορίες για εξωγήινα πτώματα σε μνήμες στρατιωτικών θυμάτων και κούκλες “δοκιμών σύγκρουσης” που χρησιμοποιούσε η USAF σε πειράματα και φάρσες, χωρίς να διευκρινίζεται τι ορίζουν ως φάρσες. Το 2006 το φιλμάκι απομυθοποιήθηκε. Το κανάλι Fox αποκάλυψε ότι η ταινία ήταν απάτη, αλλά ο δημιουργός της, Ρέι Σαντίλι, ισχυρίζεται ακόμη ότι βρήκε ένα πολύ κακό αντίγραφο μιας γνήσιας νεκροψίας, από το οποίο μπόρεσε να διασώσει μόνο λίγα καρέ. Ισχυρίστηκε ότι η ταινία της νεκροψίας ήλθε στα χέρια του το 1992. Αντί να δημοσιεύσει τα λίγα καρέ που είχαν διασωθεί, ο Σαντίλι αποφάσισε να ξαναδημιουργήσει την ταινία, παρεμβάλλοντας τα λίγα γνήσια καρέ. Η ταινία γυρίστηκε με ηθοποιούς σε ένα κενό διαμέρισμα στο Βόρειο Λονδίνο, το οποίο διαρρύθμισαν έτσι ώστε να μοιάζει με ιατρική εγκατάσταση της δεκαετίας του 1940. Το σώμα του εξωγήινου το δημιούργησε ένας γλύπτης και το γέμισαν με μυαλό προβάτου καλυμμένο με ζελέ, εντόσθια κοτόπουλου και άλλα ζωικά μέρη ώστε να μοιάζουν με όργανα.

Παρά τις δύο εκθέσεις της κυβέρνησης των ΗΠΑ και την εξομολόγηση του Σαντίλι, το συμβάν με το ΑΤΙΑ του Ρόζγουελ εξακολουθεί να είναι το επίκεντρο μιας πολύπλοκης θεωρίας συνωμοσίας και κυβερνητικής συγκάλυψης.




ΠΗΓΗ