Καύσιμο πλοίων από… θαλασσινό νερό!

Επιστήμονες από το Ναυτικό Ερευνητικό Εργαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών (NRL) αναπτύσσουν ένα σύστημα που φιλοδοξούν να τους φέρει ένα βήμα πιο κοντά στην παραγωγή φθηνού – και άφθονου – καυσίμου από θαλασσινό νερό, με το οποίο θα μπορούν να ανεφοδιάζουν τα αμερικανικά πολεμικά πλοία, οπουδήποτε στον κόσμο.


Η διαδικασία έγκειται στην εξαγωγή διοξειδίου του άνθρακα και στην παραγωγή αερίου υδρογόνου, τα δύο βασικά συστατικά του καυσίμου – από το νερό της θάλασσας. Μέσω μιας διαδικασίας που εκτελείται σε τέσσερα στάδια, τα συστατικά αυτά μετατρέπονται αρχικά σε υδρογονάνθρακες, οι οποίοι με τη σειρά τους γίνονται καύσιμο.

Οι ερευνητές του NRL ανακάλυψαν ότι η εξαγωγή CO2 από τη θάλασσα είναι αποδοτικότερη, καθώς η συγκέντρωσή του εκεί είναι 140 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με το διοξείδιο του άνθρακα στον αέρα. Χρησιμοποιώντας τεχνολογίες ηλεκτροχημικών κυψελών που είναι διαθέσιμες στο εμπόριο, ανέπτυξαν ένα κύτταρο ηλεκτροχημικής οξίνισης, το οποίο μπορεί να ανακτήσει το διοξείδιο του άνθρακα από το θαλασσινό νερό.

Οι δοκιμές που έχουν μέχρι στιγμής γίνει σε περιβάλλον εργαστηρίου δείχνουν ότι από τη διαδικασία μπορεί να προκύψει καύσιμο με κόστος περίπου 0,60 σεντς του ευρώ ανά λίτρο. Επόμενος στόχος των ερευνητών είναι να δοκιμάσουν το σύστημά τους σε μεγάλη κλίμακα, στον ωκεανό.


Ο ανεφοδιασμός στη θάλασσα στοιχίζει ιδιαίτερα ακριβά όπως αναφέρει η naftemporiki.gr, καθώς για τη μεταφορά καυσίμων στα αμερικανικά πολεμικά πλοία απαιτούνται… περισσότερα καύσιμα. Ενδεικτικά, πέρυσι το αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό εφοδίασε τα πλοία του με περίπου 600 εκατομμύρια γαλόνια, κάτι για το οποίο χρειάστηκε 15 πλοία ανεφοδιασμού.

«Το ενδεχόμενο όφελος θα είναι στο μέλλον να έχουμε τη δυνατότητα να παράγουμε απόθεμα καυσίμου JP-5 [καυσίμου αεροσκαφών] εν πλω, μειώνοντας το κόστος παράδοσης καυσίμων – χωρίς περαιτέρω επιβάρυνση για το περιβάλλον – και ενισχύοντας την ενεργειακή ασφάλεια και ανεξαρτησία του Πολεμικού Ναυτικού», επισημαίνει στην ανακοίνωση του NRL η ερευνήτρια Χέδερ Ουιλάουερ.


Ακόμη πάντως κι αν η νέα τεχνολογία καταστήσει τους ωκεανούς ανεξάντλητη δεξαμενή καυσίμων για τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα, τα ίδια τα καύσιμα δεν θα είναι πιο φιλικά προς το περιβάλλον, αφού θα παράγονται περίπου οι ίδιες εκπομπές, όμως θα εξοικονομείται η ενέργεια που θα απαιτούνταν για τη μεταφορά τους από τη στεριά στα πλοία που βρίσκονται στη θάλασσα.