Το μεγάλο «ταρακούνημα»…

…που ίσως πυροδοτήσει την μεγάλη αφύπνιση

Έστω και οριακά η Κύπρος πέρασε κι αυτή στο σοβιετικής απόχρωσης Μνημόνιο, ακολουθώντας την Ελλάδα. Με όπλο τα Μνημόνια και δέλεαρ την αξιοποίηση του φυσικού πλούτου, η Δύση θα πιέσει περαιτέρω τον Ελληνισμό να αποδεχθεί τις άθλιες επιταγές της, όπως π.χ. την επιβολή του σχεδίου ΑΝΑΝ στην Κύπρο.

Είναι βέβαιο ότι κάτι μας ετοιμάζουν. Η Ελλάδα κρατιέται χάριν στο φιλότιμο κάποιων εργατικών πολιτών που παρ’ όλες τις πίκρες πασχίζουν για το καλό των συνανθρώπων τους. Κατά τ’ άλλα η πραγματική οικονομία παραπαίει, η δημόσια περίθαλψη καταρρέει ενώ η κοινωνία βράζει κινούμενη ανάμεσα σε ακραία κοσμοθεωρήματα.

Αυτή η κατάσταση ενέχει κινδύνους και μόνο με ένα γερό ταρακούνημα θα συνέλθουν οι Έλληνες, ώστε να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να θυμηθούμε τα ιδανικά ξεχνώντας τα δανεικά. Αλλιώς αποτέλεσμα δεν θα υπάρξει όσες προτάσεις κι αν κατατεθούν.

Σε παγκόσμιο επίπεδο ετοιμάζουν το παγκόσμιο κραχ, προκειμένου να επιβάλλουν την παγκόσμια διοικητική ένωση με κοινό νόμισμα. Οι περιουσίες κρατών και πολιτών, ο χρυσός και άλλα «αγαθά» συγκεντρώνονται σε πολυεθνικές. Ο κόσμος φτωχαίνει. Του παίρνουν πίσω το παιχνίδι που του είχαν δώσει για να τον κρατούν απασχολημένο. Τους επόμενους μήνες πολλοί θα συνειδητοποιήσουν πολλά, όταν η συνομωσία γίνει σιγά-σιγά πραγματικότητα. Αυτό είναι καλό! Μόνο έτσι θα ξυπνήσουμε. Με ένα μεγάλο ταρακούνημα για να «έρθουμε στα ίσια μας», ας το πούμε λαϊκά.

Εδώ σε εμάς ξεκινούν όλα, αφού όπως έχουμε γράψει, ότι περνάει στους Έλληνες περνάει και στους υπόλοιπους. Ότι δεν περνάει, καταστρέφεται. Μετά το κραχ έπεται σύγκρουση, αφού η Ρωσία έχει μπει -για δικά της συμφέροντα- σφήνα στους σχεδιασμούς της παγκοσμιοποίησης. Οι Ρώσοι ιδιώτες του Πούτιν έχουν κατακλύσει τις αγορές, πονοκεφαλιάζοντας τους δυτικούς τραπεζίτες.

Παράλληλα στην Συρία υπάρχει μεγάλη κινητικότητα με τις Η.Π.Α. να θέλουν να πραγματοποιήσουν μια επέμβαση αλά Ιράκ, εφευρίσκοντας χημικά όπλα. Γι’ αυτό ο Ομπάμα σπεύδει στην Μόσχα για να συζητήσει με τον Ρώσο Πρόεδρο, μήπως βρεθεί συμβιβαστική λύση στο συγκεκριμένο θέμα, η οποία θα ικανοποιεί τους Ρώσους, για να ανεχτούν έστω μια μερική παρέμβαση του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Ειδάλλως θα αντιδράσουν, αφού η Συρία αποτελεί μέχρι στιγμής το τελευταίο τους «αποκούμπι» στην Μεσόγειο.

Το μόνο θετικό για την Ελλάδα, που λόγω γεωγραφίας και χρησιμότητας βρίσκεται στην μέση της ψυχροπολεμικής αντιπαράθεσης Δύσης-Ρωσίας, είναι πως μέσα στο πολιτικό μπάχαλο που επικρατεί εντός συνόρων δεν έχει πάρει σαφή θέση και προσπαθεί να κινηθεί δειλά-δειλά ανάμεσα σε συμπληγάδες πέτρες. Αν και γεωστρατηγικά πρόσκειται στο ΝΑΤΟ, σε επιχειρηματικό επίπεδο έχει έρθει αρχικά σε προσέγγιση με τον ρωσικό παράγοντα. Οι υγιώς σκεπτόμενοι αναλυτές εύχονται να επεκταθεί αυτή η σχέση και σε άλλους τομείς, με σκοπό η Ελλάδα να διευρύνει τις συμμαχίες της και πέραν της Δύσης. Εξάλλου κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι σε περίπτωση προώθησης των ελληνικών δικαίων γύρω από την επικράτειά μας, η γεωπολιτικά ανύπαρκτη ΕΕ θα είναι σε θέση να εξασφαλίσει την πλήρη εφαρμογή και υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων που απορρέουν από το Δίκαιο της Θάλασσας.



ΠΗΓΗ