Προχθές ήταν άλλη μία ιστορική ημερομηνία (εκτός από την επέτειο του 1821 και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου): η ιδρυτική πράξη της ΕΟΚ (Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας) που υπεγράφη στις 25 Μαρτίου 1957 στη Ρώμη! Την ΕΟΚ ξεκίνησαν 6 κράτη, τα οποία σήμερα πολλαπλασιάστηκαν και έφτασαν τα 28. Η Ελλάδα απετέλεσε το 10ο κράτος-μέλος της, προσχωρώντας το 1979 (πλήρως εντάχθηκε την Πρωτοχρονιά του 1981). Πολλά και διάφορα, θετικά και αρνητικά, ειπώθηκαν και γράφθηκαν όλα αυτά τα χρόνια για το εγχείρημα της Κοινής Αγοράς…
Επειδή κάποιοι φίλοι «κατηγόρησαν» τον υπογράφοντα το κείμενο ότι είναι… «αντιευρωπαίος» (!), οφείλουμε κάποιες διευκρινίσεις.
Καταρχάς η Ευρώπη είναι που ανήκει στην Ελλάδα, όχι το αντίθετο! Όλοι οι Ευρωπαίοι αποδέχονται ότι ο πολιτισμός τους προέρχεται απευθείας από το ελληνικό πνεύμα. Συνεπώς, ουδείς Έλλην μπορεί να είναι «αντιευρωπαίος», από τη στιγμή που η «γηραιά ήπειρος» αποτελεί πνευματικό τέκνο, στρεβλό έστω, του προαιώνιου ελληνισμού!
Σε ό,τι αφορά τώρα την κριτική μας προς τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
Έχει ή δεν έχει το περίφημο «δημοκρατικό έλλειμμα»; Απουσιάζει ή δεν απουσιάζει από την ΕΕ η τόσο απαραίτητη κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα; Υπάρχει όντως αλληλεγγύη στους κόλπους της ή μήπως όχι; Πώς είναι δυνατόν η ΕΕ να κάνει (ακόμη!) ενταξιακές διαπραγματεύσεις με μια χώρα, την Τουρκία, που κατέχει παράνομα ευρωπαϊκό έδαφος, δηλ. τη μισή Κύπρο; Μπήκε ή δεν μπήκε η Ελλάδα, όπως παραδέχτηκαν πλέον όλοι, στη ζώνη του ευρώ με πλαστά και ψευδεπίγραφα στοιχεία πριν από 15 χρόνια; Και τόσα, μα τόσα, άλλα… Τα οποία τα γράφουμε όχι μόνο εμείς, αλλά και οι πιο σοβαροί αρθρογράφοι του ίδιου του ευρωπαϊκού Τύπου!
Πού είναι λοιπόν ο «αντιευρωπαϊσμός» του γράφοντος; Η κριτική μας δεν έχει να κάνει με τη φιλοσοφία της Ενωμένης Ευρώπης, αλλά με τα φοβερά προβλήματα της δομής της ΕΕ και τις δυσλειτουργίες της. Δυστυχώς η Ελλάδα δεν μιμήθηκε άλλες χώρες, όπως π.χ. τη Φινλανδία, και δεν εκμεταλλεύτηκε την είσοδό της στην ΕΟΚ πριν από 35 χρόνια! Και σήμερα βρίσκεται πολύ πιο πίσω από πρώην «σοβιετικού τύπου» κοινωνίες, όπως η προαναφερθείσα Φινλανδία, η Σλοβακία, η Σλοβενία κτλ. Είναι ή δεν είναι όλα αυτά μία πικρή για τους Έλληνες πραγματικότητα; Αυτό λοιπόν κάνουμε εδώ: καταγραφή αυτής της πραγματικότητας και όχι «αντιευρωπαϊσμό»! Και κάνουμε αυτή την καταγραφή για έναν και μόνο λόγο: για να αλλάξουμε επιτέλους τα κακώς κείμενα!...
Ησαΐας Κωνσταντινίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου