Επίσημη δήλωση του προέδρου του ιρακινού Κουρδιστάν Μασούντ Μπαρζανί είχαμε λίγο πριν από τη συνάντησή του με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρι στο CNN, στην οποία ο σύμμαχος και φίλος των ΗΠΑ Κούρδος ηγέτης, ανακοίνωσε την πρόθεση ανακήρυξης της ανεξαρτησίας του Κουρδιστάν!
"Το Κουρδιστάν θα επιδιώξει την επίσημη ανεξαρτητοποίησή του από το υπόλοιπο Ιράκ", δήλωσε στο CNN ο πρόεδρος του ιρακινού Κουρδιστάν Μασούντ Μπαρζανί σε μία κίνηση που αναμένεται φυσικά να προκαλέσει πολλές αντιδράσεις
Ο Μ.Μπαρζανί ανέφερε στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο ότι «όλα καταρρέουν στο Ιράκ. Ο Στρατός, οι ένοπλες δυνάμεις, η αστυνομία. Δεν προκαλέσαμε εμείς την κατάρρευση του Ιράκ. Άλλοι το έκαναν και δεν μπορούμε να παραμένουμε δέσμιοι του αγνώστου. Ήρθε η ώρα για τον κουρδικό λαό να καθορίσει το μέλλον του και θα στηρίξουμε την απόφαση του λαού».
Εννοεί την επέλαση του ISIL, την οποία χρησιμοποιεί ως πρόφαση για την ανακήυρυξη ανεξάρτητου κράτους. Μια ανακήρυξη η οποία αναμενόταν εδώ και καιρό, αφού το ιρακινό Κουρδιστάν από το 2003 είχε τεθεί υπό την ρποστασία των ΗΠΑ και του Ισραήλ.
Όπως σημειώνεται από το CNN, «η ανεξαρτητοποίηση του ιρακινού Κουρδιστάν αποτελούσε διαχρονικό στόχο, ενώ η επαρχία διέθετε αυτονομία από τη Βαγδάτη για πάνω από δύο δεκαετίες, ωστόσο ποτέ πριν δεν είχαν δηλώσει ότι θα υλοποιούσαν το όνειρο (για ανεξαρτησία). Η πρόσφατη κρίση, κατά την οποία μια τεράστια έκταση στα σύνορα με το ιρακινό Κουρδιστάν καταλήφθηκε από Σουνίτες εξτρεμιστές, φαίνεται ότι ώθησε τους Κούρδους στα άκρα».
Ο Μ.Μπαρζανί τόνισε επίσης ότι «σήμερα, ζούμε σε ένα νέο Ιράκ, ολοκληρωτικά διαφορετικό από το Ιράκ που ξέραμε, το Ιράκ που ζούσαμε πριν από δέκα ημέρες ή δύο εβδομάδες. Μετά τα πρόσφατα γεγονότα στο Ιράκ αποδείχθηκε ότι ο κουρδικός λαός πρέπει να αδράξει την ευκαιρία τώρα. Ο κουρδικός λαός πρέπει τώρα να καθορίσει το μέλλον του».
Και όπως είπε, θα παρουσιάσει τις απόψεις του στο Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Τζον Κέρι, κατά τη σημερινή επίσκεψή του στο Αρμπίλ.
Σύμφωνα με το CNN, οι ΗΠΑ είναι στενός σύμμαχος των Κούρδων, αλλά αντιτίθεται στην ανεξαρτητοποίηση της περιοχής, σημειώνοντας ότι ο Μ. Μπαρζανί ανέφερε ότι «θα τον ρωτήσω (Κέρι) πόσο καιρό πρέπει να μείνει έτσι ο κουρδικός λαός, που είναι αυτός που υποτίθεται θα καθορίσει τη μοίρα του και κανένας άλλος».
«Η συμφιλίωση» τόνισε χαρακτηριστικά «θα ήταν εφικτή εάν υπήρχε κατανόηση μεταξύ σιιτών και σουνιτών και εάν υπήρχε εγγύηση μιας πραγματικής συνεργασίας στην εξουσία, αλλά η κατάσταση έχει γίνει ιδιαίτερα σύνθετη και αυτός που ευθύνεται πρέπει να παραιτηθεί».
Σε ερώτηση της δημοσιογράφου Κριστιάν Αμανπούρ εάν εννοεί τον πρωθυπουργό αλ Μάλικι, απάντησε καταφατικά, προσθέτοντας ότι «είναι ο γενικός διοικητής του στρατού. Διοικεί τον στρατό υπό το δόγμα της προσωπικής νομιμοφροσύνης σε αυτόν και όχι προς ολόκληρη τη χώρα, ενώ μονοπωλεί την εξουσία. Ηγήθηκε του στρατού και να τα αποτελέσματα».
Μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος του ιρακινού Κουρδιστάν διατύπωσε την άποψη ότι «δεν συνέβησαν όλα εξαιτίας του ISIS, αλλά καθώς οι εξτρεμιστές έχουν την οργάνωση και τα μέσα εκμεταλλεύτηκαν τη δυσαρέσκεια κατά του αλ Μάλικι» και ότι «ο λαός σε αυτές τις περιοχές θεώρησε ότι ήταν η ευκαιρία για να ξεσηκωθεί κατά μιας εσφαλμένης πολιτικής. Αυτή είναι η οργή του λαού και είναι σημαντικό να διαχωρίσει κανείς τι αποτελεί νόμιμα δικαιώματα και τι επιχειρούν να επιτύχουν οι τρομοκράτες».
Αναφερόμενος στην αμερικανική πολιτική εξέφρασε την ελπίδα ότι ο Τ.Κέρι θα πειστεί για την αναγκαιότητα της ανεξαρτητοποίησης, επισημαίνοντας ότι «οι ΗΠΑ ήταν πάντα πραγματικοί φίλοι και εμείς οι Κούρδοι δείξαμε ότι αξίζουμε αυτή τη φιλία.
Η επιτυχία της περιοχής του Κουρδιστάν ήταν η μόνη επιτυχία που προήλθε από τις αμερικανικές πολιτικές.
Οι ΗΠΑ έδωσαν τη δυνατότητα σε όλους τους Ιρακινούς να οικοδομήσουν ένα σύγχρονο, δημοκρατικό κράτος, ένα πλουραλιστικό κράτος, ένα ομοσπονδιακό κράτος, αλλά δυστυχώς οι άλλοι δεν κατόρθωσαν να αδράξουν την ίδια ευκαιρία».
Η Αμανπούρ τον ρώτησε εάν θεωρεί ότι οι 300 στρατιωτικοί σύμβουλοι που έστειλαν οι ΗΠΑ στο Ιράκ μπορούν να μεταβάλλουν την ισορροπία δυνάμεων επί του εδάφους.
«Δεν το πιστεύω. Δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει η ισορροπία δυνάμεων. Το θέμα αυτό δεν μπορεί να λυθεί με στρατιωτικά μέσα» τόνισε, προσθέτοντας ότι «είναι ένα πολιτικό ζήτημα και πρέπει να αντιμετωπισθεί πολιτικά.
Μετά από αυτό, μια στρατιωτική λύση μπορεί να εφαρμοσθεί ευκολότερα, εάν υπάρξει πολιτική συμφωνία και πολιτική εξουσία».
Καταλήγοντας, είπε ακόμη ότι «δεν πραγματοποιήσαμε ακόμη το δημοψήφισμα, αλλά θα το κάνουμε και θα σεβασθούμε τη γνώμη των πολιτών ακόμη και εάν αρνηθούν τη δημιουργία του Κουρδιστάν ως ανεξάρτητου κράτους».
Φυσικά αυτό θα έχει επιπτώσεις και στην Τουρκία. Αυτό το αρχικό Κουρδιστάν θα αποτελέσει τον πυρήνα που θα προσελκύσει και άλλες ομάδες Κούρδων που ζουν σε άλλες χώρες. Οι Κούρδοι της Συρίας θεωρείται δεδομένο ότι θα ακολουθήσουν.
Για τους Κούρδους του Ιράν είναι δύσκολο τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον. Το μεγάλο πρόβλημα ήταν οι Κούρδοι της Τουρκίας, οι οποίοι καταλαμβάνουν όλη την νοτιοανατολική Τουρκία.
H Τουρκία φαίνεται πως εξετάζει, πλέον, όχι μόνο να αποδεχτεί την de facto διάλυση του κράτους του Ιράκ, αλλά και να υποστηρίξει την ανάδειξη νέων, θρησκευτικά ομοιογενών κρατών που θα προκύψουν από τη διάλυση αυτή.
Η απόφαση αυτή των Τούρκων συνδέεται άμεσα με τις συνεχείς προόδους των μαχητών του ISIL, οι οποίοι απειλούν, πλέον, ανοικτά και τη Βαγδάτη.
Ο ίδιος ο Ερντογάν, άλλωστε, μίλησε για θρησκευτικό πόλεμο στο Ιράκ, όπου καμία πλευρά δεν είναι διατεθειμένη να υποχωρήσει. «Είναι ξεκάθαρο για μας πως το Ιράκ έχει πρακτικά τριχοτομηθεί, σε σουνιτικό, σιιτικό και κουρδικό τμήμα», είπε ο εκπρόσωπος του Ερντογάν, Χουσεΐν Τσελίκ, μιλώντας μάλιστα σε κουρδικό μέσο.
Ο ίδιος πάντως επέρριψε ευθύνες για την κατάσταση στον Ιρακινό πρωθυπουργό αλ Μαλίκι, αλλά και ξεκαθάρισε ότι οι Κούρδοι του Ιράκ έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν που θα ζήσουν και υπό ποίο καθεστώς. «Δεν θα αποφασίσει η Τουρκία για αυτούς», είπε.
Δεν αποτελεί μυστικό ότι οι σχέσεις της Άγκυρας με τον Μάλικι ήταν άθλιες, με την πρώτη να τον κατηγορεί για την αντισουντική του πολιτική και τον δεύτερο να κατηγορεί την Τουρκία για επεμβάσεις στα εσωτερικά της χώρας του. Αντίθετα, η Τουρκία διατηρεί ιδιαίτερα αγαθές σχέσεις με την κουρδική αυτόνομη περιοχή του Ιράκ.
Φυσικά να ξέρουμε ότι συμβαίνει εκεί κάτω αφορά και εμάς. Εάν η Τουρκία αναγκαστεί στο μέλλον να χάσει περιοχές λόγω του νέου κράτους θα επιδιώξει να τις ρεφάρει προς δυσμάς, αρπάζοντας ότι μπορεί από εμάς.
Οι Κούρδοι του Ιράκ απορροφούν μεγάλο μέρος των τουρκικών εξαγωγών, ενώ αποτελούν, επίσης, έναν από τους βασικούς, εν δυνάμει, τροφοδότες πετρελαίου της Τουρκίας.
Όταν οι κουρδικές δυνάμεις κατάλαβαν τα Κιρκούκ, πριν λίγες μέρες, η Άγκυρα, ούτε καν διαμαρτυρήθηκε. Το πετρέλαιο του Κιρκούκ, άλλωστε, θα προσδώσει την απαραίτητη οικονομική ευρωστία στο κουρδικό κράτος.
Tι σημαίνουν όλα αυτά. Οι Τούρκοι καταρχήν πήραν εγγυήσεις από τις ΗΠΑ ότι οι "δικοί" τους Κούρδοι θα κάτσουν "φρόνιμα" και δεν θα επιδιώξουν να ανεξαρτητοποιηθούν. Βέβαια όλοι ξέρουν πόσο αξιόπιστες είναι οι εγγυήσεις των Αμερικανών.
Άλλωστε ένα μεγάλο Κουρδιστάν συμμαχικό προς τις ΗΠΑ τοποτηρητή των πετρελαίων του Κιρκούκ, και των υδάτινων πόρων του Τίγρη και του Ευφράτη, αλλά και ανάχωμα προστασίας στο Ισραήλ είναι πολύ πιο χρήσιμο για τις ΗΠΑ από ότι οι Τούρκοι.
Το γεωπολιτικό βάρος της Τουρκίας θα μειωθεί, το πόσο θα μειωθεί θα δείξει και πόσο θα φροντίσουν οι Αμερικανοί να τηρηθούν οι δεσμεύσεις τους.
Το Ισραήλ με μεγάλη χαρά θα υποδεχθεί την δημιουργία ενός δεύτερου μη αραβικού κράτους στην Μέση Ανατολή, αν θεωρήσουμε ότι το Ιράν δεν βρίσκεται στον στενό χώρο της Μέσης Ανατολής.
Φυσικά το Ιράκ με την βοήθεια του Ιράν υπάρχει πιθανότητα να αντιδράσει. Ισως και όχι. Ίσως ένα διχοτημημένο Ιράκ (πολύ δύσκολα θα γίνει αποδεκτή η δημιουργία ισλαμικού κράτους). Θα κάνουν ότι μπορούν για να κρατήσουν το σιιτικό τόξο ενεργό που φθάνει η έκταση του μέχρι την Συρία και προστατεύει τον Άσαντ.
Ο χάρτης της τριχοτόμησης του Ιράκ κυκλοφορεί στην Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ τουλάχιστον 10 χρόνια. Όλως τυχαίως τείνει να γίνει πραγματικότητα. Η ISIL "δούλεψε" μια χαρά για τις ΗΠΑ.
 |
 |
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου