Οι αρνητικές επιδράσεις της τηλεόρασης στα παιδιά έχουν μελετηθεί σε βάθος και είναι γνωστές στους συναφείς επιστημονικούς κύκλους. Τα συμπεράσματα των σχετικών ερευνών δημοσιεύονται τόσο σε επιστημονικά όσο και λαϊκά περιοδικά που ασχολούνται με την ανατροφή των παιδιών.
Ωστόσο, η πολύτιμη αυτή γνώση δεν φαίνεται να επηρεάζει σημαντικά τις διαθέσεις και τις πρακτικές των γονιών στο ζήτημα της παιδικής τηλεθέασης....
Αυτό συμβαίνει επειδή η τηλεόραση είναι ένας φτηνός και, αρκετές φορές, αποτελεσματικός baby-sitter που βοηθάει τους γονείς να απαλλαγούν από την «ενοχλητική» παρουσία των παιδιών ή την υποχρέωση να ξοδεύουν πολύ χρόνο σε επικοινωνία μαζί τους και διαπαιδαγώγηση, ενέργειες που στη σύγχρονη εγωκεντρική κουλτούρα θεωρούνται, από πολλούς, βαρετές και κουραστικές. Όμως, στην πραγματικότητα, οι ενέργειες αυτές είναι οι πιο σημαντικές επενδύσεις για την υγιή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών.
Οι έρευνες φανερώνουν ότι, στα αναπτυγμένα κράτη, η τηλεόραση είναι το πρώτο ΜΜΕ με το οποίο το παιδί έρχεται σε επαφή, συνήθως πριν συμπληρώσει το δεύτερο έτος της ζωής του. Στις ΗΠΑ, από τις οποίες προέρχονται οι περισσότερες έρευνες, τα παιδιά, κατά μέσον όρο, ξοδεύουν καθημερινά 4 ώρες σε παρακολούθηση τηλεόρασης, DVD και βίντεο, ενώ η αντίστοιχη ουσιαστική επικοινωνία με τον πατέρα ελάχιστα ξεπερνάει τα 3,5 λεπτά.
Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι της επιπτώσεις της τηλεθέασης στα παιδιά, η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (American Academy of Pediatrics) σε επίσημη ανακοίνωσή της αναφέρει τα εξής: «Τα παιδιά ανεξαρτήτου ηλικίας βρίσκονται σε συνεχή φάση εκμάθησης νέων πραγμάτων. Τα 2 πρώτα έτη της ζωής τους είναι ιδιαιτέρως σημαντικά για την αύξηση του εγκεφάλου και την ανάπτυξη κοινωνικών, συναισθηματικών και γνωστικών δεξιοτήτων. Σε αυτή τη φάση, η επαρκή και θετική αλληλεπίδραση των παιδιών με γονείς και άλλα παιδιά είναι κρίσιμη και μπορεί να εμποδιστεί από την πολύωρη τηλεθέαση με απρόβλεπτες αρνητικές συνέπειες…η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής δεν συστήνει την τηλεθέαση σε παιδιά κάτω των 2 ετών». Αλλά, και στα μεγαλύτερα παιδιά (3-7 ετών), ο χρόνος τηλεθέασης δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 20 λεπτά ημερησίως.
Το πρόβλημα συμβαίνει επειδή τα παιδιά, καθώς παίζουν, χρησιμοποιούν και αναπτύσσουν τη δική τους δημιουργική φαντασία. Η τηλεόραση, όμως, από μόνη της είναι μία τεράστια δεξαμενή φαντασίας που εισάγει τα παιδιά στον δικό της εντυπωσιακά φανταστικό κόσμο και τα εθίζει σε παθητική απορρόφηση κάθε είδους αρνητικών και αντιπαιδαγωγικών μηνυμάτων.
Οι εκτεταμένες έρευνες φανέρωσαν και άλλες σημαντικές αρνητικές επιδράσεις της πολύωρης τηλεθέασης:
1) Η τηλεόραση αντικαθιστά διάφορες ωφέλιμες δραστηριότητες όπως το ομαδικό παιχνίδι, τη σωματική άσκηση και άλλες δημιουργικές δραστηριότητες.
2) Η τηλεόραση μειώνει το χρόνο επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης με άλλα μέλη της οικογένειας.
3) Η πολύωρη τηλεθέαση ευθύνεται για χαμηλές σχολικές επιδόσεις, προβλήματα ύπνου (π.χ δημιουργία εφιαλτών), επιθετική κα ανάρμοστη συμπεριφορά, παχυσαρκία, δημιουργία φοβιών, εκμάθηση επιβλαβών συνηθειών κ.α.
4) Τα περισσότερα παιδικά προγράμματα δεν δημιουργούνται από παιδαγωγούς αλλά από άτομα που στοχεύουν στο κέρδος, γι αυτό είναι γεμάτα με αρνητικά πρότυπα και στερεότυπα. Η βία και ο αποκρυφισμός, ως στοιχεία εντυπωσιασμού, είναι βασικά συστατικά των καρτούνς και άλλων παιδικών προγραμμάτων.
5) Οι διαφημιστές γνωρίζουν ότι τα παιδιά δεν διαθέτουν την κριτική σκέψη των ενηλίκων με συνέπεια να είναι εύκολη λεία των εμπορικών τους στόχων. Έτσι τα παιδιά, μέσω της τηλεόρασης, βομβαρδίζονται με χιλιάδες διαφημίσεις άχρηστων και επιβλαβών προϊόντων και εθίζονται σε ένα πρώιμο και ασύνετο καταναλωτισμό.
6) Η τηλεόραση δημιουργεί στα παιδιά την τάση να ειδωλοποιούν ανθρώπους (π.χ ηθοποιούς, τραγουδιστές) και να μιμούνται τις αρνητικές συμπεριφορές τους όπως το κάπνισμα, το πιοτό και το εξωσυζυγικό σεξ.
7) Η τηλεόραση μυεί τα παιδιά στη βία, την ανηθικότητα, την μαγεία, την πορνεία και την αθεΐα. Εύστοχα, κάποιοι Χριστιανοί ερευνητές, την παρομοίασαν με τον δούρειο ίππο της χριστιανικής οικογένειας.
Απαραίτητες ενέργειες των συνετών γονιών:
1) Προσευχηθείτε να σας δώσει ο Θεός σοφία και σύνεση στο συγκεκριμένο ζήτημα.
2) Περιορίστε δραστικά τον χρόνο τηλεθέασης των παιδιών προσφέροντάς τους εναλλακτικές δημιουργικές απασχολήσεις και περισσότερη επικοινωνία μαζί τους.
3) Βεβαιωθείτε ότι το πρόγραμμα που παρακολουθεί το παιδί είναι κατάλληλο για την ηλικία του και συμβατό με τις χριστιανικές σας πεποιθήσεις.
4) Παρακολουθείστε το πρόγραμμα μαζί με το παιδί και βοηθείστε το, μέσω συζήτησης, να αποκτήσει κριτική σκέψη.
5) Να θυμάστε ότι ο Χριστιανός γονιός οφείλει να τηρεί τις εντολές του Θεού.
Χρήστος Λανίτης
Τεχνολόγος Ραδιολογίας-Ακτινολογίας
Master Συμβουλευτικής Ανθρωπίνων Σχέσεων
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου