Η Κύπρος περίμενε ως την τελευταία στιγμή τη βοήθεια της "ομοδόξου Ρωσίας".
Όμως αυτή δεν ήρθε.
Τώρα μένει να αποφασίσει ανάμεσα σε δυο επιλογές: ή τροϊκανός διαρκής ενταφιασμός ή χρεωκοπία και φτου κι απ' την αρχή.
(Δυστυχώς, κατά τα φαινόμενα, η πλάστιγγα γέρνει προς την πρώτη επιλογή).
Το παραμύθι με τους Ρώσους τελείωσε για την Κύπρο και καιρός είναι να τελειώνει και για την Ελλάδα.
Αυτή η ιστορία έχει μακρύ παρελθόν.
Λόγω της θρησκευτικής συγγένειας με τους Ρώσους και της κοινής εκατέρωθεν γειτνίασης με το τουρκικό κράτος, πάντοτε, σε κάθε δύσκολη στιγμή του έθνους, επανερχόταν η ελπίδα να μας σώσουν οι "ομόδοξοι Ρώσοι" απ' τα επερχόμενα ή υφιστάμενα δεινά.
Και αυτή η ελπίδα δε γεννιόταν πάντοτε από μόνη της.
Έβαζαν συχνά κι οι Ρώσοι το χεράκι τους, μέσω κρυφών και υπόγειων διαρροών.
Πότε όμως περάσανε στην έμπρακτη στήριξη;
Οι Ρώσοι πάντοτε μας πουλούσανε!
Περισσότερο κι απ' τους Άγγλους και τους Αμερικανούς, που -δικαίως- έχουμε μάθει να βρίζουμε παιδιόθεν.
Επί Τουρκοκρατίας σύσσωμο το ελληνικό γένος δεν ξεσηκωνόταν να διώξει τον Οθωμανό κατακτητή, βασιζόμενο στην ελπίδα της ρωσικής επέμβασης που θα χάριζε την ελευθερία στην Ελλάδα και θα ξαναράζαμε ανέμελοι στην Κόκκινη Μηλιά.
Πράγματι συχνά γίνονταν ρωσοτουρκικοί πόλεμοι, αλλά όλοι αυτοί οι πόλεμοι ήταν μακριά από την ελληνική επικράτεια.
Αφορούσαν κυρίως στον έλεγχο των περιοχών γύρω από τη Μάυρη Θάλασσα και τα Στενά.
Κάποιες φορές από σπόντα ευνοούνταν και Έλληνες από τέτοιες συρράξεις (π.χ. συνθήκη Κιουτσούκ Καϊναρτζή, που ευνόησε το ελληνικό εμπόριο), αλλά η Ελλάδα παρέμενε στο ζυγό της δουλείας, περιμένοντας για αιώνες τους Ρώσους σωτήρες.
Κάποια στιγμή έκαμαν να αναμειχθούν ενεργά οι Ρώσοι εξωθώντας υπογείως τους υπόδουλους Έλληνες σε επανάσταση, αλλά η πλημμελής υποστήριξη των εγχειρημάτων αυτών απ' τη Ρωσία οδήγησε σε βίαιη κατάπνιξη από τους Τούρκους. Και πολύ αίμα. Αίμα Ελλήνων. Οι Ρώσοι "δεν είχαν ιδέα για το φόνο". Σφύριξαν αδιάφορα κι έστριψαν διακριτικά.
Μιλώ για τα Ορλωφικά και για την εξέγερση του Λάμπρου Κατσώνη, η οποία είχε τέτοια παταγώδη αποτυχία, ώστε οι Οθωμανοί κοροϊδευτικά έλεγαν "κι άμα θέλεις μπαρμπα-Λάμπρο, ξαναπέρνα από την Άνδρο"!
Όταν δημιουργήθηκε η Φιλική Εταιρεία για να ξεσηκώσει τον υπόδουλο ελληνισμό, η Ρωσία πάλι πρωταγωνιστούσε διά της απουσίας της.
Οι Φιλικοί επινόησαν την "Αόρατο Αρχή", η οποία υποτίθεται πως ήταν πίσω απ' όλο το κίνημα και αυτή θα αποφάσιζε τον χρόνο και τον τόπο έναρξης της επανάστασης και θα βοηθούσε κιόλας στρατιωτικά, οικονομικά και πολιτικά το επαναστατικό εγχείρημα.
Οι Ρώσοι είχαν βάλει πάλι το χεράκι τους. Δίνανε φλου υποσχέσεις βοήθειας στους επίδοξους επαναστάτες, αλλά πέραν τούτου ουδέν.
Όταν ήρθε η ώρα του ξεσηκωμού κι έπρεπε ο καθείς να πάρει τις αποφάσεις του, οι Φιλικοί πρότειναν το ρόλο του ηγέτη στον Καποδίστρια, τη μεγάλη ρωσογενή ελπίδα, αλλά μάταια. Ο Καποδίστριας αποθάρρυνε τους Φιλικούς, μεταθέτοντας το αίτημα για ελευθερία στις Καλένδες, ενώ ο Τσάρος ήταν λάβρος κατά της ιδέας των Ελλήνων για επανάσταση, πλήρως ευθυγραμμισμένος με την αντεπαναστατική στάση του συνόλου των ευρωπαϊκών ηγεσιών. (βλ. Λάιμπαχ)
Οι Φιλικοί όμως προκειμένου να δώσουν κουράγιο στους υπόδουλους, επέμεναν να διαδίδουν την ύπαρξη αυτής της Αοράτου Αρχής.
Κι έτσι οι Έλληνες που ήταν ραγιάδες για 400 χρόνια, μόνον όταν πείσθηκαν για τη Ρωσική βοήθεια, ξεκίνησαν τον ξεσηκωμό!
Και μάλιστα χαρακτηριστικό είναι ότι στις δύσκολες στιγμές της Επανάστασης, η πολιτική βοήθεια στην Ελλάδα δεν ήρθε από την "ομόδοξο Ρωσία" αλλά από την "κακή" Αγγλία!
Η αγγλική κυβέρνηση ήταν αυτή που άλλαξε τα δεδομένα στον ευρωπαϊκό πολιτικό χάρτη και επετράπη στην Ελλάδα να ελευθερωθεί.
Τώρα θα μου πείτε "μα για να το κάνει αυτό, η Ελλάδα σύναψε δυο δάνεια με την Αγγλία".
Θα σας απαντήσω "στα τέτοια μου για τα δάνεια".
Προτιμώ την Ελλάδα ελεύθερη και χρεωμένη, παρά υπόδουλη και ξεχρέωτη.
Θα βάλουμε στο ζύγι τώρα τα οικονομικά πάρε-δώσε με την ελευθερία;
Ας είμαστε σοβαροί.
(κι όμως ακούγονται κι αυτά εσχάτως...)
Η Ρωσία αποφάσισε να βοηθήσει την Επανάσταση, μόνον όταν το ειχε αποφασίσει πρώτα η Αγγλία.
Μόνη της δε βοήθησε ποτέ.
(Πλάκα-πλάκα, αν μου έθετε κανείς το... εξωφρενικό ηλίθιο δίλημμα: "διάλεξε ποιους προτιμάς κατακτητές, τη Ρωσία ή τις ΗΠΑ;" σας δηλώνω πως θα απαντούσα "τις ΗΠΑ".
-εννοείται εξαιρουμένης της αυτονόητης επιλογής: "κανέναν, θέλω να 'μαι ελεύθερος"
Μπορείτε να απαντήσετε κι εσείς στο ερώτημα, στην ψηφοφορία πάνω δεξιά στη σελίδα του blog)
Όπως και όταν το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ που είχε σηκώσει το πιο βαρύ φορτίο της αντίστασης πανευρωπαϊκά και βρέθηκε στην ίδια θέση, αντιμετώπισε την ίδια "σωτηρία" από τους Ρώσους.
Όπως γνωρίζουμε, το ΕΑΜ ήταν κομμουνιστικό και την περίοδο της Κατοχής στηριζόταν πολιτικά από την ΕΣΣΔ.
Όταν όμως απελευθερώθηκε η Ελλάδα και έπεφτε ο κλήρος στις Μεγάλες Δυνάμεις για να... "μοιράσουν" τις χώρες, οι φίλοι, αδελφοί και ομόδοξοι Ρώσοι για άλλη μια φορά μας πούλησαν.
Και δεν πούλησαν γενικώς την Ελλάδα, αλλά ειδικότερα την φίλα προσκείμενη προς αυτούς κομμουνιστική οργάνωση που εξολόθρευε ναζιστικά στρατεύματα!
Αυτό κι αν ήταν πούλημα!
Ο Στάλιν πούλησε την Ελλάδα στους Αγγλο-Αμερικάνους, προφανώς με αντάλλαγμα κάποιες επιπλέον περιοχές εκεί που τον ενδιέφερε: στην Ανατολική Ευρώπη.
Η Αγγλία και οι ΗΠΑ πάντοτε ενδιαφέρονταν να ελέγχουν και να έχουν λόγο στην Ελλάδα.
Γι' αυτό -και με υστεροβουλία αν θέλετε- δεν την αφήναν σύξυλη ποτέ.
Βοηθούσαν στην ανάγκη και μετά έρχονταν και παίρνανε το μερίδιό τους.
Η Ρωσία ουδέποτε ενδιαφέρθηκε για την Ελλάδα -ούτε καν υστερόβουλα- και φυσικά ουδέποτε τη βοήθησε.
Κι ούτε τώρα θα βοηθήσει.
Κι ούτε σκόπευε να βοηθήσει.
Γι' αυτό καιρός είναι να σταματήσει το ανόητο παραμύθι "της Ρωσίας που είχε συμφωνήσει με τον Καραμανλή να βοηθήσει, αλλά βγήκε ο αμερικανόδουλος Παπανδρέου και χάλασε τη συμφωνία φέρνοντας το ΔΝΤ".
Παπάρια θα βοηθούσε.
Ποτέ δε βοήθησε και ποτέ δε θα βοηθήσει.
Το βλέπουμε και τώρα στην Κύπρο.
Η Ρωσία πρώτα απ' όλα προσέχει να διατηρεί σε καλό επίπεδο τις πολιτικές και εμπορικές σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και γι' αυτό δεν πάει κόντρα στο θέλημα της Ε.Ε.
Ακόμη κι αν αυτό κοστίσει μερικά εκατομμύρια σε Ρώσους μεγιστάνες.
(βλ. "κούρεμα" καταθέσεων στην Κύπρο)
Αυτά που θα χάσουν σε περίπτωση που τα χαλάσουν με την Ε.Ε. θα είναι πολύ περισσότερα και δεν το ρισκάρουν για καμία Κύπρο και για καμία Ελλάδα.
Η Ρωσία δεν προστάτευσε ούτε τη Λιβύη, ούτε τη Συρία, ούτε την Κύπρο, ούτε και κανέναν άλλον που την περίμενε ως την τελευταία στιγμή σαν την τελευταία ελπίδα απέναντι στις ευρω-αμερικανικές επιθετικές βλέψεις.
Τους πούλησε όλους.
Γι' αυτό ας τελειώσει αυτό το παραμύθι και για μας.
Δεν υπάρχει Πούτιν που θα μας σώσει.
Δεν υπάρχει Αόρατος Αρχή εξ ομοδόξου Ρωσίας.
Υπάρχει μόνο μια Αόρατος Αρχή.
Κι αυτή βρίσκεται μες στα σωθικά μας.
Λέγεται αξιοπρέπεια, δίψα για ελευθερία και δημοκρατία.
Αυτά να μας ξεσηκώνουν και να μας δίνουν κουράγιο.
Και όχι τα ρωσικά καθρεφτάκια για ομοδόξους ιθαγενείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου