Ποιοί έχουν συμφέρον να επιδιώκουν την καταστροφή και «απεθνικοποίηση» των αρχαίων μνημείων του πλανήτη;
"H ταυτότητα μιας χώρας, η αξία και ο πολιτισμός της εδράζονται στην ιστορία της. Αν ο πολιτισμός μιας χώρας λεηλατηθεί, όπως συνέβη με τον δικό μας, η ιστορία της τελειώνει".
— Ra'id Abdul Ridhar Mohammed, Ιρακινός αρχαιολόγος, τις ημέρες που όλη η ανθρωπότητα παρακολουθούσε τη λεηλασία του Μουσείου του Ιράκ, η οποία υποκινήθηκε από την εισβολή των στρατευμάτων των ΗΠΑ.
Ιστολόγιο του Daniel Estulin
με πληροφορίες από το Front Page Mag
Aπόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Σύμφωνα με αρκετά δημοσιεύματα στα αραβικά μέσα ενημέρωσης, εξέχοντες μουσουλμάνοι κληρικοί έχουν αρχίσει να ζητούν την κατεδάφιση των Πυραμίδων της Αιγύπτου, οι οποίες, σύμφωνα με τα λόγια του Σαουδάραβα Σεΐχη Ali bin Said al-Rabi'i, αποτελούν «σύμβολα παγανισμού», τα οποία το αιγυπτιακό κόμμα των σαλαφιστών έχει εδώ και καιρό σχεδιάσει να καλύψει με κερί. Πιο πρόσφατα, ο επονομαζόμενος "Σεΐχης των σουνιτών σεΐχηδων» του Μπαχρέιν και πρόεδρος του κόμματος της Εθνικής Ενότητας, Abd al-Latif al-Mahmoud, κάλεσε τον νέο πρόεδρο της Αιγύπτου, Muhammad Morsi, «να καταστρέψει τις Πυραμίδες και να επιτύχει ό, τι δεν κατόρθωσε ο Sahabi Amr bin al-As".
Με το τελευταίο αυτό όνομα, Amr bin al-As, είναι γνωστός ο έμπιστος φίλος του Προφήτη Μωάμεθ, με τα αραβικά φύλα του, ο οποίος εισέβαλε και κατέκτησε την Αίγυπτο περίπου το 641 μ.Χ. Τηρώντας τις οδηγίες του al-As, καθώς και του μετέπειτα ισχύοντος μουσουλμανικού κανόνα, πολλές αιγυπτιακές αρχαιότητες καταστράφηκαν ως απομεινάρια «απιστίας» στον Θεό. Ενώ οι περισσότεροι ακαδημαϊκοί της Δύσης υποστηρίζουν ότι αυτό το τελευταίο δεν ισχύει, σύμφωνα με τους πρώτους μουσουλμάνους συγγραφείς, ακόμη και η μεγάλη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, η οποία θεωρήθηκε αποθετήριο παγανιστικών γνώσεων που έρχονται σε αντίθεση με το Κοράνι, καταστράφηκε επί βασιλείας του Βin al-As και σε συμμόρφωση με την εντολή του χαλίφη Οmar.
Ωστόσο, ενώ το μαζικό κάψιμο βιβλίων ήταν μια εύκολη δραστηριότητα τον 7ο αιώνα, δεν ίσχυε κάτι τέτοιο για τις γιγαντιαίων διαστάσεων πυραμίδες και τη γειτονική Σφίγγα, παρά το γεγονός ότι οι βασιλείς της δυναστείας των Μαμελούκων της Αιγύπτου «έκοψαν» τη μύτη της τελευταίας κατά τη διάρκεια ασκήσεων σκοποβολής, και ας εξακολουθεί να υπάρχει σήμερα ο δημοφιλής μύθος που αποδίδει την καταστροφή αυτή σε ένα Δυτικό, τον Ναπολέοντα.
Σήμερα, όμως, όπως παρατηρεί ο "Σεΐχης των σουνιτών σεΐχηδων» του Μπαχρέιν, και χάρη στη σύγχρονη τεχνολογία, η καταστροφή των Πυραμίδων είναι εφικτή. Το μόνο ερώτημα που απομένει είναι εάν ο πρόεδρος της Αιγύπτου και μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας είναι αρκετά "ευσεβής" και αν είναι πρόθυμος να ολοκληρώσει τη διαδικασία εξισλαμισμού που ξεκίνησε στα χέρια του πρώτου μουσουλμάνου κατακτητή της Αιγύπτου.
Μια τέτοια πορεία δράσης δεν είναι καθόλου αβάσιμη. Η ιστορία είναι γεμάτη με παραδείγματα μουσουλμάνων που καταστρέφουν την ίδια την προ-ισλαμική κληρονομιά τους, ξεκινώντας με τον ίδιο τον προφήτη του Ισλάμ, Μωάμεθ, ο οποίος κατέστρεψε τον ναό Ka'ba της Αραβίας, μετατρέποντάς τον σε τζαμί.
Αναζητώντας απάντηση στο ερώτημα "Ποιό είναι το ιδιαίτερο εκείνο στοιχείο του Ισλάμ, που τόσο συχνά στρέφει τους οπαδούς του κατά της ίδιας της πολιτιστικής τους κληρονομιάς;" ο Daniel Pipes παραθέτει πολλά παραδείγματα, από τους μουσουλμάνους της μεσαιωνικής εποχής στην Ινδία, που κατέστρεφαν τους ναούς των προγόνων τους, μέχρι τους σύγχρονους μουσουλμάνους, που επιδιώκουν την καταστροφή της μη ισλαμικής κληρονομιάς τους στην Αίγυπτο, το Ιράκ, το Ισραήλ, τη Μαλαισία και την Τυνησία.
Σήμερα, στο όνομα αυτού που το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο περιγράφει ως «πιθανό έγκλημα πολέμου» και με την οικονομική στήριξη από την Ουάσιγκτον, φανατικοί ισλαμιστές καταστρέφουν την αρχαία κληρονομιά της πόλης του Τιμπουκτού στο Μάλι, ενώ τριγύρω ακούγεται η θριαμβευτική κραυγή πολέμου του Ισλάμ, "Αλλάχ Άκμπαρ!"
Ένα μεγάλο μέρος αυτού του μίσους για την ίδια την προ-ισλαμική κληρονομιά τους συνδέεται με το γεγονός ότι, παραδοσιακά, οι μουσουλμάνοι δεν μπορούν να ταυτιστούν με το ένα ή το άλλο έθνος, πολιτισμό, κληρονομιά, ή γλώσσα, αλλά μόνο με το ισλαμικό έθνος και την ισλαμική κοινότητα της Umma.
Κατά συνέπεια, ενώ πολλοί Αιγύπτιοι –τόσο μουσουλμάνοι όσο και μη μουσουλμάνοι– θεωρούν τον εαυτό τους Αιγύπτιο, οι ισλαμιστές δεν έχουν καμιά εθνική ταυτότητα και ταυτίζονται μόνο με πολιτισμό του Ισλάμ, με βάση την«Σούνα» του προφήτη και τη γλώσσα του Ισλάμ, τα Αραβικά. Αυτό το συναίσθημα εκδηλώθηκε με σαφήνεια όταν ο πρώην ηγέτης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, Muhammad Akef, δήλωσε: "Στα κομμάτια να πάει η Αίγυπτος", υποδεικνύοντας ότι τα συμφέροντα της χώρας του είναι δευτερεύοντα σε σχέση με αυτά του Ισλάμ.
Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι οι εκκλήσεις αυτού του είδους γίνονται σε αυτή ακριβώς τη χρονική συγκυρία: αμέσως μετά την εκλογή στην προεδρία της Αιγύπτου ενός μέλους της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Στην πραγματικότητα, τα ίδια δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για την έκκληση να κατεδαφιστεί το τελευταίο από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου αναφέρουν, επίσης, ότι Αιγύπτιοι σαλαφιστές προτρέπουν τον πρόεδρο Morsi να εξορίσει όλους τους σιίτες και τους μπαχαϊστές από τηνΑίγυπτο.
Με άλλα λόγια, η έκκληση του Morsi για την αποφυλάκιση του αποκαλούμενου«Τυφλού Σεΐχη», εγκεφάλου των τρομοκρατών ισλαμιστών, ίσως να αποτελεί ένα μικρό ορατό δείγμα θράσους το οποίο είναι συγχρόνως ενδεικτικό για όσα πρόκειται να δούμε ακόμη στο μέλλον. Από τις εκκλήσεις για τη νομιμοποίηση του είδους ισλαμικού γάμου, στο οποίο η γυναίκα δίνει αιώνιο όρκο να παραμείνει "σκλάβα του σεξ", έως τις εκκλήσεις για ίδρυση "αστυνομίας ηθικής" που θα βασίζεται στο νόμο της Σαρία, έως τις εκκλήσεις για την καταστροφή των γιγαντιαίων μνημείων της αρχαίας Αιγύπτου υπό την αιγίδα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, το λυχνάρι της καταστροφής μοιάζει να έχει ανοίξει και το τζίνι απελευθερώθηκε στην σύγχρονη Αίγυπτο.
Όλες οι διεθνείς οργανώσεις -πολλές από τις οποίες συντηρούνται από γνωστά κέντρα της Ουάσιγκτον- που σήμερα εσκεμμένα και επιμελώς κάνουν τα στραβά μάτια, όταν οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων διαπράττονται από μουσουλμάνους, για να μην κατηγορηθούν για «ισλαμοφοβία», μήπως είναι καιρός, έστω και τώρα, να αντιληφθούν ότι οι Πυραμίδες της Αιγύπτου, αλλά και πολλά άλλα αρχαία μνημεία, αποτελούν εμφανώς τον επόμενο στόχο στη λίστα των ισλαμιστών; Ή θα αποσιωπηθεί για άλλη μια φορά το γεγονός ότι εξτρεμιστές μουσουλμάνοι εμπλέκονται σε αυτές τις καταστροφές, ακόμη και τη στιγμή που θα σωριάζονται στο έδαφος αυτά τα αρχαία σύμβολα του ανθρώπινου πολιτισμού;
Ας σημειωθεί επίσης ότι και το Αιγυπτιακό Μουσείο στο Κάιρο λεηλατήθηκε, κατά τη διάρκεια των σχετικά πρόσφατων εξεγέρσεων της«Αραβικής Άνοιξης», οι οποίες υποκινήθηκαν από τη Νέα Τάξη και την «αυτοκρατορία» των Αγγλοσαξόνων Αγγλοαμερικανών.
Μήπως ο τελικός στόχος τους είναι να καταστρέψουν κάθε ίχνος εθνικής κληρονομιάς και ταυτότητας, αλλά και σχεδόν κάθε ίχνος πολιτισμικής και πνευματικής προόδου, που συντελείται μέσω των αιώνων, προκειμένου να υποχρεώσουν την απλή και άβουλη πλειοψηφία να επιστρέψει σε μια πνευματική και διανοητική κατάσταση που δεν θα απέχει πολύ από αυτή των προϊστορικών χρόνων, σαν να μην συνέβη ποτέ κανένα είδος εξέλιξης κατά τα τελευταία 6.000 χρόνια;
Μήπως ο τελικός στόχος τους είναι να υποχρεώσουν τον καθένα που δεν είναι μέρος της ελίτ και δεν ανήκει στις κλίκες των υπηρετών τους, να επιστρέψει σε μια κατάσταση που δεν θα διαφέρει πολύ από αυτή των απλών ζώων;
Αν δεν αντιδράσουν σε αυτές τις μεθοδεύσεις οι λαοί, το πεπρωμένο τους θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι θα καταλήξει να μοιάζει με το σκηνικό και το σενάριο της ταινίας «Γη, ο Πλανήτης των Πιθήκων».
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου