Η δολοφονία μετά βασανιστηρίων του 24χρονου κρατούμενου σε φυλακή του Καίρου Essam Ali Atta Ali, προκαλεί ανησυχίες για τον ρόλο του στρατού στην «νέα Αίγυπτο».
Ο θάνατός του αποδεικνύει ότι δεν άλλαξαν πολλά από την εποχή του Μουμπάρακ, και πως ακόμη υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας και σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα στη χώρα.
Ο νεαρός συνελήφθη τον περασμένο Φεβρουάριο για «τραμπουκισμό», και καταδικάστηκε σε δυο χρόνια φυλάκιση. Σύμφωνα με τις αρχές οπλοφορούσε. Πρόκειται για μια από τις συνολικά 12.000 περιπτώσεις συλληφθέντων που δικάστηκαν από στρατοδικείο, αντί για πολιτικό δικαστήριο. Σε αντίθεση με αυτές τις υποθέσεις, ο Μουμπάρακ και τα τσιράκια του δικάζονται σε πολιτικά δικαστήρια, και οι δίκες τους αναμένεται να διαρκέσουν μήνες, αν όχι χρόνια.
Όπως αναφέρει η Διεθνής Αμνηστία «Οι πολίτες δεν θα πρέπει να δικάζονται από στρατοδικεία, τα οποία είναι εγγενώς άδικα, αφού στερούν τους κατηγορούμενους από βασικές δικανικές εγγυήσεις».
Θυμίζουμε επίσης την ρήση του George Clemenceau, που είχε πει πως «τα στρατοδικεία είναι για τη δικαιοσύνη, ότι τα εμβατήρια για τη μουσική».
Τα βασανιστήρια και οι εκτελέσεις συνεχίζουν να υπάρχουν στις αιγυπτιακές φυλακές. Ο Atta σοδομίστηκε από τους δεσμοφύλακές του, οι οποίοι χρησιμοποίησαν ποτιστικά λάστιχα για να εκτοξεύσουν νερό στο στόμα του και στον πρωκτό του, κάτι που προκάλεσε εσωτερική αιμορραγία, και τον θάνατο του νεαρού. Η επίσημη ανακοίνωση απέδωσε τον θάνατο σε «άγνωστο δηλητήριο», υποστηρίζοντας ότι οι δεσμοφύλακες προσπάθησαν να τον σώσουν.
Σύμφωνα όμως με τον πατέρα του, οι υπόλοιποι κρατούμενοι ικέτευαν τους φύλακες να σταματήσουν τα βασανιστήρια στον νεαρό. Αυτοί το έκαναν, και στη συνέχεια τον μετέφεραν σε νοσοκομείο, όπου και απεβίωσε.
Η μετριοπαθής στάση του στρατού στη διάρκεια της εξέγερσης της πλατείας Ταχρίρ, είχε οδηγήσει πολλούς στο να πιστέψουν ότι ο αιγυπτιακός στρατός άλλαξε επιτέλους. Παράλληλα, πίστεψαν ότι ο στρατός θα είναι αυτός που θα οδηγήσει τη χώρα προς τη δημοκρατία. Η ιστορία όμως μας διδάσκει, ότι όταν αναλάβει την εξουσία ο στρατός, σπάνια την παραδίδει. Αποχωρεί μόνο μετά από κάποια σοβαρή εθνική κρίση, όπως έγινε στην Αργεντινή, στην Χιλή (και στην Ελλάδα σ.τ.μ).
Τα βασανιστήρια είναι ένα μόνο από τα παράπονα που υπάρχουν για την αιγυπτιακή χούντα. Οι ακτιβιστές ανησυχούν πως ο στρατός θέλει να διατηρηθεί για πάντα στην εξουσία, είτε κυβερνώντας άμεσα, είτε μέσω ενός δικού του προέδρου.
Πρόσφατα, το Κάιρο και η Αλεξάνδρεια γέμισαν από αφίσες που καλούσαν τον στρατάρχη Hussein Tantawi, διοικητή του Ανώτερου Συμβουλίου των Ενόπλων Δυνάμεων, να βάλει υποψηφιότητα για πρόεδρος. Τέτοιες κινήσεις τροφοδοτούν τις ανησυχίες το κόσμου.
Παράλληλα, δυο μέλη του Συμβουλίου ανέφεραν πρόσφατα ότι ο στρατός σκοπεύει να παραμείνει στη κυβέρνηση ακόμη και μετά τις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου, και μέχρι να εκλεγεί νέος πρόεδρος, μια διαδικασία που μπορεί να κρατήσει έως το 2013 ή και αργότερα.
Εν τω μεταξύ, μετά την επίθεση εναντίον της ισραηλινής πρεσβείας, ο στρατός όχι μόνο επέβαλλε και συνεχίζει να διατηρεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης στη χώρα, αλλά την έχει επεκτείνει συμπεριλαμβάνοντας απαγορεύσεις εναντίον «της ελευθερίας στην εργασία, το σαμποτάζ εργοστασίων, την παρακώλυση συγκοινωνιών, τη δημοσίευση παραπλανητικών ειδήσεων, και τη διασπορά φημών».
Οι δυνάμεις ασφαλείας έχουν αποκτήσει ευρείες αρμοδιότητες έρευνας, σύλληψης, και κράτησης, τονίζοντας το μεγάλο χάσμα που επικρατεί μεταξύ των απαιτήσεων του λαού και της δράσης του στρατού, που το 2010 είχε υποσχεθεί ότι θα χρησιμοποιήσει τον νόμο μόνο για τη καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του εμπορίου ναρκωτικών.
Όλα τα στοιχεία δείχνουν πως ο αιγυπτιακός στρατός δεν έχει καμία διάθεση να επιτρέψει την διαφωνία αλλά και την δημοκρατία στη χώρα. Αργά αλλά σταθερά, οι «δημοκρατικές» μάσκες πέφτουν.
Του Cesar Chelala
Japan Times
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου