Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2015

Τεράστιος παγετώνας βρέθηκε κάτω από την επιφάνεια του Άρη


Μια γιγαντιαία πλάκα παγετού, μεγάλη όσο Καλιφόρνια και το Τέξας μαζί κρύβεται κάτω από την επιφάνεια του Άρη μεταξύ ισημερινού και βορείου πόλου, σύμφωνα με του επιστήμονες της NASA.

Αυτός ο πάγος μπορεί να είναι το αποτέλεσμα σφοδρών χιονοπτώσεων δεκάδες εκατομμύρια χρόνια πριν στον κόκκινο πλανήτη.

Ο Άρης τώρα έχει ένα κλίμα ξηρό και ψυχρό, αλλά σύμφωνα με πολλά στοιχεία που έχουν έρθει στο φως τα τελευταία χρόνια, δείχνουν ότι ποτάμια, λίμνες και θάλασσες κάλυπταν κάποτε τον πλανήτη. Οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει τη ζωή σχεδόν σε οποιοδήποτε σημείο υπάρχει νερό σε υγρή μορφή στη Γη, με αποτέλεσμα ορισμένοι ερευνητές να πιστεύουν ότι η ζωή θα μπορούσε να υπάρχει και να έχει εξελιχθεί στον Άρη εκείνη την εποχή και ενδεχομένως να συνεχίζει να υπάρχει ακόμη και σήμερα, κρυμμένη σε υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες.

Η ποσότητα του νερού στον Άρη έχει μετατοπιστεί δραματικά κατά τη διάρκεια των αιώνων, λόγω τουασταθούς άξονος του κόκκινου πλανήτη. Σε αντίθεση με τη Γη, ο Άρης δεν έχει ένα μεγάλο φεγγάρι για να συγκρατεί την ταλάντευση και έτσι η κίνηση του άξονα του έχει έναν χαοτικό και απρόβλεπτο τρόπο, οδηγώντας τον σε πολλές εποχές παγετώνων κατά το παρελθόν.

Αν και οι ερευνητές γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι τεράστιες ποσότητες πάγου βρίσκονται παγιδευμένοι στα υψηλά γεωγραφικά πλάτη του Άρη και ειδικά γύρω από τους πόλους, οι επιστήμονες ανακάλυψαν πρόσφατα ότι πάγος κρύβεται και στα μέσα, αλλά και στα χαμηλά γεωγραφικά πλάτη του Άρη.

Μαθαίνοντας περισσότερα για το κλιματικό παρελθόν του πλανήτη και εκεί που υπήρχε κάποτε νερό«θα μπορούσε να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε εάν ο  Άρης ήταν κάποτε κατοικήσιμος», δήλωσε η επικεφαλής της μελέτης Αli Bramson, επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα στο Tucson, στο Space.com.

Για να βρούμε κρυμμένους παγετώνες κάτω από την επιφάνεια του Άρη, η Bramson και οι συνεργάτες της επικεντρώθηκαν σε μια περιοχή με παράξενους κρατήρες που ονομάζεταιArcadia Planitia. Η περιοχή αυτή βρίσκεται στα μέσα και άνω γεωγραφικά πλάτη του Άρη, περίπου ανάλογα με τα γήινα γεωγραφικά πλάτη μεταξύ των Καναδά και Κάνσας.

Αυτοί οι περίεργοι κρατήρες έχουν μέγεθος περίπου 328-430 μέτρα πλάτος με διαφορετικό σχήμα από τους περισσότερους κρατήρες στον πλανήτη που έχουν σχήμα κούπας. Αυτοί οι κρατήρες έχουν σχηματίσει στρώματα με διαφορετικά μεταξύ τους υλικά, όπως σκόνη, πάγο ή βράχους.

Αυτό γίνεται από την πτώση μετεωριτών εκεί που στο υπέδαφος υπάρχουν ασθενέστερα υλικά με αποτέλεσμα αυτά να έρχονται στην επιφάνεια.

Στην περιοχή υπάρχουν 187 κρατήρες όπου οι ερευνητές μελέτησαν λέγοντάς ότι είναι «ένα γεγονός που δείχνει ότι κάτι περίεργο συμβαίνει στο υπέδαφος,« σύμφωνα με τον Shane Byrne, επίσης του πανεπιστημίου της Αριζόνα.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν στοιχεία του Mars Reconnaissance Orbiter της NASA για τη δημιουργία 3D μοντέλων των κρατήρων της περιοχής, τα οποία τους επέτρεψε να μετρήσουν το βάθος των αναβαθμίδων. Χρησιμοποίησαν τις τροχιακές ενδείξεις του Shallow Radar ή Sharad και παλμούς δέσμης από ραντάρ, τους βοήθησαν να καθορίσουν τη σύνθεση που απαρτίζουν τα στρώματα αυτά.

Ο πάγος που βρέθηκε έχει μέγεθος 40 μέτρα πάχος και βρίσκεται ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του Άρη.

«Εκτείνεται μέχρι σε γεωγραφικό πλάτος 38 μοιρών. Είναι σαν κάποιος στο Κάνσας να σκάψει στην αυλή του και βρει πάγο τόσο παχύ όσο ένα κτίριο 13 ορόφων, που καλύπτει μια περιοχή στο μέγεθος του Τέξας και την Καλιφόρνια μαζί,» δήλωσε η Bramson.

Είναι η πρώτη φορά που βρίσκουν ένα τόσο εκτεταμένο στρώμα πάγου στο υπέδαφος του Άρη.

Επιπλέον, αυτό το στρώμα πάγου είναι πιθανώς δεκάδων εκατομμυρίων ετών. «Πιστεύουμε ότι αυτός ο πάγος είναι ένα λείψανο του παρελθόντος, όταν κυριαρχούσαν οι σφοδρές χιονοπτώσεις σε αυτά τα γεωγραφικά πλάτη,» δήλωσε η Bramson.

Οι ερευνητές αφού παρατηρήσουν τώρα τη συμπεριφορά του πάγου στην Arcadia Planitia θα μπορέσουν να μάθουν περισσότερα για το πώς έχει διατηρηθεί για τόσο πολύ καιρό. Η Bramson και οι συνάδελφοί της ανέπτυξαν λεπτομερώς τα ευρήματά τους σε απευθείας σύνδεση την 26η Αυγούστου στο περιοδικό Geophysical Research Letters.





ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου