Με τη βοήθεια των διεθνών εταίρων της, η NASA σκοπεύει να ξεκινήσει το 2020 την κατασκευή μιας μόνιμης βάσης στη Σελήνη, πιθανότατα στο νότιο πόλο, η οποία θα είναι έτοιμη να υποδεχθεί μόνιμο προσωπικό τέσσερα χρόνια αργότερα. Η επιχείρηση θα βασιστεί σε μια νέα σεληνάκατο και στο σκάφος Orion, που θα αντικαταστήσει το διαστημικό λεωφορείο.
Η βάση θα αποτελέσει εργαστήριο δοκιμών για τις τεχνολογίες που θα απαιτηθούν αργότερα για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Αρη, δήλωσαν αξιωματούχοι της NASA παρουσιάζοντας το σχέδιο τη Δευτέρα στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον.
Το 2004, ένα χρόνο μετά την καταστροφή του διαστημικού λεωφορείου Columbia πάνω από το Τέξας, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους είχε ανακοινώσει το σχέδιο για επιστροφή στη Σελήνη το 2020 και, αργότερα μια αποστολή στον Αρη.
Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, τα διαστημικά λεωφορεία θα παροπλιστούν οριστικά το 2010, όταν ολοκληρωθεί η κατασκευή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), και θα αντικατασταθούν με νέο σκάφος το 2014. Το Orion θα δοκιμαστεί χωρίς πλήρωμα το 2009 και η πρώτη επανδρωμένη αποστολή θα ακολουθήσει το 2014.
Η επιστροφή στο φεγγάρι θα χρηματοδοτηθεί με τα κονδύλια που διατίθεντο μέχρι σήμερα στο διαστημικό λεωφορείο και στον ISS. Πέρυσι, η NASA είχε ανακοινώσει ότι το πρώτο ταξίδι στη Σελήνη θα κοστίσει γύρω στα 104 δισ. δολάρια.
Σε αντίθεση με ό,τι συνέβη στο πρόγραμμα Apollo της δεκαετίας του 1960, οι ΗΠΑ αυτή τη φορά θα χρειαστούν τη βοήθεια άλλων χωρών, οι οποίες θα καλύψουν μέρος του κόστους και πιθανώς θα συνεισφέρουν τεχνολογία για χρήση στην επιφάνεια της Σελήνης.
Οι χώρες που ήδη συμμετέχουν στη λεγόμενη Συνολική Στρατηγική Εξερεύνηση της NASA είναι η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Κίνα, η Γαλλία, η Γερμανία, η Βρετανία, η Ινδία, η Ιαπωνία, η Ρωσία, η Νότιος Κορέα, η Ουκρανία και η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (στην οποία ανήκει και η Ελλάδα).
Οι αστροναύτες θα προσεληνωθούν το 2020 με τη σεληνάκατο, ενώ το σκάφος Orion θα τους περιμένει σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Όταν η αποστολή τους ολοκληρωθεί, θα εκτιναχθούν από την επιφάνεια με ένα τμήμα της σεληνάκατου και θα επιστρέψουν στο σκάφος που θα τους μεταφέρει πίσω στη Γη. Έως το 2024, η βάση θα μπορεί να φιλοξενήσει αστροναύτες έως και μία εβδομάδα κάθε φορά, ενώ αργότερα θα επανδρωθεί μόνιμα.
Η βάση θα κατασκευαστεί σε πολική περιοχή της Σελήνης, όπου οι θερμοκρασίες είναι πιο ήπιες, Πιθανότατα θα επιλεγεί ο νότιος πόλος, όπου υπάρχει ηλιοφάνεια τα τρία τέταρτα του χρόνου, αυξάνοντας τη διαθέσιμη ενέργεια. Τελικά η πυρηνική ενέργεια ίσως αντικαταστήσει τους ηλιακούς συλλέκτες, ενώ αργότερα μπορεί να ξεκινήσει και η εκμετάλλευση διαθέσιμων σεληνιακών πόρων, όπως νερού και υδρογόνου.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου