Γιατί οι ΗΠΑ αποτυγχάνουν στους πολέμους;

Διαβάστε τους λόγους που αποτυγχάνουν οι Αμερικανοί στους πολέμους που έχουν συμμετάσχει τα 50 τελευταία χρόνια, σε ένα άρθρο που έγραψε ο Tom Engelhardt, στη Monde Diplomatique


"Για περισσότερο από μισό αιώνα οι Η.Π.Α είναι σε πόλεμο, από το Βιετνάμ ως σήμερα υπήρξαν αεροπορικές επιδρομές, δολοφονίες, συγκρούσεις. Από αυτές τις επεμβάσεις ωστόσο οι Αμερικανοί δεν έχουμε μπει στον κόπο να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα", αναφέρει σε άρθρο του στην Monde Diplomatique ο Tom Engelhardt, επιμελητής για χρόνια στον εκδοτικό οίκο Pantheon Books.

Ο αρθρογράφος εξηγεί τους πέντε λόγους που αποτυγχάνουν στους πολέμους οι Αμερικανοί -που δε συζητιόνται στη χώρα -όσων έγιναν τα πενήντα τελευταία  έτη.

1. Δεν έχει σημασία πως λειτουργεί και πως καθορίζεται ο πόλεμος

2. Δεν έχουν σημασία τα προβλήματα. Δεν επιλύονται.

3. Δεν έχει σημασία αν η χρήση των στρατιωτικών δυνάμεων δημιουργούνται για την "σταθεροποίηση", "προστασία" 'η "απελευθέρωση" καθώς πρόκειται για πολέμους που δημιουργούν  αποσταθεροποίηση.

4. Δεν έχει σημασία να επαινούμε τον αμερικανικό τρόπο πολέμου, οι Αμερικανικές δυνάμεις είναι ανίκανες να κερδίσουν πόλεμο.

5. Δεν έχει σημασία πόσο συχνά οι Αμερικάνοι Πρόεδροι ισχυρίζονται ότι "είναι η καλύτερη πολεμική δύναμη της ιστορίας", τα στοιχεία δείχνουν ότι δεν είναι.

Ο Εγκελχαρντ, αναφέρει ότι: " Η μόνη μακροπρόθεσμη λύση θα ήταν να σταματήσουν να πολεμούν, χάνοντας τους το αποτέλεσμα είναι  ο αμερικανικός λαός να πληρώνει για δεκαετίες το κόστος και την ιατρική περίθαλψη των βετεράνων".

Πάρτε για παράδειγμα την πρόσφατη απελευθέρωση του λοχία Bowe Bergdahl που ήταν πέντε χρόνια αιχμάλωτος του δικτύου Haqqani.

Η απελευθέρωση του Αμερικανού στρατιώτη έχει προκαλέσει πολιτικό σάλο στις ΗΠΑ καθώς η ανταλλαγή του έγινε ύστερα από συμφωνία των ΗΠΑ με τους Ταλιμπάν  η οποία προέβλεπε την ταυτόχρονη απελευθέρωση πέντε κρατούμενων Ταλιμπαν από τις φυλακές του Guantanamo. Οι επικριτές του Αμερικανού προέδρου λένε ότι η συμφωνία αυτή ήταν απαράδεκτη καθώς αφενός ήταν η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ συναλλάχθηκαν με τρομοκράτες και αφετέρου γιατί ο Bergdahl δεν είχε πιαστεί αιχμάλωτος αλλά είχε αυτομολήσει τις τάξεις των Ταλιμπαν.

Ο αρθογράφος αναφέρει ότι οι Αμερικανικού τύπου πόλεμοι δεν λειτουργούν. " Απλά ρωτήστε τον εαυτό σας: είναι λιγότεροι ή περισσότεροι οι τρομοκράτες στον κόσμο μας σχεδόν 13 χρόνια μετά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου; Έχει η  αλ-Κάιντα περισσότερα ή λιγότερα  κοινά από άλλες ομάδες; Είναι  περισσότερο ή λιγότερο καλά οργανωμένη; Μήπως έχουν περισσότερα ή λιγότερα μέλη; Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά είναι προφανή: περισσότερα, περισσότερα, περισσότερα. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με μια νέα έκθεση της RAND, μεταξύ 2010 και 2013 μόνο, οι ομάδες τζιχαντιστών  αυξήθηκαν κατά 58%, οι μαχητές τους διπλασιάστηκαν, και οι επιθέσεις τους σχεδόν τριπλασιάστηκαν".

Στις 12 Σεπτεμβρίου 2001, η Αλ Κάιντα ήταν μια σχετικά μικρή οργάνωση με λίγα στρατόπεδα και διάσπαρτους οπαδούς σε όλο τον κόσμο. Σήμερα  ομάδες τζιχαντιστών ελέγχουν σημαντικά τμήματα της Συρίας, του Ιράκ, του Πακιστάν, και την Υεμένη και εξαπλώνονται σε περιοχές της Αφρικής.

Οι Αμερικανικού τύπου πόλεμοι δε λύνουν τα προβλήματα: Σε κανέναν μέρος του κόσμου οι στρατιωτικές εκστρατείες της Ουάσινγκτον δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα. "Στη πραγματικότητα, κάθε στρατιωτική κίνηση της Ουάσιγκτον μεγεθύνει τα προβλήματα."

Αυτοί οι πόλεμοι αποσταθεροποιούν την περιοχή. Παράδειγμα μετά την εισβολή στο Ιράκ το 2003, στην περιοχή έχει ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος μεταξύ σουνιτών-σιιτών. Αποτέλεσμα αυτής της εισβολής είναι να υπάρχουν ορισμένες  περιοχές του Ιράκ  που διοικούνται από ένοπλους υποστηρικτές της  αλ-Κάιντα.

Το 2011 η παρέμβαση των Η.Π.Α στη Λιβύη ήταν ένας θρίαμβος. Κατάφεραν να ανατρέψουν τον Μουαμάρ Καντάφι ωστόσο σήμερα η χώρα είναι σε μεγάλο βαθμό ακυβέρνητη.

Ο Engelhardt τονίζει ότι ο Αμερικανικός στρατός δεν μπορεί να κερδίσει τους πολέμους της. Ο στρατός των ΗΠΑ δεν έχει κερδίσει κανένα σοβαρό πόλεμο μετά το  Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο: τα αποτελέσματα των πολέμων στην Κορέα, το Βιετνάμ, το Αφγανιστάν και το Ιράκ ήταν καταστροφικά. Εξαίρεση οι επεμβάσεις στη Γρενάδα και τον Παναμά.




ΠΗΓΗ