Βάσεις Εξωγήινων: Το μυστήριο της Σελήνης

Για χιλιάδες χρόνια η ανθρωπότητα έβλεπε την Σελήνη σαν πηγή δεισιδαιμονίας και θαυμασμού. Όταν ο Νίλ Άρμστρονγκ έκανε αυτό το ιστορικό πρώτο βήμα στην Σελήνη στις 21 Ιουλίου 1969, έμοιαζε σαν η ανθρωπότητα να κατακτούσε τελικά τον αινιγματικό μας δορυφόρο. Άλλα έτσι πραγματικά έγινε, ή απλά μόλις ξύσαμε την επιφάνεια και σπεύσαμε προς μια βιαστική υποχώρηση;

Υπάρχουν δεκάδες ανώμαλα γεγονότα που αφορούν την Σελήνη για τα οποία η επιστήμη δεν μπορεί να δώσει εξηγήσεις, όπως το χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι σύμφωνα με την ανάλυση των σεληνιακών πετρωμάτων, η Σελήνη είναι τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο χρόνια πιο αρχαία από την ίδια τη Γη. Αυτό το γεγονός από μόνο του μοιάζει να αψηφά την λογική, και είναι κάτι για το οποίο η μοντέρνα κοσμολογία δεν μπορεί να δώσει εξήγηση, εάν η Σελήνη δεν είναι ένα κομμάτι της Γης, τότε τι είναι και πως έχει έρθει εδώ;

Εάν συνδυαστεί αυτό με το γεγονός με το ότι ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων πιστεύουν ότι η Σελήνη είναι ένα είδος εξωγήινης βάσης, αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι δεν είμαστε και τόσο ποιο κοντά στην κατανόηση της Σελήνης τώρα, σε σχέση με την κατανόηση των προγόνων μας χιλιάδες χρόνια πριν.



Σεληνιακή Βάση

Οι προσσεληνώσεις των αποστολών Απόλλων προάγγειλαν μια νέα εποχή στην τεχνολογική ανάπτυξη της ανθρωπότητας, ο άνθρωπος κατάφερε επιτέλους να αφήσει τον πλανήτη του, ταξίδεψε γύρω στα 385.000 χλμ και περπάτησε σε νέα και άγνωστη περιοχή. Φάνηκε σε όλους ότι δημιουργήθηκε μια τέλεια ευκαιρία για να επεκτείνουμε την κατανόηση μας για το πώς δημιουργήθηκε το σύμπαν και για τη γνώση μας σχετικά με την ίδια την Σελήνη. Κατά την διάρκεια των επόμενων τριών ετών, έξι αποστολές πραγματοποιήθηκαν προς τη Σελήνη και συνολικά δώδεκα αστροναύτες περπάτησαν στο έδαφος της.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες βγήκαν νικήτριες στην διαστημική κούρσα μεταξύ αυτών και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και έμοιαζε φυσικό ότι θα ολοκλήρωναν την νίκη τους και θα διεκδικούσαν την περιοχή με κάτι ποιο ουσιαστικό από το απλό στήσιμο της Αμερικανικής σημαίας. Το λιγότερο που αναμένονταν από την ΝASA ήταν να δημιουργήσουν μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για δειγματοληψία και συλλογή πετρωμάτων και ορυκτών καθώς και για περαιτέρω εξερεύνηση της σεληνιακής επιφάνειας.

Κάθε μία από τις έξι Σεληνιακές αποστολές που είχε αναλάβει η ΝΑSA ολοκληρώθηκαν, αν και η αποστολή Απόλλων 13 ήταν ανεπιτυχής. Ωστόσο, μετά την Απόλλων 17, δεν πραγματοποιήθηκαν νέες αποστολές. Σύμφωνα με την διαστημική υπηρεσία, ο λόγος ήταν ότι «δεν υπήρχε κάτι νέο που θα μπορούσε να μαθευτεί» από τις επισκέψεις στη Σελήνη και ολόκληρο το πρόγραμμα μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Παρομοίως η πρώην Σοβιετική Ένωση πραγματοποίησε την προγραμματισμένη σεληνιακή εξερεύνησή και μετά αθόρυβα απέσυρε όλα τα μελλοντικά σχέδια της. Κάποιοι αναλυτές πρότειναν ότι και οι δύο υπερδυνάμεις συνειδητοποίησαν ότι η ιδέα της δημιουργίας σεληνιακών βάσεων ή οι μακροπρόθεσμες αποστολές είχαν απαγορευτικό κόστος.

Ωστόσο, ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων, πείστηκαν ότι και οι δύο υπερδυνάμεις είχαν «προειδοποιηθεί να απομακρυνθούν» από μια εξωγήινη φυλή η οποία είχε ήδη δημιουργήσει μια βάση στην αθέατη πλευρά της Σελήνης. Σε κάθε περίπτωση, σχεδόν αμέσως μετά την «κατάκτηση», η Σελήνη εγκαταλείφθηκε και από τις δύο υπερδυνάμεις που αποφάσισαν τελικά να επενδύσουν δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια κάνοντας ούτε λίγο ούτε πολύ κύκλους γύρω από τον πλανήτη μας. Για τα επόμενα τριάντα χρόνια οι συνεχιζόμενες αποστολές σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας πήραν την προτεραιότητα αντί για την επιστημονική εξερεύνηση της Σελήνης. Μόλις πρόσφατα ανακοινώθηκε η πρόθεση για μια νέα αποστολή και μια δημιουργία βάσης στη Σελήνη, ωστόσο την περισσότερη δουλεία είναι προγραμματισμένο να την αναλάβουν ρομπότ(και αυτοματοποιημένα διαστημόπλοια) ενώ οι άνθρωποι δεν θα επιστρέψουν πραγματικά στη Σελήνη τουλάχιστον μέχρι το 2018.


Μια βάση εξωγήινων στη Σελήνη

Η δημιουργία μιας βάσης πάνω στη Σελήνη υπήρξε ένα όνειρο για πολλούς ανθρώπους όλα τα χρόνια, αλλά υπάρχει πραγματικά μια βάση εκεί ήδη - μία η οποία δεν ανήκει στην ανθρωπότητα;

Για πολλούς ανθρώπους η ιδέα ότι η Σελήνη μπορεί να είναι μια βάση εξωγήινων φαντάζει εξωφρενική - ένας φανταστικός ισχυρισμός κατευθείαν βγαλμένος από τα βιβλία κόμικ και την επιστημονική φαντασία, ωστόσο υπάρχουν πολλά παράξενα γεγονότα σε σχέση με την Σελήνη και την ίδια την προσεδάφιση του Απόλλωνα που προτείνουν ότι η γνώση μας βρίσκεται πολύ μακριά από την ολοκλήρωσή της. Στην πραγματικότητα υπάρχουν αρκετές αποδείξεις για μας ώστε να λάβουμε υπόψη ακόμα και την ιδέα ότι η ίδια η Σελήνη είναι μια τεχνική κατασκευή, μια γιγαντιαία βάση εξωγήινων.

Ένα από τα ποιο σημαντικά σημεία για να υποστηρίξουν την θεωρία των εξωγήινων βάσεων είναι αρκετές από τις ραδιοεπικοινωνίες μεταξύ των πληρωμάτων του Απόλλωνα και του ελέγχου της αποστολής στη Γη. Τμήμα της μετάδοσης όπου ο Άρμστρονγκ ανάφερε «παράξενα φώτα» κατά τα φαινόμενα μεταδόθηκε απευθείας καθώς και το σχόλιο του Άρμστρονγκ: «Έχουμε παρέα» πριν οι επίσημοι της NASA βιαστικά διακόψουν την επικοινωνία. Mία πληθώρα πηγών ισχυρίζονται ότι ραδιοερασιτέχνες υπέκλεψαν την ακόλουθη επικοινωνία ακριβώς πριν το πλήρωμα γυρίσει σε κανάλι ασφαλείας.

«Αυτά τα πράγματα είναι τεράστια, κύριε...γιγαντιαία... Ώ Θεέ μου, δεν θα το πιστέψετε! Σας λέω υπάρχουν άλλα διαστημόπλοια εδώ πέρα...ευθυγραμμισμένα στην μακρινή πλευρά στην άκρη του κρατήρα... είναι πάνω στη Σελήνη και μας παρακολουθούν.»


Βραχύβια Σεληνιακά Φαινόμενα

Βραχύβια Σεληνιακά Φαινόμενα είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει ανεξήγητες αλλαγές στο χρώμα ή στο σχήμα που συμβαίνουν πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης. Θα μπορούσαν να είναι αυτά που είδαν οι Αστροναύτες του Απόλλωνα 11; Έχει θεωρηθεί ότι κάποια από αυτά τα φαινόμενα που εμφανίζονται ως κόκκινες ή λευκές ομίχλες(ή λάμψεις) προκαλούνται από αέρια που εκτοξεύονται στην επιφάνεια από υπόγειες κοιλότητες μετά από σεληνιακούς σεισμούς, έτσι δεν μπορούν να αποκλειστούν ως φυσικά φαινόμενα. Το ερώτημα όμως είναι, μπορεί δύο υπερβολικά εκπαιδευμένοι αστροναύτες να μπερδέψουν διαφυγόντα αέρια με διαστημικά σκάφη; Ασφαλώς είναι πιθανό, αλλά εάν είναι αυτή η περίπτωση τότε σίγουρα η ΝASA θα έσπευδε να μας το διευκρινίσει αυτό.

Δεν είναι όμως μόνο παράξενα χρωματιστά φώτα που εμφανίζονται στη Σελήνη. Το 1953, οι Τζόν Ο'Νιλ και Δρ. Χ.Γουίλκενς και οι δυο ανεξάρτητα παρατήρησαν μια «γέφυρα» 12 μιλίων πάνω στον κρατήρα Μάρε Κρίσιουμ. Η γέφυρα αργότερα εξαφανίστηκε!


Σημαντικές απομαγνητοφωνήσεις και οι επίσημοι της ΝΑSA που μίλησαν

10 χρόνια μετά τις προσσεληνώσεις, ο Μάουρις Τσατελέϊν, πρώην διευθυντής των συστημάτων τηλεπικοινωνιών της NASA, επιβεβαίωσε ότι ο Άρμστρονγκ πράγματι ανάφερε ότι είδε δύο Α.Τ.Ι.Α. στην άκρη ενός κρατήρα. «Η συνάντηση ήταν κοινή γνώση μέσα στη NASA» αποκάλυψε, «αλλά κανείς δεν μιλούσε γι'αυτό μέχρι τώρα».

Ένας ακόμα επίσημος της NASA, o Κρίστοφερ Κραφτ, ο οποίος ήταν διευθυντής της βάσης εντοπισμού στο Χιούστον κατά την διάρκεια των αποστολών Απόλλων, αποκάλυψε τον ακόλουθο διάλογο μεταξύ των Νίλ Άρμστρονγκ, Μπάζ Όλντριν και του Ελέγχου της Αποστολής, αφότου έφυγε από την NASA:

Απόλλων11: "Αυτά είναι γιγαντιαία πράγματα. Όχι, όχι, όχι, αυτό δεν είναι οφθαλμαπάτη. Κανείς δεν πρόκειται να το πιστέψει!"


Έλεγχος Αποστολής (Χιούστον):"Πως... πως... πως; Tι διάολο συμβαίνει; Τι πάει στραβά με εσάς;"

Απόλλων11: "Είναι εδώ, κάτω από την επιφάνεια"

Έλεγχος Αποστολής: "Τι είναι εκεί; -διακοπή επικοινωνίας- έλεγχος παρεμβολών καλεί Απόλλων11."

Απόλλων11: "Είδαμε κάποιους επισκέπτες. Ήταν εδώ για λίγο, παρατηρούσαν τα όργανα. "

Έλεγχος Αποστολής: "Επανέλαβε την τελευταία πληροφορία σου."

Απόλλων11: "Επαναλαμβάνω, βρίσκονται εδώ άλλα διαστημόπλοια. Είναι ευθυγραμμισμένα πάνω στην άλλη πλευρά του κρατήρα."

Έλεγχος Αποστολής: "Επανέλαβε...επανέλαβε! "

Απόλλων11: "Ας εξετάσουμε αυτή την τροχιά, ε...Σε 625 προς 5... σύνδεση αυτόματης αναμετάδοσης...Τα χέρια μου τρέμουν άσχημα δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Να το κινηματογραφήσω; Θεέ μου, εάν αυτές οι καταραμένες κάμερες κατέγραψαν κάτι; Τι κάνουμε μετά;"

Έλεγχος Αποστολής: "Κατέγραψες κάτι;"

Απόλλων11: "Δεν είχα κάποιο φιλμ πρόχειρο στα χέρια μου. Τρία πλάνα από τους δίσκους ή οτιδήποτε ήταν αυτά που καταστρέψανε το φιλμ."

Έλεγχος Αποστολής: "Έλεγχος, έλεγχος εδώ. Είσαι καθοδόν ; Έχει τελειώσει η αναταραχή με τα Α.Τ.Ι.Α.;"

Απόλλων11: Έχουν προσεδαφιστεί εδώ. Είναι εδώ και μας παρακολουθούν. "

Έλεγχος Αποστολής: "Οι καθρέπτες, οι καθρέπτες... τους έχετε στήσει;"

Απόλλων11: "Ναι, βρίσκονται στο σωστό σημείο. Αλλά οποιοσδήποτε έχει κατασκευάσει αυτά τα διαστημόπλοια σίγουρα μπορεί να έρθει αύριο και να τους αφαιρέσει. Όβερ και κλείνω"

Eάν αυτή η αναφορά από το Απόλλων ήταν η μόνη, θα μπορούσαμε πιθανόν να καταλογίσουμε τα όσα αναφέρονται σε αυτή ως επιδράσεις του διαστήματος ή ως κάποια άλλα άγνωστα και ανώμαλα σεληνιακά φαινόμενα. Ωστόσο, υπήρξαν αρκετές άλλες «επαφές» μεταξύ σκαφών της NASA και Α.Τ.Ι.Α., κυρίως στις αρχές της δεκαετίας του '90 όταν, σύμφωνα με τον συγγραφέα Γουίλιαμ Κίλνερ, καταγράφηκε ο ακόλουθος διάλογος μεταξύ του Ντέιβιντ Γουόκερ, του διαστημικού λεωφορείου Εντέβορ και του ελέγχου της αποστολής.

Γουόκερ: "Άγνωστο αντικείμενο στις 3 η ώρα ...Θεέ... τι είναι; Θεέ μου... έρχεται κατευθείαν πάνω μας..."

NASA: "Τι είναι εκεί;"

Γουόκερ: "ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΩΡΟΣ! Ω Θεέ μου! Πήγαινε πίσω. ΚΟΥΝΗΣΟΥ! "

NASA: "Εντέβορ! Εντέβορ! Τι;... εξήγησε..."

Γουόκερ: "Τι στο... που βρισκόμαστε; Που είναι; Που ... χάθηκε, ΧΑΘΗΚΕ! Όχι (ακατάληπτο)... A.T.I.A... διαστημόπλοιο... τεράστιο... ευφυές ... ΕΚΕΙ ΠΕΡΑ!"

NASA: "Εντέβορ... άλλαξε... ΤΩΡΑ! "


H κασέτα τελειώνει απότομα με κάτι που μοιάζει να είναι η διαταγή της NASA προς τον Γουόκερ να αλλάξει ραδιοσυχνότητα.

Σύμφωνα με τον Κίλνερ, «το διαστημόπλοιο είχε το μέγεθος μιας μικρής πόλης και έλαμπε με μια ανοιχτόχρωμη πράσινη αύρα καθώς πλησίαζε το διαστημικό λεωφορείο. Σε κάποιο σημείο κατά την διάρκεια της συνάντησης, το Α.Τ.Ι.Α. άλλαξε πορεία για να αποφύγει την σύγκρουση.»

Εάν αυτό ήταν πράγματι ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο, από που προέρχονταν και που πήγαινε; Aναρωτιόμαστε... Θα μπορούσε να βρίσκεται εκεί, στην αθέατη πλευρά της σελήνης, σε μια βάση εξωγήινων;


Η Αθέατη πλευρά της Σελήνης

Η σελήνη είναι ο μόνος δορυφόρος του ηλιακού συστήματος που έχει μια σταθερή, σχεδόν τέλεια κυκλική τροχιά. Ανά τους αιώνες, οι βαρυτικές δυνάμεις της Γης επιβράδυναν την περιστροφή της σελήνης γύρω απ' τον άξονά της εωσότου η περιστροφική της περίοδος έγινε ακριβώς ισάξια με την περιστροφική περίοδο γύρω από τη Γη. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια πλευρά της σελήνης που ποτέ δεν μπορεί να γίνει ορατή από τη Γη. Θεωρητικά, η αθέατη πλευρά της σελήνης, συχνά αναφερόμενη και ως σκοτεινή πλευρά, θα μπορούσε εύκολα να περιέχει μια βάση εξωγήινων, καθώς αυτή είναι η πλευρά της σελήνης που δεν βλέπουμε ποτέ, ακόμα και τα ραδιοσήματα μας δεν μπορούν να φτάσουν σε αυτή την περιοχή.

Υπάρχει μία ακόμα θεωρία σχετικά με βάσεις εξωγήινων που υπάρχουν στη σελήνη, η οποία αναφέρει ότι ολόκληρο το φεγγάρι είναι μια τεράστια τεχνική κατασκευή που τοποθετήθηκε εκεί από μια ράτσα εξωγήινων όταν ξεκίνησε η ζωή στη Γη.


Ο αφύσικος δορυφόρος μας

Ένα από τα ποιο παράξενα πράγματα σχετικά με την σελήνη είναι ότι μοιάζει να είναι κενή εσωτερικώς. Ο φυσικός δορυφόρος της Γης, η σελήνη, πάντα θεωρούνταν ότι είναι μια ομογενής σφαίρα που δημιουργήθηκε ταυτοχρόνως με την Γη, αλλά υπάρχουν αρκετές ενδείξεις ότι αυτό δεν ισχύει, καθώς όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, η σελήνη είναι αρχαιότερη από την Γη.

Αποδείξεις ότι η σελήνη είναι κοίλη σφαίρα έρχονται από μια σειρά δηλώσεων ειδικών που σε ορισμένες περιπτώσεις προηγούνται χρονικά των προσσεληνώσεων. Το 1962, ο Δρ. Γκόρντον ΜακΝτόναλντ, ένας από τους επιστήμονες της NASA, ανασκόπησε δεδομένα που σχετίζονταν με την πυκνότητα της Γης, από τα οποία υπολόγισε ότι η μέση πυκνότητα της Σελήνης είναι 3.34 γρ./εκ3 (3.34 φορές έναν ίδιο όγκο νερού), σε σύγκριση η πυκνότητα της Γης είναι 5.5 γρ./ εκ3 . Αυτό τον οδήγησε να παρατηρήσει ότι, «Εάν τα αστρονομικά δεδομένα ελαττωθούν, βρίσκουμε ότι τα δεδομένα απαιτούν το εσωτερικό της σελήνης να είναι περισσότερο κενό παρά μια ομογενής σφαίρα.»

Ο βραβευμένος με Νόμπελ χημικός Δρ. Χάρολντ Ούρει, έχει επίσης προτείνει ότι η σελήνη περιέχει «κοιλότητες» και ο Δρ. Σον Κ. Σόλομον έχει καταγραφεί να λέει ότι: «Τα πειράματα του Λούναρ Όρμπιτερ έχουν βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό την γνώση μας για το βαρυτικό πεδίο της Σελήνης, καταδεικνύοντας την τρομαχτική πιθανότητα η σελήνη να είναι κενή εσωτερικώς.»

Σύμφωνα με τον διάσημο αστρονόμο Δρ. Κάρλ Σάγκαν στην πραγματεία του, «Ευφυής Ζωή στο Σύμπαν», «Ένας φυσικός δορυφόρος δεν μπορεί να είναι κοίλο αντικείμενο. Εάν αυτό είναι αλήθεια και η σελήνη είναι πράγματι κοίλη τότε προκύπτει ότι κάτι πολύ παράξενο πρέπει να συμβαίνει με τον δορυφόρο μας.»

Υπάρχουν επιπλέον αποδείξεις από αποστολές της NASA που προτείνουν ότι η σελήνη είναι κοίλη. Όταν τα πληρώματα των αποστολών Απόλλων 12 και Απόλλων 13 εκτίναξαν τμήματα από τα σκάφη τους και τα έριξαν στην σεληνιακή επιφάνεια, διαπίστωσαν ότι δημιούργησαν τεχνητούς σεληνιακούς σεισμούς. Η κρούση από την εκτίναξη του Απόλλων12 έκανε την σελήνη να δονείτε σαν καμπάνα για πάνω από μια ώρα. Αυτό το φαινόμενο επαναλήφθηκε με τον Απόλλωνα13 με ακόμα περισσότερο εντυπωσιακά αποτελέσματα. Συνολικά η αντήχηση κράτησε για τρεις ώρες και είκοσι λεπτά και ταξίδεψε σε ένα βάθος 25 μιλίων. Η ανάλυση αυτών των δεδομένων οδήγησε στο συμπέρασμα ότι η σελήνη δεν έχει ουσιαστικό πυρήνα. Εάν η σελήνη είναι πράγματι τεχνητή, θα μπορούσε να έχει τοποθετηθεί εδώ σε οποιοδήποτε χρόνο κατά την συνολική διάρκεια της προϊστορίας της Γης.


Αναμνήσεις της γης χωρίς φεγγάρι

Kαταγεγραμμένες στην προφορική παράδοση λαών και στην αρχαία ελληνική γραμματεία.

Ο Δημόκριτος και ο Αναξαγόρας δίδαξαν ότι υπήρχε μιά εποχή όπου η Γη ήταν χωρίς φεγγάρι.

Ο Αριστοτέλης έγραψε ότι η Αρκαδία, πριν κατοικηθεί από τους Ελληνες, είχε Πελασγικό πληθυσμό και ότι αυτοί οι αυτόχθονες κατοικούσαν σε αυτή την περιοχή από μία πολύ μακρινή εποχή όπου ακόμα δεν υπήρχε η σελήνη στον ουρανό. Γι αυτό τον λόγο τους ονόμασε και Προσέληνες.

Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος ανέφερε την εποχή "όταν δεν υπήρχαν όλα τα περιφερόμενα σώματα στον ουρανό, πριν εμφανιστούν οι φυλές της Δανάης και του Δευκαλίωνα, και υπήρχαν μόνο οι Αρκάδες, για τους οποίους λεγόταν ότι κατοικούσαν πάνω στα βουνά και τρέφονταν με βελανίδια, πριν την ύπαρξη της σελήνης".

Παρόμοιες αναφορές έχουμε από τον Πλούταρχο, τον Οβίδιο, τον Ιππόλυτο, τον Λουκιανό, τον Censorinus.

Είναι πιθανόν να υπάρχουν κάποιες αναφορές για το θέμα και στην Παλαιά Διαθήκη (για γη χωρίς φεγγάρι) και υπάρχουν σίγουρα ανάμεσα στους Ινδιάνους της Αμερικής.


Από την Αρχή του Χρόνου

Κείμενα από τόσο μακρινές περιοχές μεταξύ τους όπως η Ευρώπη και η Νότια Αμερική μιλούν για αρχαίους λαούς που έζησαν στην Γη πριν αυτή αποκτήσει φεγγάρι. Στην Ελλάδα ονομάζονταν Προσέληνες, που σημαίνει «προ της Σελήνης». Κατά τα φαινόμενα, στην Νότια Αμερική, σύμβολα που βρέθηκαν στους τοίχους του προαύλιου του Καλασάγια, κοντά στην πόλη του Τιαχουανάκο (στην Βολιβία), καταγράφουν την σελήνη να πρωτοεμφανίζεται πριν από περίπου 12.000 έτη. Η εμφάνιση της Σελήνης λέγεται ότι προκάλεσε μεγάλες αναταραχές στην Γη, στη μορφή σεισμών, μαζικών πλημμυρών και κλιματολογικών αλλαγών. Ενδιαφέρον παρουσιάζει, ότι αυτή η μακρινή περιοχή έχει προταθεί από κάποιους λόγιους ως η πραγματική περιοχή της μυθικής Ατλαντίδος του Πλάτωνα και αυτή η μεγάλη πλανητική αναταραχή ως το κατακλυσμιαίο γεγονός που κατάστρεψε την Ατλαντίδα.

Η ιδέα ενός κόσμου δίχως σελήνη επίσης επιβιώνει στην προφορική παράδοση ανάμεσα στους Ινδιάνους των υψιπέδων της Μπογκότα στις ανατολικές Κορδιλέρας της Κολομβίας. «Στους πρώιμους καιρούς, όταν η σελήνη δεν ήταν ακόμα στους ουρανούς», αναφέρουν οι φύλαρχοι των Τσιμπχας, σε συνάφεια με τους αρχαίους καιρούς. Εάν αυτή η μέθοδος ιστορικής διήγησης σχετίζεται με την πραγματική φυσική απουσία της Σελήνης ή απλά χρησιμοποιείται ως μεταφορά για να δείξει ένα πολύ μακρινό παρελθοντικό χρόνο, είναι ένα θέμα ανοιχτό προς συζήτηση. Η αλήθεια είναι ότι απλά δεν γνωρίζουμε εάν και κατά πόσο είναι ένα ακόμα δελεαστικό κομμάτι του όλου παζλ.

Η σελήνη κυβερνά τις παλίρροιες και τις εποχές μας, έτσι πιθανόν ο ευκολότερος τρόπος για να επιβεβαιώσουμε τα δεδομένα είναι να κοιτάξουμε στα γεωλογικά αρχεία που καταγράφουν τις παλίρροιες. Στους αρχαίους καιρούς πολλά ημερολόγια ήταν βασισμένα στη σελήνη και αποδείξεις παλαιολιθικής γνώσης των σεληνιακών φάσεων χρονολογούνται πίσω περίπου μέχρι το 23.000 π.Χ. καθώς πιστοποιείται από το περιγορδιανό γλυπτό γνωστό ως «η θεά του Λαουζέλ», στο οποίο η ημισέληνος αναπαριστάτε ως ένα κέρατο. Υπάρχουν 13 καθαρώς σκαλισμένα κάθετα χτυπήματα τα οποία λέγεται ότι αναπαριστούν τον αριθμό των πανσέληνων σε ένα σεληνιακό έτος. (* Δεν είναι σίγουρο κατά πόσο η θεά του Λαουζέλ αναπαριστά 13 μήνες του Σεληνιακού έτους ή τους εμμηνορροϊκούς κύκλους, διότι οι σεληνιακοί κύκλοι σε ένα χρόνο είναι 12,368 δηλαδή πιο κοντά στο δώδεκα και όχι στο 13 ενώ οι εμμηνορροϊκοί κύκλοι είναι 13,044 δηλαδή σχεδόν ακριβώς 13 όσες και οι χαράξεις της θηλυκής θεάς) Πρώιμες αποδείξεις για το ενδιαφέρον του ανθρώπου προς τη σελήνη είναι περιέργως δυσεύρετες, πράγμα το οποίο προκαλεί έκπληξη καθώς αυτή θα έπαιζε ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην καθημερινή τους ζωή, ,εξάλλου η σελήνη θα βρισκόταν από πάνω τους σχεδόν κάθε νύχτα.

Ο Ισαάκ Ασίμοφ μια φορά είχε σχολιάσει ότι: "Δεν υπάρχει αστρονομική λογική για ποιο λόγο η σελήνη και ο ήλιος ταιριάζουν τόσο καλά. Είναι από τις πιο καθαρές συμπτώσεις, και μόνο η Γη ανάμεσα σε όλους τους πλανήτες έχει ευλογηθεί κατά αυτό τον τρόπο."

Αυτή η «σύμπτωση» σημαίνει ότι η σελήνη είναι ακριβώς στο σωστό μέγεθος και απόσταση, ώστε να κρύβει τελείως τον ήλιο κατά την διάρκεια μιας ολικής έκλειψης. Οι εκλείψεις είναι σπάνια γεγονότα αλλά συχνά σχετίζονται με σοβαρούς σεισμούς. Τοποθετήθηκε άραγε η Σελήνη σε μια πολύ συγκεκριμένη τροχιά από μια υψηλή νοημοσύνη ενός άλλου κόσμου που επιθυμούσε, είτε να μας παρακολουθεί ως είδος, ή να εξασκήσει ένα στοιχείο ελέγχου πάνω στον πλανήτη μας;

Αυτό που μπορούμε να πούμε στα σίγουρα είναι ότι παρόλο την υποτιθέμενη υψηλή τεχνολογία μας, η NASA μοιάζει να μπορεί να δώσει μόνο λίγες απαντήσεις στις ερωτήσεις μας σχετικά με την Σελήνη. Το πέπλο της μυστικότητας που σκεπάζει την αλήθεια σημαίνει ότι τα γεγονότα συχνά συγκαλύπτονται επειδή θεωρούνται ότι δεν είναι «προς το συμφέρον του κοινού» για να γίνουν γνωστά. Αργά η γρήγορα όμως, είναι αναπόφευκτο ότι η Σελήνη θα αποκαλύψει τα μυστικά της, και ένα εντελώς νέο κεφάλαιο στην κατανόηση μας για το σύμπαν μπορεί να ανοιχτεί όταν αυτό τελικά συμβεί.




ΠΗΓΗ