Σήμερα 11 Αυγούστου 2012 συμπληρώνονται 16 ολόκληρα χρόνια από την άγρια δολοφονία του Τάσου Ισαάκ κατά τη διάρκεια αντικατοχικής διαδήλωσης στην περιοχή της νεκρής ζώνης, στη Δερύνεια Αμμοχώστου.
Στις 24 Ιουνίου 2008 το ευρωπαϊκό δικαστήριο βρήκε ένοχη την Τουρκία για την δολοφονία των Σολωμού και Ισαάκ. Σύμφωνα με το δικαστήριο η Τουρκία κρίθηκε ένοχη για την παραβίαση του άρθρου 2 της ευρωπαϊκής συνθήκης για τα ανθρώπινα δικαιώματα γιατί δεν έγινε καμία έρευνα για να βρεθούν οι υπαίτιοι για τον θάνατο του.
Ο Τάσος Ισαάκ (1972 - 11 Αυγούστου 1996) δολοφονήθηκε σε διάρκεια αντικατοχικής διαδήλωσης στην περιοχή της νεκρής ζώνης, στη Δερύνεια της επαρχίας Αμμοχώστου.
Ήταν στις 11 Αυγούστου 1996, όταν κυπριακό αίμα πότισε για μία ακόμα φορά τα χώματα του κατεχόμενου μέρους της Μεγαλονήσου. Μία ακόμα θυσία, σπονδή στο Θεό του «πολέμου», που μαίνεται στη μαρτυρική Κύπρο. Αυτή, του Τάσου Ισαάκ.
Όταν στις 2 Αυγούστου του 1996 τα μέλη της Κυπριακής Ομοσπονδίας Μοτοσικλετιστών ξεκινούσαν την πορεία τους με προορισμό την κατεχόμενη Κερύνεια, προκειμένου να διαδώσουν το μήνυμα της ειρήνης, κανένας δε μπορούσε να φανταστεί την τραγική της κατάληξη.
Ανάμεσα στους Κύπριους μοτοσικλετιστές και 200 άτομα από πολλές χώρες της Ευρώπης.
Η πομπή ξεκίνησε από την πύλη του Βρανδεμβούργου, στο Βερολίνο. Σε κάθε σταθμό της μεγαλειώδους αυτής πορείας, με κεντρικό σύνθημα «Απελευθέρωση, η μόνη λύση», οι διοργανωτές πραγματοποιούσαν διασκέψεις Τύπου, όπου ανέλυαν τους στόχους της, καταγγέλλοντας παράλληλα την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία.
Έπειτα από μία μεγάλη διαδρομή μέσα από τις χώρες της γηραιάς ηπείρου, που διήρκεσε οκτώ ημέρες, οι κήρυκες της ελευθερίας πάτησαν τις ρόδες τους στην Κύπρο.
Ακολούθησε συνάντηση μεταξύ του τότε προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Γλαύκου Κληρίδη, και του προέδρου της Κυπριακής Ομοσπονδίας Μοτοσικλετιστών, Γιώργο Xατζηκώστα, στην οποία αποφασίστηκε να μην πραγματοποιηθεί το τελευταίο στάδιο της πορείας -αυτό της εισόδου στα κατεχόμενα εδάφη- προκειμένου να αποφευκτεί η ένταση.
Η κατάσταση, όμως, ξέφυγε από κάθε έλεγχο. Οι μοτοσικλετιστές, αρνούμενοι να δεχθούν την απόφαση, άρχισαν να κινούνται ανοργάνωτα προς διαφορετικές κατευθύνσεις.
Tα πρώτα μικροεπεισόδια σημειώθηκαν στο ΣOΠAZ, στη Λευκωσία, ενώ διαδηλωτές άρχισαν να περνούν στη ελεγχόμενη από τις δυνάμεις του ΟΗΕ νεκρή ζώνη. Οι συγκεντρωμένοι Τουρκοκύπριοι και ομάδες των ακροδεξιών «Γκρίζων Λύκων» άναψαν φωτιά για να τους απομακρύνουν.
Στη Δερύνεια η κατάσταση ήταν ακόμα χειρότερη, καθώς οι συγκρούσεις δεν άργησαν να μετατραπούν σε γενικευμένη σύρραξη. Μοτοσικλετιστές και άλλοι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με το συγκεντρωμένο πλήθος φανατικών Τουρκοκυπρίων, μελών των «Γκρίζων Λύκων» και τον κατοχικό στρατό.
Όσο περνούσε η ώρα τα επεισόδια κλιμακώνονταν. Τα μέλη των «Γκρίζων Λύκων» χτυπούσαν τους διαδηλωτές με στειλιάρια και πέτρες, τη στιγμή που οι ειρηνευτικές δυνάμεις κοιτούσαν το σκηνικό τρόμου ανίκανες να αντιδράσουν.
Ήταν τότε που ο Τάσος Ισαάκ, στην προσπάθειά του να βοηθήσει έναν άλλον Ελληνοκύπριο, ο οποίος δεχόταν τα ανελέητα χτυπήματα των Τούρκων, βρέθηκε στο κέντρο των γεγονότων. Γύρω του μαζεύτηκε ασκέρι μανιασμένων «Γκρίζων Λύκων», που χτυπούσε ανελέητα.
Ο αέρας μύριζε μπαρούτι εκείνο τον ταραγμένο Αύγουστο στην Κύπρο. Είχαν περάσει μόλις τρεις μέρες από τότε που ο Τάσος Ισαάκ έπεφτε νεκρός στα χώματα της κατεχόμενης μεγαλονήσου, όταν η δεύτερη πράξη του δράματος έμελε να παιχτεί.
Λίγες στιγμές έπειτα από την ταφή του, με το χώμα νωπό, ακόμα, πάνω στο μνήμα του, οι φίλοι του πήραν στεφάνια και λουλούδια μυρωμένα και κατευθύνθηκαν προς το οδόφραγμα της Δερύνειας για να αποδώσουν φόρο τιμής στο χαμένο τους σύντροφο.
Η κατάσταση δεν άργησε να βγει και τη μέρα εκείνη εκτός ελέγχου, όταν από το πουθενά την εμφάνισή τους στο σημείο έκαναν οι… συνήθεις ύποπτοι «Γκρίζοι λύκοι». Λίγα λεπτά αργότερα η περιοχή μετατράπηκε σε πεδίο μάχης. Ο πετροπόλεμος ήταν μόνο η αρχή.
Ξαφνικά ένας από τους συγκεντρωμένους διαδηλωτές πετάχτηκε μπροστά.
Ο 26χρονος άνδρας από το Παραλίμνι με βήμα γοργό και σταθερό και με το τσιγάρο να καίει στο στόμα, κατευθύνθηκε προς τον ιστό που ανέμιζε η τουρκική σημαία.
Άρχισε να σκαρφαλώνει στον ιστό.
«Ρε μην πηγαίνεις κοντά ρε. Ελα εξω ρε μαλακα. Θα σου ρίξουνε ρε μαλακα» ήταν οι τελευταίες λέξεις που άκουσε. Μετά τα πάντα σκοτίνιασαν.
Ο Σολωμός Σολωμού έπεφτε νεκρός στο χώμα, χτυπημένος από πέντε σφαίρες στο πρόσωπο, το λαιμό και την κοιλιά.
Ένδεκα τραυματίες, ανάμεσά τους και μία γυναίκα που δεν βρισκόταν καν στη νεκρή ζώνη ήταν ο θλιβερός απολογισμός.
Από τις ριπές των Τούρκων τραυματίζονται και κυανόκρανοι. Επικρατεί πανικός. Χρειάζεται να περάσουν 15 ολόκληρα λεπτά, προτού οι άνδρες της ειρηνευτικής δύναμης καταφέρουν να προσεγγίσουν το άψυχο κορμί του Σολωμού που κείτονταν στο χώμα.
Την ίδια στιγμή, ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων παρακολουθούσε με καμάρι τα… «επιτεύγματα» των κατοχικών στρατευμάτων και των «Γκρίζων Λύκων», οι οποίοι, λίγο αργότερα, ξεχύθηκαν σε πανηγυρισμούς στα κατεχόμενα εδάφη.
Τις επόμενες ημέρες, ομάδα ανακριτών του Αρχηγείου Αστυνομίας και της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αμμόχωστου, μετά από συντονισμένες έρευνες, εντόπισε τους δράστες, εναντίον των οποίων εκδόθηκαν διεθνή εντάλματα σύλληψης.
Μεταξύ των δολοφόνων του Σολωμού ήταν ο Kενάν Aκίν, έποικος, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού , υπουργός γεωργίας του κατοχικού καθεστώτος και πράκτορας των τουρκικών μυστικών Δυνάμεων. Τον Ακίν επικήρυξε η Λευκωσία έναντι του ποσού των 460.000 ευρώ.
Το υλικό που εξασφαλίσθηκε από την έρευνα χρησιμοποιήθηκε για προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εναντίον της Τουρκίας. Η Κύπρος δικαιώθηκε.
Κανένας από τους δράστες δεν έχει, μέχρι σήμερα, συλληφθεί.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου