Ανδροειδή: Πιο κοντά από ότι νομίζουμε;

Πολύ πιο κοντά από ότι πιστεύουμε βρίσκονται τα ανθρωπόμορφα ρομπότ (ανδροειδή), σύμφωνα με εκτιμήσεις επιστημόνων.

Αποτελούν ένα από τα πιο γνωστά όνειρα της επιστημονικής φαντασίας: τα ανθρωπόμορφα ρομπότ, γνωστά και ως ανδροειδή, έχουν πρωταγωνιστήσει σε εκατοντάδες σενάρια ταινιών, τηλεοπτικών σειρών, βιβλίων και ηλεκτρονικών παιχνιδιών κάποιες φορές ως σύμμαχοι, κάποιες άλλες ως ανελέητοι εχθροί, αλλά και ως φίλοι ή ακόμη και εραστές.


Η επόμενη έξοδός τους στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες είναι προγραμματισμένη για τις 5 Νοεμβρίου: πρόκειται για την ταινία «The Surrogates» (Οι αντικαταστάτες). Το σενάριό της περιστρέφεται γύρω από έναν πράκτορα του FBI (τον ενσαρκώνει ο Μπρους Γουίλις), στον οποίο έχει ανατεθεί η διερεύνηση ενός φόνου- του πρώτου φόνου μέσα σε δεκαετίες. Ο λόγος πίσω από τη (φαινομενική) φιλειρηνικότητα του κόσμου δεν είναι η αλλαγή των ηθών, αλλά το ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων ζουν τις ζωές τους μέσω ρομποτικών σωμάτων: πρόκειται για ακριβή ομοιώματά τους, τα οποία ελέγχουν με τηλεχειρισμό από την ασφάλεια των σπιτιών τους- βιώνοντας τις ζωές τους χωρίς να φοβούνται τραυματισμό, θάνατο ή αρρώστια.

Όσο μακρινό και αν φαίνεται αυτό το σενάριο, υπάρχουν αυτοί οι οποίοι ισχυρίζονται πως δεν είναι τόσο απομακρυσμένο όσο νομίζουμε.
  
Ήδη, ρομποτικά οχήματα, ελεγχόμενα δια τηλεχειρισμού χρησιμοποιούνται από στρατούς για ναρκαλιευτικές επιχειρήσεις, ή ακόμη και για άμεσες επιθέσεις εναντίον εχθρικών στόχων. Επίσης, εξελίσσεται συνεχώς η τεχνολογία γύρω από τεχνητά μέσα για τους ανάπηρους, ενώ η συνεχής πρόοδος στις τηλεπικοινωνίες καθιστά απλά ευκολότερο την «τηλεπαρουσία», δηλαδή τον ακριβή τηλεχειρισμό ενός ρομπότ, ανεξαρτήτως της απόστασης ανάμεσα στο εκάστοτε «όχημα» και το χειριστή του.

«Υπάρχουν πολλά πραγματικά στοιχεία σε αυτή την υπόθεση» είπε ο ειδικός ρομποτικής και συγγραφέας Ντάνιελ Ουΐλσον, του οποίου τα βιβλία «Where is my Jetpack» (Πού βρίσκεται το Jetpack μου- ατομικός αεριωθούμενος προωθητήρας), καθώς και «How to Survive a Robot Uprising» (Πώς θα επιβιώσετε σε μία εξέγερση των ρομπότ) εξετάζουν ακριβώς το κατά πόσον η πραγματικότητα στη ρομποτική αγγίζει την επιστημονική φαντασία.

«Προφανώς και δεν υπάρχουν πλήρως λειτουργικά ανθρωποειδή ρομπότ…αλλά πολλά από τα χαρακτηριστικά της τηλεπαρουσίας που εμφανίζονται στην ταινία υφίστανται ήδη» συμπλήρωσε.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Τζόναθαν Μόστοου (ο οποίος έχει επίσης σκηνοθετήσει το Terminator 3: «Η εξέγερση των μηχανών» ) ανέφερε ότι αυτό που τον τράβηξε στη συγκεκριμένη ταινία δεν ήταν κάτι άλλο από το σενάριο, που θέλει την εμφάνιση των ρομπότ- αντικαταστατών ως προέκταση της σημερινής τεχνολογίας. Οι συναντήσεις του με επιστήμονες απλά ενίσχυσαν την πεποίθησή του ότι «δε βρισκόμαστε μακριά».

«Δεν τίθεται καν θέμα τεχνολογικού επιπέδου. Η τεχνολογία πάντα, αργά ή γρήγορα, φτάνει στο επιθυμητό επίπεδο. Το θέμα είναι, υπάρχει κάποια έμφυτη ανθρώπινη επιθυμία η οποία ικανοποιείται από τέτοιου είδους εφευρέσεις; Πιστεύω ότι, όλοι μέσα μας, θέλουμε να μπορούμε να γίνουμε τεμπέληδες: να μην κάνουμε πράγματα εμείς οι ίδιοι, αλλά να έχουμε τη δυνατότητα να τα κάνουμε εξ αποστάσεως…[ενδεικτικά] ξεκινήσαμε με τον τηλέγραφο και φτάσαμε μέχρι το Ίντερνετ» είπε σχετικά.

Ο Τζουντ Λο και η Άσλεϊ Σκοτ ως ανδροειδή- «σύντροφοι ευχαρίστησης» στην ταινία «Α.Ι»

Κάποια βήματα προς αυτή την κατεύθυνση γίνονται από την Anybots, στο Mountain View της Καλιφόρνια. Η εταιρεία είχε ιδρυθεί από τον Τρέβορ Μπλάκγουελ το 2001 και, αντί χρηματικού αντιτίμου ύψους 30.000 δολαρίων, μπορεί να κατασκευάσει ένα ρομπότ ύψους 1,60 μέτρου, το οποίο επιτρέπει στο χρήστη να ταξιδέψει, μιλήσει, δει και ακούσει πράγματα…δια τηλεχειρισμού- ενώ τα χαρακτηριστικά του είναι σχετικά ανθρωπόμορφα. Και πρόκειται απλά για το πρωτότυπο: στο στάδιο του σχεδιασμού βρίσκονται πιο εξελιγμένα μοντέλα, τα οποία μπορούν να τρέξουν, να πηδήξουν και να ανεβούν σκάλες, ενώ είναι εξοπλισμένα με ακριβή ομοιώματα των ανθρωπίνων χεριών- κάτι που τους επιτρέπει να κάνουν αρκετά λεπτεπίλεπτες εργασίες.

«Δεν ξέρω αν θα φτάσουμε ποτέ σε αυτό το επίπεδο [της ταινίας], δηλαδή να φτιάξουμε τόσο αληθοφανή ρομπότ. Τις περισσότερες φορές δεν προσπαθούμε ακριβώς να φτιάξουμε κάτι ικανό να ξεγελάσει έναν άνθρωπο- απλά κάτι το οποίο είναι αρκετά ανθρωποειδές έτσι ώστε να μπορεί κάποιος να του φερθεί 'ανθρώπινα'» είπε ο Μπλάκγουελ.

Μία πολύ πιο ρεαλιστική προοπτική είναι η δημιουργία τηλεχειριζόμενων ανδροειδών τα οποία θα χρησιμοποιούνται για εργασίες οι οποίες θεωρούνται πολύ επικίνδυνες για να τις κάνουν άνθρωποι- όπως, για παράδειγμα τεχνικές εργασίες σε περιβάλλοντα όπως το Διάστημα ή οι βυθοί των ωκεανών. Σε αυτή την περίπτωση, η κατασκευή ανδροειδών αποδεικνύεται πολύ πρακτική ιδέα, καθώς ένα ανθρωπόμορφο ρομπότ μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ίδια εργαλεία που χρησιμοποιεί ένας άνθρωπος.

Για τον Μόστοου, η ταινία απεικονίζει τεχνολογικά επιτεύγματα τα οποία, σε γενικές γραμμές, υφίστανται, καθώς ο κόσμος της διαδικτυακής επικοινωνίας αναπτύσσεται συνεχώς: «Μπορείς να κάνεις τα ψώνια σου μέσω του Ίντερνετ. Μπορείς να δεις τα νέα. Μπορείς να πεις σε οποιονδήποτε θέλεις τι ακριβώς κάνεις. Για αυτούς που εργάζονται μέσω του Ίντερνετ, δε χρειάζεται καν να ντυθούν για να πάνε στη δουλειά... η ταινία απλά εξετάζει τη λογική κατάληξη αυτής της τάσης».



ΠΗΓΗ