Μπορεί να αντιμετωπιστεί η παγκόσμια πείνα με την κατανάλωση εντόμων;

Η διαρκής αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού έχει φέρει στο προσκήνιο το πρόβλημα της σίτισης δισεκατομμυρίων ανθρώπων ενώ παράλληλα εξαντλούνται οι διαθέσιμοι πόροι. Μία από τις προτάσεις που έχει υποστηριχθεί από αρκετούς επιστήμονες αλλά και από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, είναι η άμεση στροφή στην εντομοφαγία από μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού.

Ήδη περίπου δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως συμπεριλαμβάνουν τα έντομα στη διατροφή τους. Οι κυριότερες περιοχές κατανάλωσης εντόμων είναι η Νοτιοανατολική Ασία, η Κεντρική Αφρική και η Λατινική Αμερική.

Τα πιο κοινά έντομα που καταναλώνονται από ανθρώπους είναι τα κολεόπτερα όπως τα σκαθάρια, σε ποσοστό 31 τοις εκατό, και τα λεπιδόπτερα όπως οι κάμπιες, σε ποσοστό 18 τοις εκατό, σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών.

Συνολικά εκτιμάται πως υπάρχουν περίπου 1.900 βρώσιμα είδη εντόμων πάνω στη Γη, ενώ μέσω πλημμελώς καθαρισμένων λαχανικών και άλλων τρόπων, υπολογίζεται πως ο καθένας μας καταναλώνει ποσότητα ενός κιλού το χρόνο σε μύγες, σκουλήκια και άλλα έντομα, σύμφωνα με τον Τοντ Ρόιμπολντ, διευθυντή επικοινωνίας του Περιβαλλοντικού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου της Μινεσότα.

Η καλλιέργεια εντόμων προς κατανάλωση έχει αρκετά περιβαλλοντικά και οικονομικά πλεονεκτήματα, υποστηρίζουν οι ειδικοί. Οι γρύλλοι και τα τριζόνια χρειάζονται υποπολλαπλάσια ποσότητα τροφής και νερού σε σχέση με τα βοοειδή, τα γουρούνια και τα κοτόπουλα, για την παραγωγή της ίδιας ποσότητας πρωτεϊνών, ενώ επωάζουν 1.200 με 1.500 αυγά κάθε τρεις με τέσσερις εβδομάδες. Εξάλλου τα έντομα περιέχουν θρεπτικά συστατικά και είναι πλούσια σε ίνες και ουσίες όπως σίδηρο, μαγνήσιο, φώσφορο και μαγγάνιο.

Ωστόσο αξίζει να σημειωθεί πως η ανθρωπότητα πέρασε χιλιάδες χρόνια βελτιστοποιώντας την αγροτική παραγωγή και κτηνοτροφία, και δε γίνεται να βασιστούμε σε μία ξαφνική στροφή στην εντομοφαγία για τη συντήρηση ενός τεράστιου πληθυσμού, όπως προειδοποιεί ο Τομ Τέρπιν του Πανεπιστημίου Περντού στην Ιντιάνα.

«Δε σημαίνει πως δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε, αλλά απλά δεν έχουμε περάσει τον ίδιο χρόνο καλλιεργώντας έντομα για αυτό τον σκοπό, όπως κάναμε με τα ζώα και τα φυτά. Επιπλέον βλέπουμε πως ακόμα και σε πληθυσμούς που τρέφονται με έντομα, η αύξηση του βιοτικού επιπέδου συνοδεύεται από μείωση κατανάλωσης εντόμων», πρόσθεσε ο Τέρπιν.




ΠΗΓΗ