New York Times: “H Xρυσή Αυγή ιδρύθηκε με διαταγή του δικτάτορα Παπαδόπουλου”

Η χούντα των Συνταγματαρχών και η Χρυσή Αυγή συνυπάρχουν ως αλληλένδετες έννοιες στο σημερινό άρθρο των New York Times όπου περιγράφεται το πρόσωπο του ρατσισμού και των ακραίων φαινομένων βίας, όπως αυτά εκφράζονται μέσα από το λόγο και τις πράξεις της ελληνικής ακροδεξιάς οργάνωσης.


Το άρθρο τιτλοφορείται «Οι νέοι φασίστες της Ευρώπης» και ο ρεπόρτερ ξεκινά με το συμβάν της ανατριχιαστικής επίθεσης στον 27χρονο Αφγανό πολιτικό μετανάστη, Αλί Ραχίμι, ο οποίος δέχθηκε πέντε μαχαιριές από περίπου 12 άνδρες στο κέντρο της Αθήνας. Ο δημοσιογράφος υπογραμμίζει ότι «ένα εκατομμύριο μετανάστες υπάρχουν στην Ελλάδα, ως πρώτη χώρα εισόδου για την Ευρώπη, για Ασιάτες και Αφρικανούς μετανάστες», προσθέτοντας ότι αυτό οφείλεται «στην αποτυχία των ελληνικών κυβερνήσεων να δημιουργήσουν μια μεταναστευτική πολιτική και μια πολιτική ασύλου, που να λειτουργεί και στη νομοθεσία της Ευρώπης, που επιστρέφει τους μετανάστες στη χώρα εισόδου, η οποία συχνά είναι η Ελλάδα».

Στο κείμενο γίνεται εκτενής αναφορά για αρκετές γειτονιές της Αθήνας που θυμίζουν πεδία μάχης, ενώ, υπογραμμίζει ότι ανάμεσα στους κατηγορούμενους για επιθέσεις υπάρχουν και βουλευτές του κόμματος, ενώ αναφέρει και ονομαστικά την Θέμις Σκορδέλη, η οποία, ωστόσο, έβαλε υποψηφιότητα χωρίς να καταφέρει να βγει βουλευτής.

Ο δημοσιογράφος, χαρακτηριστικά, αναφέρει ότι «Το κόμμα ιδρύθηκε το 1985 με διαταγή του φυλακισμένου ηγέτη της χούντας», εννοώντας, προφανώς, το Γεώργιο Παπαδόπουλο. «Το κόμμα έγινε αντιληπτό διεθνώς μετά την υποτιθέμενη συμμετοχή κάποιων μελών του στη σφαγή Βόσνιων Μουσουλμάνων το 1995 στη Σρεμπρένιτσα. Στις εκδόσεις του κόμματος, εξυμνείται το Γ’ Ράιχ και βλέπουμε φωτογραφίες του Χίτλερ και άλλων ναζί» σημειώνει το ρεπορτάζ, αποδίδοντας την άνοδο της δημοτικότητάς της στην ξενοφοβία και την ανασφάλεια που νιώθουν οι Ελληνες πολίτες.

Ο δημοσιογράφος κάνει αναφορά και στα συσσίτια της Χρυσής Αυγής, ενώ παραθέτει και δηλώσεις του Νικολάου Μίχα, μέλους του κόμματος ο οποίος τονίζει «Είμαστε πολεμιστές και δεν θα κάνουμε πίσω. Οι αριστεροί μας απειλούν, αλλά δεν φοβόμαστε. Ό,τι και να γκρεμίσουν, θα το ξαναχτίσουμε».

Παραθέτει, ακόμη, και απόψεις πολιτών, όπως η Μαρία Χανδράκη, 29 ετών, άνεργη αισθητικός, η οποία τονίζει ότι δεν γνώριζε για τη Χρυσή Αυγή μέχρι τις προηγούμενες εκλογές αλλά, κρατώντας πλαστικές σακούλες με φαγητό, δηλώνει «οι θέσεις τους μπορεί να είναι ακραίες, αλλά η κατάσταση είναι ακραία και χρειαζόμαστε ακραία μέτρα. Δεν μπορούμε να έχουμε τόσα πολλά έθνη και τόσο διαφορετικά ήθη και έθιμα υπό την ίδια στέγη».

Ο Νίκος Καταπόδης, 69 ετών, υποστηρίζει ότι η κατάσταση του θυμίζει τα τέλη της δεκαετίας του 1940 με ανρθώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια, ενώ επισημαίνει ότι η εισροή πολλών μεταναστών τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργήσει γκέτο στο κέντρο της Αθήνας με παράλληλα αύξηση της εγκληματικότητας.

Παρόλο που δεν ψήφισε τη Χρυσή Αυγή ο κ. Καταπόδης υποστηρίζει ότι «είναι το μόνο πολιτικό κόμμα που κάνει κάτι για τους Ελληνες» και συμπληρώνει «κάνουν ακριβώς αυτό που έπρεπε να κάνουν οι Ελληνες πολιτικοί. Υπάρχει μια τρύπα και αυτοί την καλύπτουν».

Ο αρθρογράφος υποστηρίζει, ακόμη, ότι αυταρχικά στοιχεία στην ελληνική κυβέρνηση έχουν προϊστορία στο να χρησιμοποιούν ακροδεξιές ομάδες για να ασκήσουν πολιτική βία απέναντι σε όσους ασκούν κριτική, ενώ, φιλοξεξεί και δηλώσεις της ακαδημαϊκού Αναστασίας Τσουκαλά, η οποία επισημαίνει «Δαγκώθηκαν από το ίδιο τους το φίδι και η Ελλάδα δεν είναι η μόνη περίπτωση. Αντίστοιχες ομάδες με τη Χρυσή Αυγή υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη και η αντιμετώπισή τους θα πρέπει να βρεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος».

Προχωρώντας μερικά τετράγωνα πιο κάτω, ο ρεπόρτερ, πηγαίνει σε ένα τζαμί, μετά την προσευχή της Παρασκευής και μόλις αναφέρει το όνομα της Χρυσής Αυγής, οι άνδρες σηκώνουν τις μπλούζες τους και δείχνουν σημάδια στο σώμα τους από μαχαιριές και ξυλοδαρμούς «Πηγαίνετε στην Ομόνοια και θα δείτε τη βία» αναφέρουν.

Ο δημοσιογράφος καταλήγει επισημαίνοντας ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να καταδικάσουν και να απομονώσουν τα κόμματα που προωθούν ρατσιστικά δόγματα και αψηφούν τις ιδέες μιας Ευρώπης της ολοκλήρωσης.



ΠΗΓΗ