Από την εποχή εκείνη, που άρχισα να συμμετέχω στα πολιτικά δρώμενα του τόπου – εδώ και πολλά χρόνια τώρα – ως μέλος μόνο του εκλογικού σώματος και τίποτα περισσότερο, έχω κάνει ορισμένες διαπιστώσεις σε ότι αφορά την τέχνη της πολιτικής την οποία εφαρμόζουν, όχι μόνον οι αρχηγοί των κομμάτων, αλλά όλοι ανεξαιρέτως οι υποψήφιοι βουλευτές, στον προεκλογικό τους αγώνα.
Μία από τις μεθόδους, πολύ αποδοτική, που χρησιμοποιούν ανελλιπώς οι πολιτικοί σ’ αυτή την τέχνη τους, κατά τις προεκλογικές τους περιόδους, για να πείσουν τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν το κόμμα τους, προκειμένου να πετύχουν τον πολυπόθητο στόχο τους και να κατακτήσουν την εξουσία, είναι η παροχή πολλών και διαφόρων απατηλών υποσχέσεων, τις οποίες πολύ σύντομα ξεχνούν και δεν τις υλοποιούν, όταν αναλαμβάνουν την διακυβέρνηση της χώρας.
Αυτή τη μέθοδο, που εδράζεται στο πολιτικό ψεύδος, την είχε άλλωστε επισημάνει και ένας ηγέτης της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ο Νικίτα Χρουστσόφ, ο οποίος είχε πει: « Οι πολιτικοί είναι παντού ίδιοι. Υπόσχονται να χτίσουν γεφύρια, ακόμα κι’ όταν δεν υπάρχουν ποτάμια.»
Εκείνο όμως που προβληματίζει τον σκεπτόμενο Έλληνα πολίτη είναι : Πώς κατάφεραν όλοι αυτοί οι πολιτικοί, χωρίς καμία εξαίρεση, που κυβέρνησαν τη χώρα μας, τόσα χρόνια, από συστάσεως του ελληνικού κράτους, να εμπεδώσουν τόσο αποτελεσματικά αυτή την τακτική τους, ώστε να διαιωνίζεται εσαεί το πολιτικό ψεύδος, χωρίς να υπάρξει καμία αντίδραση εκ μέρους των ψηφοφόρων;
Φαίνεται λοιπόν, ότι γνώριζαν πολύ καλά την ιστορία του βασιλιά του Πόντου, Μιθριδάτη, που έζησε τον πρώτο αιώνα π.Χ και σκέφθηκαν να εφαρμόσουν στον ελληνικό λαό τον μιθριδατισμό, γιατί δεν είναι δυνατόν να δώσει κανείς κάποιαν άλλη ερμηνεία . Και όπως ο Μιθριδάτης χορηγούσε στον εαυτόν του, ανά τακτά διαστήματα, μικρές αλλά συνεχώς αυξανόμενες δόσεις δηλητηρίου, ώστε να αποκτήσει αντισώματα, επειδή φοβόταν μήπως τον δηλητηριάσουν οι διάδοχοί του, έτσι και οι πολιτικοί μας χορηγούσαν όλα αυτά τα χρόνια στον Ελληνικό λαό, με τον ίδιο τρόπο, αντί δηλητηρίου, το πολιτικό ψεύδος και κατάφεραν, ως δια μαγείας, να πετύχουν την “ανοσία” του, για να μην προσβάλλεται πλέον απ’ αυτό.
Από την τακτική αυτή, δεν εξαιρείται βέβαια ούτε το “αριστερό” από τα δύο συγκυβερνώντα τώρα κόμματα, γιατί ο αρχηγός του την εφάρμοσε προεκλογικά στις εξαγγελίες του, υποσχόμενος στους ψηφοφόρους πολλές οικονομικές παροχές, ενώ γνώριζε πολύ καλά, ότι το Δημόσιο ταμείο, μετά απ΄ αυτή την οικονομική εξαθλίωση, στην οποία μας οδήγησαν οι προγενέστερες κυβερνήσεις, ήταν παντελώς άδειο και κατά συνέπεια, δεν θα ήταν εφικτό να υλοποιήσει τις προεκλογικές του εξαγγελίες.
Η πρόσφατη πολιτική ιστορία της χώρας, μας έχει διδάξει, ότι το πολιτικό ψεύδος δεν επικρατεί μόνο κατά τις προεκλογικές περιόδους, αλλά είναι ένα όπλο το οποίο χειρίζονται με μεγάλη επιτηδειότητα οι πολιτικοί μας ηγέτες, όταν αναλαμβάνουν την διακυβέρνηση της χώρας, για να προστατεύσουν την ανεπάρκειά τους, ώστε να παραμένουν επί μακρόν στην εξουσία.
Το ερώτημα όμως, που τίθεται τώρα είναι: Πότε θα απαλλαγεί ο Ελληνικός λαός από το σύνδρομο αυτό του μιθριδατισμού;
Στο ερώτημα αυτό δεν είναι εύκολο να δώσει κανείς μια αξιόπιστη απάντηση, γιατί η “ανοσία” αυτή είναι συνυφασμένη με την νοοτροπία μας . Πρέπει λοιπόν, να αλλάξουμε όλοι μας την νοοτροπία και να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει, επί τέλους, να τους επιβάλουμε να γίνουν και αυτοί ειλικρινείς απέναντί μας και να μην μας αποκοιμίζουν εσαεί με τα πολιτικά ψεύδη τους . Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο, αν καταφέρουμε να τους πείσουμε να αποβάλουν όλα τα προνόμιά τους, τα οποία έχουν οικειοποιηθεί και να γίνουν και αυτοί, ως Έλληνες πολίτες, ίσοι με εμάς, έναντι των νόμων του ελληνικού κράτους .
Ο τρόπος υπάρχει, αρκεί να υπάρξει και η λαϊκή βούληση.
Αιμίλιος Κομίνης
Διπλωματούχος ηλεκτρολόγος μηχανικός
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου