Την ύπαρξη και δεύτερης, αλλά μικρότερης, μαύρης τρύπας κοντά στο κέντρο του Μίλκι Γούει προβλέπουν αστρονόμοι του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Αντζελες.
Το αντικείμενο, με μάζα 1.000 με 10.000 φορές μεγαλύτερη του Ήλιου, κινείται σπειροειδώς προς την κεντρική, αδηφάγο μαύρη τρύπα, από την οποία τελικά θα απορροφηθεί.
Αν η δεύτερη μελανή οπή υπάρχει, υποστηρίζει η ομάδα του Δρ Μραντ Χάνσεν, προσφέρει μια νέα εξήγηση για το πώς δημιουργήθηκαν οι τεράστιες μαύρες τρύπες στο κέντρο των γαλαξιών: Ίσως προέκυψαν από συσσωμάτωση μικρότερων μαύρων τρυπών που προσεγγίζουν το γαλαξιακό κέντρο.
Συλλαμβάνοντας άστρα
Οι ερευνητές διατύπωσαν την υπόθεση της δεύτερης μαύρης τρύπας όταν παρατήρησαν ένα σμήνος αστέρων υπερβολικά κοντά στο κέντρο του γαλαξία.
Η κεντρική μαύρη τρύπα, με μάζα τρία εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη του Ήλιου, αποτρέπει το σχηματισμό νέων άστρων σε ακτίνα τριών ή τεσσάρων ετών φωτός. Το βαρυτικό της πεδίο παγιδεύει τα νέφη αστρικής σκόνης και αερίων πριν προλάβουν να συμπυκνωθούν.
Αλλά το σμήνος που είδαν οι αστρονόμοι αποτελούνταν από πολύ νέα άστρα, ηλικίας μικρότερης των δέκα εκατ. ετών, και απείχε μόλις μισό έτος φωτός από την κεντρική μελανή οπή.
Σύμφωνα με τον Χάνσεν, το σμήνος είχε αρχικά σχηματιστεί αρκετά μακρύτερα, περίπου πέντε έτη φωτός από το κέντρο, αλλά στη συνέχεια παγιδεύτηκε σε μια σπειροειδή κίνηση γύρω από τη μικρή μαύρη τρύπα.
Η μικρή μαύρη τρύπα, με τη σειρά της, πλησίασε προς τη μεγάλη και τελικά παγιδεύτηκε σε σπειροειδή τροχιά γύρω της, με περίοδο 100 ετών. Καθώς η ακτίνα της τροχιάς μειώνεται, η μικρή μαύρη τρύπα χάνει τη στροφορμή της και εκσφενδονίζει τα άστρα προς τη μεγαλύτερη αδελφή της.
Τελικά, τόσο η μικρή μαύρη τρύπα όσο και τα άστρα γύρω της θα απορροφηθούν από την κεντρική οπή, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τη μάζα της και τη βαρυτική της έλξη.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου