Αποκαλύπτεται σε 15 ημέρες το μεγάλο μυστικό της Αμφίπολης

Προς λύση οδεύει το μυστήριο του τάφου της Αμφίπολης. Μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες θα ολοκληρωθούν οι εργασίες και θα γίνει γνωστό σε ποιον ανήκει ο τάφος


Σε 15 μέρες το πολύ, ο τάφος της Αμφίπολης θα έχει αποκαλύψει το μυστικό του, δίνοντας απαντήσεις στο κεντρικό ερώτημα: ποιος είναι ο νεκρός που είχε ταφεί εκεί; Η ολοκλήρωση της ανασκαφής, που θα επιτρέψει τη λύση μεγαλύτερου γρίφου, θα έχει ολοκληρωθεί, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ανασκαφικής ομάδας, μέσα στο διάστημα αυτό.

Σύμφωνα με το Έθνος της Κυριακής, ήδη τα χώματα μειώνονται και ο τρίτος θάλαμος σύντομα θα είναι απολύτως ελεύθερος. Τα κεντρικά ερωτηματικά των ημερών σχετίζονται, βεβαίως, με τις σφίγγες. Πώς έσπασαν τα κεφάλια; Πώς βρέθηκε το ένα κάτω από το κατώφλι του τρίτου θαλάμου; Γιατί τα πρόσωπα έχουν διαφορετική υφή από τα σώματα; Έχουν σχέση με την Αίγυπτο;


Οι σφίγγες είχαν τοποθετηθεί στο υπέρθυρο του τάφου για να αποτρέπουν την είσοδο ασεβών, κυρίως των τυμβωρύχων. Οι συγκεκριμένες δεν έχουν σχέση με την Αίγυπτο, καθώς στην Ελλάδα έχουμε ανάλογα γλυπτά από αρκετούς αιώνες πριν, με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Γενικώς, έχουν δαιμονικό χαρακτήρα, αποτελούν δηλαδή φύλακες του νεκρού.


Η θεωρία της απόσπασης

Τα κεφάλια των σφιγγών ήταν ένθετα και είναι δυνατόν να αποσπάστηκαν από χέρι τυμβωρύχων ή από κάποιο σεισμό. Δεν ευσταθεί η θεωρία της εξ επί τούτου απόσπασής τους. Οι αρχαίοι Έλληνες σέβονταν τα δημιουργήματα των χεριών τους και την ακεραιότητά τους. Τα "πιστεύω" της εποχής απέτρεπαν ισχυρά την καταστροφή μερών, για οποιονδήποτε λόγο. Μάλιστα, καθώς πρόκειται για πλάσματα που ανήκαν στη σφαίρα του θείου, οι βανδαλισμοί απαγορεύονταν.

Αν κάποιος ισχυρός σεισμός τα απέσπασε από τη θέση τους, είναι δυνατόν να πετάχθηκαν μέχρι τον τρίτο θάλαμο, αν και εφόσον δεν υπήρχαν ο σφραγιστικός τοίχος  μπροστά από τις Καρυάτιδες και η μαρμάρινη θύρα του τρίτου θαλάμου ήταν ανοιχτή. Αν τα απέσπασαν τυμβωρύχοι, το έκαναν ώστε να τα χρησιμοποιήσουν για πρακτικούς λόγους, όπως ως μοχλούς πίεσης. Πάντως το συγκεκριμένο δεν φαίνεται να υπέστη ανάλογη χρήση.

Η τρίτη εκδοχή είναι και τα δύο κεφάλια, τα οποία είχαν αποσπαστεί με όποιο τρόπο, να ετάφησαν στον συγκεκριμένο χώρο. Ανάλογη ταφή έχουμε, π.χ. στην Ακρόπολη, στα χώματα της οποίας έθαψαν ευλαβικά οι Αθηναίοι τα αφιερώματα και τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα από τις καταστροφές των Περσών.

Ερωτηματικά ισχυρά προβάλλουν και για την υφή του μαρμάρου στις σφίγγες. Το πρόσωπο έχει "ροδαλή" και "απαλή" επιφάνεια, κάτι που οφείλεται, όπως αναφέρουν χημικοί, στην τεχνική κατεργασίας του μαρμάρου με οξαλικά. Αυτό όμως αν ισχύει, κατεβάζει και τη χρονολόγηση του γλυπτού, αφού η τεχνική εφαρμόζεται στα ρωμαϊκά χρόνια.



Τα χώματα

Το κεφάλι έχει άλλη υφή από τα σώματα, επειδή όπως ήταν θαμμένο στο χώμα, δεν υφίστατο τη διάβρωση που είχαν εκείνα από τις καιρικές συνθήκες στις οποίες πιθανώς ήταν εκτεθειμένα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα πρόσωπα και τα σώματα των Καρυάτιδων, αντίστροφα όμως.

Δηλαδή, τα σώματα και ιδίως τα πόδια, που είχαν σκεπαστεί πρώτα με χώμα, είναι σε καλύτερη κατάσταση από τα πρόσωπα, που τάφηκαν τελευταία, άρα ήταν εκτεθειμένα για κάποιο καιρό και διαβρώθηκαν.


ΠΗΓΗ