Μια ομιλία του Πούτιν προδιαγράφει τις επικείμενες εξελίξεις στον κόσμο

• Μια ομιλία του Βλαντιμίρ Πούτιν από τον περασμένο Ιούλιο, στη σημασία της οποίας δεν έχει αναφερθεί  κανένα από τα Δυτικά ΜΜΕ, δείχνει με σαφήνεια τις προθέσεις των Ρώσων και τους όρους που θέτουν για όσα πρόκειται να εκτυλιχθούν σε παγκόσμιο επίπεδο τους προσεχείς μήνες

Στις 9 Ιουλίου 2012,  ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας προσκάλεσε όλους τους πρέσβεις της Ρωσίας που υπηρετούν στο εξωτερικό, καθώς και τα μόνιμα μέλη διπλωματικών αντιπροσωπειών σε ρωσικό έδαφος, να παρακολουθήσουν μια ομιλία του στο Υπουργείο Εξωτερικών στη Μόσχα.


Στην ομιλία αυτή, ο Πούτιν άφησε αιχμές εναντίον των βίαιων και επεκτατικών πολιτικών που εφαρμόζονται σήμερα από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους σε διάφορες περιοχές του κόσμου. Χαρακτηριστική ήταν η αναφορά του στην "μη αποτελεσματικότητα της διπλωματίας των βομβαρδισμών και των πυραύλων", η οποία κατέστη εμφανής μέσω του πειράματος της λεγόμενης "Αραβικής Άνοιξης", η οποία, σύμφωνα με τον Πούτιν, ήταν στην πραγματικότητα μια "Αραβική Κόλαση".



Στις πολιτικές αυτές ο Ρώσος Πρόεδρος αντιπρότεινε την διέξοδο μέσα από ειρηνευτικές διαδικασίες, οι οποίες θα αντιστρέψουν τις τάσεις που φαίνονται να οδηγούν σήμερα τον πλανήτη σε μια νέα εκρηκτική κατάσταση, που θα διαμορφωθεί μέσω ενορχηστρωμένων εξεγέρσεων, και πιθανόν μέσω μιας νέας παγκόσμιας σύρραξης.

Μέσω της ομιλίας αυτής, γίνεται σαφές το πόσο ευδιάκριτος έχει γίνει σήμερα ο κίνδυνος ενός νέου είδους βίαιας αλλαγής καθεστώτων και ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς και το πόσο σημαντικό είναι να αποφευχθεί ο κίνδυνος αυτός. 

Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα της ομιλίας του Πούτιν:

 

Βλαντιμίρ Πούτιν, Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας:

"Έχουμε ήδη ενδείξεις του τι σημαίνουν αυτές οι "ανθρωπιστικές επιχειρήσεις", η εξαγωγή της διπλωματίας των βομβαρδισμών και των πυραύλων, καθώς και οι παρεμβάσεις σε εσωτερικές συγκρούσεις.

Έχουμε διαπιστώσει πόσο αντιφατικές και ανισόρροπες είναι οι διαδικασίες "μεταπολίτευσης" στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή.

Και είμαι βέβαιος ότι αρκετοί από εσάς διατηρείτε ακόμη νωπές τις αναμνήσεις των τραγικών γεγονότων στη Λιβύη.

Δεν είναι δυνατόν να επιτρέψουμε να επαναληφθούν αυτά τα σενάρια σε άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα η Συρία.

Θεωρώ ότι έχουμε υποχρέωση να πράξουμε ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να ασκηθούν οι απαραίτητες πιέσεις στα εμπλεκόμενα σε αυτή τη σύρραξη μέρη, ώστε να επιτευχθεί μέσω διαπραγματεύσεων μια ειρηνική πολιτική διέξοδος σε όλα τα ζητήματα υπό αμφισβήτηση.

Οφείλουμε να πράξουμε το μέγιστο δυνατό, ούτως ώστε να διευκολυνθεί αυτός ο διάλογος.

Φυσικά, το εγχείρημα αυτό θα είναι πιο πολύπλοκο και λεπτό από την επιλογή μιας εξωτερικής επέμβασης που θα προϋποθέτει τη χρήση ωμής βίας.

Ωστόσο, αυτή η διαδικασία είναι η μόνη, η οποία είναι σε θέση να εγγυηθεί μια βιώσιμη λύση και μια μελλοντική σταθερή ανάπτυξη στην περιοχή, και στην περίπτωση της Συρίας, στην ίδια τη συγκεκριμένη χώρα.

Οι συλλογικές προσπάθειες, οι οποίες θα ρίχνουν ιδιαίτερο βάρος στις ειρηνευτικές διαδικασίες, καθώς και η αναζήτηση διεξόδων συναίνεσης θα πρέπει γενικά να αναχθούν σε προτεραιότητα στα πλαίσια των διεθνών σχέσεων σήμερα.

Αυτό ισχύει για όλες τις νευραλγικές περιοχές του κόσμου, και συμπεριλαμβάνει το ζήτημα των προγραμμάτων ανάπτυξης πυρηνικής ενέργειας του Ιράν και της Βόρειας Κορέας, το ζήτημα του Αφγανιστάν, καθώς και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν άλλες περιοχές του πλανήτη, τόσο σε περιφερειακό όσο και σε τοπικό επίπεδο.

Μέσα στα επόμενα χρόνια, η Ρωσία θα αναλάβει την διοργάνωση διασκέψεων κορυφής μερικών από τις μεγαλύτερες διεθνείς οργανώσεις και φόρουμ, όπως το επιχειρηματικό φόρουμ του APEC, η διάσκεψη της G20 και της G8, η σύνοδος του Oργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης και το φόρουμ των ΒRICS.

Η διοργάνωση αυτών των διασκέψεων και φόρουμ από τη Ρωσία θα μας δώσει την ευκαιρία, όχι μόνο να διευρύνουμε την επιρροή της Ρωσίας στη διεθνή σκηνή, αλλά και να αναλάβουμε ουσιαστικότερη δράση στα πλαίσια της προώθησης της αδιαμφισβήτητης προτεραιότητας, την οποία οφείλουν να κατέχουν οι πολιτικές και διπλωματικές οδοί στην επίλυση των διαφόρων κρίσιμων προβλημάτων στον κόσμο σήμερα.

Εξακολουθούμε να παραμένουμε ακλόνητοι και σταθερά αφοσιωμένοι στις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, ως ακρογωνιαίου λίθου των αρχών που διέπουν τις διεθνείς σχέσεις στον σύγχρονο κόσμο.

Προτιθέμεθα να πράξουμε ό,τι είναι δυνατόν, προκειμένου να σεβαστούν όλοι την αρχή εκείνη, σύμφωνα με την οποία, εάν κριθεί απαραίτητη μια εξωτερική επέμβαση, αποκλειστικά και μόνον το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, και κανείς άλλος, δεν θα έχει τη δικαιοδοσία να λαμβάνει τέτοιου είδους αποφάσεις.

Η επιβολή επιπρόσθετων μονομερών κυρώσεων, εκτός από τέτοιου είδους αποφάσεις του ΟΗΕ, είναι στην πραγματικότητα αντιπαραγωγική".

ΠΗΓΗ