Ποιο αποτελεί ισχυρότερη πηγή εξουσίας; Η λαϊκή θέληση ή το χρήμα;
Σήμερα εμείς οι ίδιοι, εδώ και τώρα και όχι κάποια ιστορικά πρόσωπα, βρισκόμαστε (και μάλιστα από τη μια στιγμή στην άλλη), μπροστά σε μια κατάσταση τέτοια όπου καλούμαστε να διαπιστώσουμε και να δοκιμάσουμε τη δύναμη ή την αδυναμία της ίδιας δημοκρατίας. Καλούμαστε να απαντήσουμε στο προαιώνιο ερώτημα. Δημοκρατία ή οικονομία; Τι από τα δύο είναι το πιο ισχυρό; Ποιο από τα δύο πρέπει να υποχωρεί έναντι του άλλου;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό έχει μεγάλη σημασία, γιατί αν υποτεθεί ότι πρέπει να υποχωρεί η Δημοκρατία (λαϊκή θέληση), τότε αυτό… σημαίνει ότι η λαϊκή θέληση είναι μια πολυτέλεια η οποία μπορεί να υπάρχει μόνο όταν οι οικονομικές συνθήκες και τα οικονομικά συμφέροντα το επιτρέπουν. Διαφορετικά θα πρέπει, είτε να αυτοπεριορίζεται είτε να περιορίζεται δια της βίας.
Εκεί που όλοι θεωρούσαμε ότι έχουμε ένα Σύνταγμα, το οποίο υποτίθεται ότι ήταν το απαραβίαστο κεντρικό κείμενο της δημοκρατίας μας, ξαφνικά βλέπουμε αυτό να υποχωρεί και να παραβιάζεται μπροστά στην ανάγκη λήψης οικονομικών μέτρων αντίθετα προς τη θέληση του λαού, τα οποία μέτρα μάλιστα σκοπεύουν μόνο προς εξασφάλιση των χρημάτων των ντόπιων και διεθνών τοκογλύφων.
Ποιος λοιπόν στην πραγματικότητα κυβερνά; Ο λαός ή τα οικονομικά συμφέροντα;