Αν ο κόσμος λοιπόν φεύγει απογοητευμένος από τη ΝΔ για τον παράδεισο του ΣΥΡΙΖΑ ας το κάνει αφού πρώτα δει τι πραγματικά τον συμφέρει. Τα χειρότερα δεν έχουν έρθει, τα χειρότερα έπονται με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Λιγότερο από μία εβδομάδα έμεινε από την κρίσιμη αναμέτρηση της Κυριακής και πλέον τα πάντα κινούνται στην κόψη του ξυραφιού. Οι αναποφάσιστοι και οι δυσαρεστημένοι δεξιοί θα κρίνουν το τελικό αποτέλεσμα, καθώς οι περισσότεροι Έλληνες έχουν επιλέξει το κόμμα που θα στηρίξουν.
Τα χαρτιά έχουν πέσει όλα στο τραπέζι, εκτός βεβαίως από τα κρυφά προγράμματα και τις κρυφές ατζέντες που έχει η αξιωματική αντιπολίτευση. Βεβαίως, αν ο κόσμος θέλει να ονειρεύεται μια Ελλάδα που δεν έχει κανένα πρόβλημα, μια χώρα που δεν έχει περάσει κρίση και θα επανέλθει στο ροζ συννεφάκι του 2008, με γεια του με χαρά του.
Όμως, έξι μέρες πριν από τις κάλπες που ήδη έχουν διαλύσει την οικονομία κι έχουν επαναφέρει τα πιο εφιαλτικά σενάρια για την πατρίδα, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μην ξέρει. Και κανείς δεν δικαιούται να κλαψουρίζει σα δαρμένο σκυλί την επόμενη των εκλογών για τη λάθος επιλογή του.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, υπάρχει κι ένα επιπλέον κίνητρο για να ξέρει κανείς που βάζει την ψήφο του. Δεν είναι απλά η στήριξη ενός ή άλλου κόμματος. Είναι η διαμόρφωση του μέλλοντος της χώρας. Πώς θα πορευτεί, πώς θα ζουν τα παιδιά μας και πώς θα συνεχίσει να είναι μια ευρωπαϊκή χώρα η οποία παλεύει να αποδείξει ότι είναι τέτοια και δεν είναι απλά συνέχεια ενός ραγιάδικου κράτους επηρεασμένου από τα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς. Αν θέλουμε να αποδείξουμε πως είμαστε απλά οι συνεχιστές μιας κοινωνίας με όλα τα κακά που έκρυβε εκείνη η εποχή δεν έχουμε παρά να επιλέξουμε αυτό που θα μας απομακρύνει από τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας.
Κανείς δε λέει ότι ο Σαμαράς και οι… ευρωπαϊκές δυνάμεις τα έκαναν όλα τέλεια. Αντιθέτως, έχουν γίνει εγκληματικά λάθη που ενίσχυσαν τον ΣΥΡΙΖΑ και το αντιευρωπαϊκό μπλοκ. Με πρώτο και καλύτερο λάθος την έλλειψη θάρρους για την αντιμετώπιση της μικρής και μεγάλης διαπλοκής. Από τον επαγγελματία που κλέβει στο τιμολόγιο και αναγκάζει κάποιον άλλον να πληρώνει φόρους στη θέση του μέχρι το μεγαλολαμόγιο που πάει από το ένα κόμμα στο άλλο για να είναι πάντα «μέσα στα πράγματα» και να λυμαίνεται τον εθνικό πλούτο.
Με όλα τα δεδομένα πλέον στο τραπέζι, εκτός κι αν «σκάσουν» κι άλλες αποκαλύψεις για το κρυφό παιχνίδι των Συριζαίων, ο καθένας θα πρέπει να δει όλα τα διλήμματα που έχει μπροστά του χωρίς φόβο και πάθος.
1.Αλήθεια ή απάτη; Δεν είναι απλά το σύνθημα της ΝΔ. Είναι η αληθινή διάσταση των πραγμάτων. Το 2009 η κυβέρνηση Καραμανλή (που κι αυτή τα είχε κάνει επιεικώς σκ…α) είπε την αλήθεια ότι χρειάζονται σκληρά μέτρα. Είχε απέναντί της το «λεφτά υπάρχουν». Τα αποτελέσματα τα ζήσαμε όλοι μας. Αλήθεια λοιπόν, επιλογή του «λεφτά υπάρχουν» που θα μας οδηγήσει σε νέες περιπέτειες;
2.Ευρώ ή εθνικό νόμισμα; Είναι ίσως το μεγαλύτερο των διλημμάτων και δεν είναι εκφοβισμός. Οι κινήσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν ότι υπάρχει σχέδιο εξόδου από την ευρωζώνη. Και οι ξένοι δεν έχουν πλέον κανένα πρόβλημα γι’ αυτό. Ας μην κλάψουμε λοιπόν όταν θα γίνουμε Βουλγαρία. Ας μην δακρύσουμε όταν θα πρέπει να ξεχάσουμε ΕΣΠΑ και άλλα λεφτά που έρχονταν αφειδώς. Αυτό ήταν δικαίωμά μας, αλλά στην πορεία είχαμε ξεχάσει τις υποχρεώσεις μας. Με χρυσά κουτάλια φαγώθηκαν δισεκατομμύρια τόσα χρόνια, αυτά θα πρέπει να τα ξεχάσουμε εκτός ευρώ. Όπως κι ότι η επιστροφή στη δραχμή θα σημάνει υποτίμηση του εισοδήματός μας σε ένα απίστευτο ποσοστό. Φτώχεια κι εξαθλίωση μέχρι κάποια στιγμή έπειτα από χρόνια να ανακάμψουμε με αμφίβολα αποτελέσματα διότι το πουλάκι θα έχει χαθεί.
3.Εκσυγχρονισμός της κοινωνίας η επιστροφή στα χρόνια της πιο άθλιας πασοκοκρατίας; Η προηγούμενη κυβέρνηση προσπάθησε άλλοτε επιτυχημένα κι άλλοτε αποτυχημένα να κάνει σημαντικές αλλαγές στην κοινωνία. Αλλαγές που έπρεπε να έχουν γίνει χωρίς την παρουσία της τρόικας. Επώδυνες είναι η αλήθεια όμως απόλυτα αναγκαίες. Αν ο κόσμος θέλει να γυρίσουμε στην εποχή που το κράτος – γίγαντας είχε χιλιάδες μανδαρίνους που έκαναν κουμάντο και έλεγχαν ακόμη και την επιχειρηματικότητα τότε ξέρει τι θα επιλέξει. Άθλιοι κρατιστές υπάρχουν παντού, σαν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν έχει ξαναδεί ο τόπος.
4.Νοικοκύρεμα, τάξη, ασφαλής διαβίωση ή μπάχαλο; Η επιλογή είναι ξεκάθαρη μετά και τις τοποθετήσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τη θέση της Αστυνομίας στην ελληνική κοινωνία. Θέλει λοιπόν ο κόσμος αφοπλισμένους αστυνομικούς και διαλυμένα ΜΑΤ; Θέλει τρομοκράτες και μπαχαλάκηδες να κάνουν πάρτι στους δρόμους; Θέλει καμένες περιουσίες και νέα «Δεκεμβριανά»; Θέλει ανασφάλεια και χάος; Ιδού η Ρόδος ιδού και το πραγματικό πήδημα, όχι σαν κι αυτό του Αλέξη.
5.Πανεπιστήμια μπάχαλο ή πανεπιστήμια που θα προάγουν τη γνώση; Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει πώς βλέπει τους πανεπιστημιακούς χώρους. Ως τεμπελχανεία της εύφορης κοιλάδας που μπορεί να μπαίνει όποιος γουστάρει στο όνομα της… ελευθερίας της σκέψης. Σκουπίδια και ξυλοδαρμοί καθηγητών, τρομοκρατία της Αριστεράς, μηδαμινό πανεπιστημιακό έργο, κλειστά αμφιθέατρα. Ξέρει λοιπόν τι πρέπει να ψηφίσει ή μήπως δεν ξέρει;
6.Χώρα ξέφραγο αμπέλι ή αποκοπή του κύματος των μεταναστών; Όταν γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση οι απογοητευμένοι που τον ψήφισαν ας μην κλάψουν που θα δουν μαζικό κύμα λαθρομεταναστών έξω από το σπίτι του. Και αυτό δεν είναι κινδυνολογία. Ας διαβάσει κανείς τι λέει το πρόγραμμά τους για το συγκεκριμένο θέμα και θα καταλάβει.
7.Το φορολογικό είναι ένα κρίσιμο δίλημμα. Βγήκαν στο φως οι προβλέψεις των κομμάτων. Η ΝΔ έχει πει τι θα κάνει χωρίς να υπόσχεται τίποτε. Ο ΣΥΡΙΖΑ μοιράζει παντού λεφτά και υπόσχεται τα πάντα χωρίς να ξεκαθαρίζει από πού θα τα βρει. Όμως, ο φόρος σε όλες τις τραπεζικές συναλλαγές, ο φόρος σε όλα τα δελτία του τζόκερ ή του προπό και του λαχείου, η φορολόγηση των ακινήτων από τη δήθεν μεγάλη ακίνητη περιουσία των 200 χιλ. ευρώ που αποκάλυψε ο Μηλιός, οι ανώτατοι συντελεστές στο 60% που είπε ο Τσακαλώτος, οι άλλοι φόροι που θα αντικαταστήσουν τον ΕΝΦΙΑ και που θα είναι πολύ χειρότεροι. Αν ο κόσμος λοιπόν φεύγει απογοητευμένος από τη ΝΔ για τον παράδεισο του ΣΥΡΙΖΑ ας το κάνει αφού πρώτα δει τι πραγματικά τον συμφέρει. Τα χειρότερα δεν έχουν έρθει, τα χειρότερα έπονται με τον ΣΥΡΙΖΑ.
8.Το δίλημμα της αλαζονείας ή της μετριοπάθειας. Το… αριστερό κόμμα που ζητούσε κάποτε απλή αναλογική τώρα εκμεταλλεύεται τις 50 έδρες και το κυριότερο: Θέλει αυτοδυναμία. Είναι οι ίδιοι που βρίζουν τον πρωθυπουργό, που μιλάνε για πηδήματα, που εκφράζονται με άθλιους χαρακτηρισμούς για τον πολιτικό αντίπαλο. Είναι αυτοί που χρησιμοποίησαν βρόμικα παιχνίδια με δήθεν χρηματισμούς ή που κρύβουν από πίσω τους επιχειρηματίες και λαμόγια που έβγαλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό και τώρα ποντάρουν στην χρεοκοπία της χώρας.
Υπάρχουν πολλά διλήμματα που μπορεί κανείς να αναλύσει. Όμως, το βασικότερο είναι Ελλάδα ή χάος. Πατρίδα ή διάλυση. Ο καθένας είναι υπεύθυνος και πρέπει να διαλέξει τι θέλει για τη ζωή του και για τα παιδιά.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου