Βυζάντιο, ή αλλιώς η αυτοκρατορία της Νέας Ρώμης, ο σκοταδισμός σε όλο του το μεγαλείο,ίσως η πιο μαύρη σελίδα της ιστορίας των Ελλήνων,χειρότερη ακόμα και από τα 400 χρόνια σκλαβιάς από τους Οθωμανούς,άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι η ηγεσία της εκκλησίας επέλεξε την Οθωμανική αυτοκρατορία από το να ενωθούν με την καθολική εκκλησία. Οι παπάδες και οι καλόγεροι είχαν αποκτήσει τρομακτική δύναμη, ακόμα και οι αυτοκράτορες ήταν πειθήνια όργανα τους και τους έδιναν οικονομικές αλλά και νομικές διευκολύνσεις (χρυσόβουλα) για να έχουν την εύνοια του κλήρου. Ο λαός μετατράπηκε σε εκτελεστικό όργανο του κλήρου στον πόλεμο εναντίον των Ελλήνων τους οποίους κατηγορούσαν γα ειδωλολάτρες,πίστευαν τα πάντα από όσα τους έλεγαν οι ιερείς για θαύματα,για παραδείσους στον ουρανό κλπ.και τους ακολουθούσαν με κλειστά μάτια.
Μια διαμάχη για το θέμα των εικόνων που σκοπίμως δημιουργήθηκε δίχασε το κόσμο σε εικονολάτρες και εικονομάχους,μια διαμάχη που κράτησε περισσότερο από 100 χρόνια και είχε ως σκοπό να αποπροσανατολίσει τον κόσμο από τον επερχόμενο κίνδυνο, την Οθωμανική αυτοκρατορία η οποία με το πέρασμα των χρόνων γινόταν όλο και πιο δυνατή.
Λίγο καιρό πριν την πτώση της πόλης ξέσπασε ένας θρησκευτικός πόλεμος με τους ενωτικούς να επιθυμούν την ένταξη τους στην καθολική εκκλησία και από την άλλη οι ανθενωτικοί να προτιμούν τον τουρκικό ζυγό....''Μπορεί να έπεσε η πόλη αλλά τουλάχιστον σώθηκε η πίστη''.. ήταν τα λόγια του Γεννάδιου Σχολάριου του πρώτου πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης μετά την άλωση της,αλλά και να διατυμπανίζει ότι δεν είναι Έλληνας...''Είμαι χριστιανός ως εκ τούτου δεν δύναμαι να είμαι Έλλην''.
Οι καλόγεροι δεν συμμετείχαν καθόλου και ενώ θα περίμενε κανείς το αντίθετο,τουλάχιστον να υπερασπιστούν την πίστη τους,εκείνοι κλείστηκαν στα μοναστήρια λες και συμμετείχαν σε ένα ήδη μελετημένο σχέδιο,πως μπορεί να εξηγηθεί ότι οι Οθωμανοί,ένας τόσο βάρβαρος λαός δεν τους εξαφάνισαν με σκοπό να επιβάλλουν την δική τους θρησκεία;
Κατά την διάρκεια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας η Ελληνική φιλοσοφία και ο Ελληνικός πολιτισμός υπέστησαν έναν τρομακτικό διωγμό από τους χριστιανούς καθώς γκρέμισαν απείρου ομορφιάς ναούς και αγάλματα,έκλεισαν το μαντείο των Δελφών,απαγορεύτηκαν οι Ολυμπιακοί αγώνες, έκαψαν βιβλία και βιβλιοθήκες και σκότωσαν ανθρώπους κατηγορώντας τους για ειδωλολάτρες και όλα αυτά με τα διατάγματα των αυτοκρατόρων του Βυζαντίου οι οποίοι αποκαλούνταν Βασιλείς των Ρωμαίων, άλλωστε το αποκαλούσαν και Νέα Ρώμη,από εκεί βγήκε και η λέξη ρωμιός η οποία καμία σχέση έχει με τους Έλληνες. Είναι τυχαίο άλλωστε ότι η εκκλησία ήθελε μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους να ονομαστεί η χώρα Νέα Ρωμανία και όχι Ελλάδα;
Οι χριστιανοί στο Βυζάντιο στιγμάτιζαν ως αιρετικό όποιον είχε διαφορετική άποψη από την δική τους ακόμα κι αν ήταν χριστιανός,τα αναθέματα είχαν την τιμητική τους καθώς δεν είχαν ανάγκη την φιλοσοφία,την γνώση,την έρευνα,αλλά το μόνο που ήθελαν ήταν τυφλή υποταγή στη χριστιανική πίστη η οποία δαιμονοποιεί τον ερωτισμό και τα γυμνά αγάλματα αντικαταστάθηκαν από ράσα και ντροπή για το σώμα.
Απίστευτα βασανιστήρια θεσπίστηκαν για να επιβάλουν την χριστιανική τους κυριαρχία,από το κάψιμο ανθρώπων και δη γυναικών, κατηγορούμενων ως αιρετικών και μαγισσών μέχρι ακρωτηριασμούς χεριών και γεννητικών οργάνων, η χριστιανική αγάπη σε όλο της το μεγαλείο. Όλοι οι αυτοκράτορες με την καθοδήγηση της εκκλησίας θέσπισαν νόμους και κυνήγησαν με μίσος τους ειδωλολάτρες δηλαδή τους Έλληνες, μοναδική ίσως εξαίρεση ο Ιουλιανός που μας τον μαθαίνουν στα σχολεία ως παραβάτη, παραβάτης για την χριστιανοσύνη και το ιερατείο της γιατί δεν δεχόταν να μιλάνε για θρησκευτικά ζητήματα μέσα στα σχολεία αλλά μόνο μέσα στις εκκλησίες και να ήταν ελεύθερος ο καθένας να επιλέξει αν θα ασπαστεί την χριστιανική θρησκεία,αυτό έφτανε για την ηγεσία της εκκλησίας να τον κατατάξει ως παραβάτη καθώς πήγαινε κόντρα στο ρεύμα της πίστης,μιας πίστης που επέβαλλε τον σκοταδισμό και τη τυφλή υποταγή.
Tο περίφημο '' Ω Ιτε παίδες Ελλήνων ελευθερούτε πατρίδα'' αντικαταστάθηκε με το κύριε ελέησον και το σώσον κύριε τον λαό σου...
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου