Μοντέρνα σκλαβιά

“Σε ένα κόσμο όπου το 1% του πληθυσμού ελέγχει το 60% της περιουσίας του πλανήτη.Σε ένα κόσμο όπου 34.000 παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα από φτώχεια και από αποτρέψιμες αρρώστιες και όπου το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει με λιγότερο από 2 δολάρια τη μέρα...Κάτι είναι εμφανές. Κάτι δεν πάει σωστά. Και είτε το θέλουμε είτε όχι, η επιβίωση όλων των θεσμών, και αυτονόητα και της ίδιας της κοινωνίας, βασίζεται στο χρήμα.

Η "Μοντέρνα Μηχανική του Χρήματος" είναι ο νόμος που δημιουργήθηκε από τους τραπεζίτες για να βγάζουν αιώνια κέρδος.




Μια μετάφραση αυτής θα μπορούσε να είναι η εξής :

Μία οποιαδήποτε κυβέρνηση π.χ. αυτή τον Η.Π.Α., αποφασίζει ότι έχει ανάγκη από ρευστό. Οπότε καλεί την Ομοσποδιακή Τράπεζα και και απαιτεί π.χ. 10 δις δολάρια. Η τράπεζα απαντάει: "Φυσικά,θα αγοράσουμε 10 δις κυβερνητικών ομολόγων από σας". Οπότε η κυβέρνηση παίρνει ένα κομμάτι χαρτί και ζωγραφίζει μερικά τυπικά σχέδια, τα οποία ονομάζει χρηματικά ομόλογα. Στη συνέχεια θέτει μια αξία σε αυτά τα ομόλογα που να αγγίζει το άθροισμα των 10 δις, και τα στέλνει στην Ομοσποδιακή τράπεζα (Φέντεραλ Ριζέρβ). Ως αντάλλαγμα, οι μάγκες της τράπεζας τυπώνουν με τη σειρά τους μερικά εντυπωσιακά κομμάτια χαρτιού. Μόνο που αυτή τη φορά τα ονομάζουν τραπεζογραμμάτια. Στα οποία επίσης έχει θεωρηθεί μια αξία 10 δις δολαρίων. Η Φεντ τότε παίρνει αυτά τα γραμμάτια και τα ανταλλάσει με τα ομόλογα. Όταν ολοκληρωθεί αυτή η συναλλαγή, η κυβέρνηση παίρνει αυτά τα 10 δις σε τραπεζογραμμάτια και τα καταθέτει σε ένα τραπεζικό λογαριασμό. Και από τη στιγμή της κατάθεσης αυτά τα γραμμάτια γίνονται και επίσημα λεφτά, προσθέτοντας 10 δις στον χρηματικό ανεφοδιασμό των ΗΠΑ.

Ορίστε λοιπόν! Μόλις δημιουργήσαμε 10 δις. Φυσικά, αυτό το παράδειγμα είναι γενικό. Στην πραγματικότητα η συναλλαγή γίνεται ηλεκτρονικά. Χωρίς να χρησιμοποιείται χαρτί. Στην πραγματικότητα, μόλις το 3% του νομίσματος υπάρχει στη φυσική του μορφή. Το υπόλοιπο 97% υπάρχει μόνο στους υπολογιστές.

Η συναλλαγή ολοκληρώθηκε λοιπόν! Και τώρα,10 δις δολάρια “κάθονται" σε έναν τραπεζικό λογαριασμό. Τώρα αρχίζει το πιο ενδιαφέρον κομμάτι. Γιατί, σύμφωνα με την τροπολογία του κλασματικού αποθέματος, η κατάθεση των 10 δις γίνεται άμεσα κομμάτι των τραπεζικών εφεδρειών ακριβώς όπως γίνεται με οποιαδήποτε άλλη κατάθεση. Και σύμφωνα με τις αποθεματικές αξιώσεις όπως αναφέρονται στη "Mοντέρνα Μηχανική του Χρήματος": "Μια τράπεζα πρέπει να διατηρεί νόμιμα τα αποθέματά της, σύμφωνα με το τρέχον καταγράφον επί τις 100 καταθετικό ποσοστό της". Και συμπληρώνει λέγοντας: "Σύμφωνα με τους τρέχοντες κανονισμούς, οι αποθεματικές αξιώσεις για κάθε συναλλαγή αποτελούν το 10%".

Αυτό σημαίνει ότι με μια κατάθεση 10 δις, 10%, ή 1 δις, παρακρατείται ως αποθεματική αξίωση. Ενώ τα υπόλοιπα 9 δις θεωρούνται ως υπέρμετρο απόθεμα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν βάση νέων δανείων.

Είναι λογικό να θεωρήσει κανείς, ότι αυτά τα 9 δις ανήκουν στην αρχική κατάθεση των 10 δις. Παρόλα αυτά, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι αυτά τα 9 δις δημιουργούνται από αέρα με βάση την υπάρχουσα κατάθεση των 10 δις. Έτσι ακριβώς αυξάνεται ο χρηματικός ανεφοδιασμός. Όπως αναφέρεται στην "Μοντέρνα Μηχανική του Χρήματος": "Φυσικά αυτές οι τράπεζες, δεν πληρώνουν δάνεια από τα λεφτά που κατατίθενται. Αν έκαναν κάτι τέτοιο, δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί επιπλέον ρευστό. Αυτό που κάνουν δεχόμενες τα δάνεια είναι να δεχτούν υποσχετικά γραμμάτια, συμβόλαια δανείων με αναγραφόμενες τις υποχρεώσεις και τα περιουσιακά στοιχεία του δανειολήπτη."

Με άλλα λόγια, τα 9 δις δημιουργούνται από το τίποτα. Απλά επειδή υπάρχει ζήτηση για τέτοιο δάνειο, έχοντας ήδη μια κατάθεση 10 δις για να ικανοποιήσουν τις αποθεματικές τους αξιώσεις μπορούν να δώσουν, με αυτήν την αρχική κατάθεση των 10 δις, δάνεια αξίας μέχρι και 90 δις.
Ας υποθέσουμε για παράδειγμα ότι κάποιος μπαίνει σε μια τράπεζα και δανείζεται τα πρόσφατα 9 δις που περισσεψαν στη τράπεζα αφού με την αρχική κατάθεση των 10 δις μόνο το 10% (δλδ 1 δις) θεωρούνται ως απόθεμα που πρέπει να κρατάει η τράπεζα για να θεωρείται νόμιμη η κατάθεση και τα άλλα 9 δις του καταθέτη μπορεί να τα χρησιμοποιήσει για να τα εμποροποιηθεί (δλδ να βγάλει κέρδος από αυτά) μέσω δανείων. Τότε οι τραπεζίτες για να δώσουν δάνειο αυτά τα 9 δις σε αυτόν που τα ζήτησε απλά θα μετατοπίσουν το ποσό των 9 δις σε ένα δικό του λογαριασμό αλλά πάλι σε κάποια τράπεζα .Η διαδικασία αυτή μετά επαναλαμβάνεται έτσι ώστε η κατάθεση να γίνει μέρος των τραπεζικών αποθεμάτων. 10% απομονώνεται και επιστρέφονται 90% των 9 δις, με αποτέλεσμα 8,1 δις να είναι διαθέσιμα για νέα δάνεια. Και φυσικά αυτά τα 8,1 δις μπορούν να μετατραπούν σε δάνειο και να επανακατατεθούν δημιουργώντας 7,2 δις και μετά 6.5δις. σε 5.9 δις...κτλ...

Αυτός ο κύκλος κατάθεσης-δημιουργίας δανείου μπορεί να συνεχίζεται επ'άπειρον.Το μέσο μαθηματικό αποτέλεσμα είναι ότι περίπου 90 δις μπορούν να δημιουργηθούν από το αρχικό ποσό των 10 δις.Με άλλα λόγια: Για κάθε κατάθεση που γίνεται με κάποιο τραπεζικό σύστημα, περίπου 9 φορές το ίδιο ποσό δημιουργείται από αέρα.

Τώρα, έχοντας καταλάβει πως δημιουργούνται τα χρήματα μέσω του κλασματικού τραπεζικού αποθέματος, μια λογική ερώτηση που θα μπορούσε να έρθει στο μυαλό είναι η εξής: Τι δίνει πραγματικά αξία σε αυτά τα νεοτυπωμένα χρήματα; Η απάντηση: Τα χρήματα που ήδη υπάρχουν. Τα νέα χρήματα κλέβουν πρακτικά αξία από τα ήδη υπάρχοντα χρηματικά εφόδια. Έτσι η κερδοσκοπική κοινοπραξία αυξάνει δυσανάλογα τη ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών. Και, μιας και ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης ορίζει την ισορροπία,οι τιμές αυξάνονται, μειώνοντας την αγοραστική αξία κάθε νομίσματος. Αυτό γενικά ονομάζεται πληθωρισμός. Ο πληθωρισμός είναι πρακτικά ένας κρυφός φόρος για τον κόσμο.

Ποιά είναι η μέθοδος με το συνάλλαγμα; Δεν λένε: υποτιμώ το συνάλλαγμα. Δεν λένε: ρίχνω την αξία του συναλλάγματος. Δεν λένε: Κλέβω τον κοσμάκη, λένε ρίχνω τα επιτόκια. Η αληθινή απάτη είναι ότι διαστρέφουμε την αξία του χρήματος όπως εξηγήσαμε παραπάνω.

Όταν δημιουργούμε χρήματα από αέρα, δεν έχουμε αποταμιεύσεις. Παρόλα αυτά ονομάζεται "κεφάλαιο". Οπότε η ερώτηση καταλήγει: Πως στο καλό νομίζουμε ότι θα λύσουμε το πρόβλημα του πληθωρισμού; Απάντηση: Αυξήστε την παροχή χρήματος,με περισσότερο πληθωρισμό.Φυσικά, αυτό δεν γίνεται.

Το κλασματικό αποθεματικό σύστημα της νομισματικής αύξησης είναι πρακτικά "πληθωριστικό". Αυξάνοντας τον οικονομικό ανεφοδιασμό, δίχως να υπάρχει μια ανάλογη αύξηση αγαθών και υπηρεσιών στην οικονομία, έχει σαν αποτέλεσμα την υποτίμηση του συναλλάγματος.

Πραγματικά, ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στην αξία του Αμερικανικού νομίσματος,αναφορικά με τον χρηματικό ανεφοδιασμό, φαίνεται να την αντικατοπτρίζει επ'αόριστο. Σε αντίστροφους όρους φυσικά. Ένα δολάριο το 1913 απαιτεί $21.60 το 2007 ως ίση αξία. Αυτό υποδηλώνει μια υποτίμηση της τάξεως του 96% από την εποχή που γεννήθηκεη Φέντεραλ Ριζέρβ.

Το οικονομικό σύστημα είναι χρεωμένο, αλλά το χρέος σημαίνει χρήμα. Όσο περισσότερο χρήμα υπάρχει τόσο μεγαλύτερο είναι το χρέος. Όσο μεγαλύτερο είναι το χρέος τόσο περισσότερο χρήμα υπάρχει. Για να το πούμε με άλλα λόγια. Κάθε νόμισμα στο πορτοφόλι σας ανήκει σε κάποιον από κάποιον άλλο. Μην ξεχνάτε: Για να υπάρχουν χρήματα πρέπει να υπάρχουν δάνεια. Για αυτό, αν όλοι στη χώρα μπορούσανε να πληρώσουν τα χρέη τους, και μαζί τους η κυβέρνηση, δεν θα υπήρχε ούτε ένα νόμισμα διαθέσιμο.

"Αν δεν υπήρχαν χρέη στο χρηματικό μας σύστημα, δεν θα υπήρχαν χρήματα."
Μάρινερ Έκις. - Πρόεδρος της Φέντεραλ Ριζέρβ Σεπτέμβριος 30, 1941

Μέχρι τώρα συζητήσαμε για την πραγματικότητα της δημιουργίας χρημάτων δια μέσω του χρέους των δανείων. Αυτά τα δάνεια βασίζονται σε τραπεζικά αποθέματα και αποθέματα εκ των καταθέσεων. Και δια μέσω αυτού του κλασματικού συστήματος αποθεμάτων, κάθε κατάθεση δημιουργεί απόθεμα 9 φορές μεγαλύτερο. Ταυτόχρονα, υποτιμώντας τον υπάρχον χρηματικό ανεφοδιασμό αυξάνονται οι τιμές στην κοινωνία. Και μιας και αυτά τα χρήματα δημιουργούνται διαμέσο του χρέους, και κυκλοφορούν τυχαία στο εμπόριο, οι άνθρωποι αποσπούνται από το αρχικό χρέος. Και η ανισορροπία υπάρχει εκεί που οι άνθρωποι συναγωνίζονται για μια θέση εργασίας στην προσπάθειά τους να βγάλουν λεφτά πέραν του χρηματικού ανεφοδιασμού ώστε να καλύψουν το κόστος ζωής.

Όταν η κυβέρνηση δανείζεται λεφτά από την οποιαδήποτε ομοσποδιακή τράπεζα, ή όταν κάποιος δανείζεται λεφτά από μια εμπορική τράπεζα, πρέπει πάντα να αποπληρώσει λαμβάνοντας υπόψη ένα βαρύτιμο τόκο. Με άλλα λόγια, κάθε υπάρχον δολάριο,ευρώ, κτλ, πρέπει να επιστραφεί αθροισμένο με τον ανάλογο τόκο. Αλλά,αν όλα τα χρήματα δανείζονται από την Κεντρική Τράπεζα και διανέμονται από τις εμπορικές τράπεζες δια μέσω δανείων, μόνο αυτό που χαρακτηρίζεται ως "κεφάλαιο" δημιουργείται κατά τον χρηματικό ανεφοδιασμό δηλαδή το κεφάλαιο είναι μόνο το 10% της αρχικής κατάθεσης. Οπότε, που είναι τα χρήματα που θα καλύψουν τους τόκους; Πουθενά. Δεν υπάρχουν! Το συνολικό ποσό που θα οφείλεται στις τράπεζες πάντα θα υπερβαίνει το συνολικό ποσό που έχει δοθεί σε κυκλοφορία δηλαδή από το χρήμα που έχει κοπεί από τα νομισματοκοπεία. Για αυτό και ο πληθωρισμός θα είναι πάντα παρών.

Γιατί το επιπλέον χρήμα είναι πάντα απαραίτητο για να καλύψει το αιώνιο έλλειμμα του ίδιου του συστήματος. Που δημιουργείται από την ανάγκη να καλυφθούν οι τόκοι. Το οποίο επίσης σημαίνει, ότι με μαθηματική ακρίβεια η φυγοδικία και η πτώχευση είναι σθεναρά δεμένες με το ίδιο το σύστημα. Και για αυτό πάντα θα υπάρχουν φτωχές τσέπες στην κοινωνία που θα τραβάνε το ζόρι.
Τα χρήματα που σας δάνεισε η τράπεζα δεν υπήρχαν έτσι κι αλλιώς. Με άλλα λόγια, η τράπεζα απλά τα επινοεί, χωρίς να προσφέρει τίποτα δικό της, εκτός από ένα θεωρητικό παθητικό δικό τους στα χαρτιά. Κάθε φορά που δανείζεστε λεφτά από μια τράπεζα, είτε πρόκειται για υποθήκη είτε για πίστωση, τα λεφτά που σας δίνονται δεν είναι απλά πλαστά, η τράπεζα δεν είχε καν αυτά τα χρήματα εξ αρχής.

Η σκλαβιά συνίσταται στη ιδιοκτησία της εργασίας και στην ιδιοποίηση των ίδιων των εργατών , ενώ επιτελείται από το κεφάλαιο που ελέγχει τους ίδιους τους μισθούς.

Η πολιτική του κλασματικού αποθέματος, που ενάγεται από την Ομοσπονδιακή Κεντρική τράπεζα η οποία το μετέδωσε στο μεγαλύτερο μέρος των τραπεζών αν την υφήλιο, είναι στην πραγματικότητα ένα είδος μοντέρνας σκλαβιάς.

Σκεφτείτε το, τα χρήματα δημιουργούνται από το χρέος. Τι κάνουν οι άνθρωποι όταν έχουν χρέος; Βασίζονται στη δουλειά τους για να το αποπληρώσουν. Αλλά αν τα χρήματα δημιουργούνται μονάχα μέσω δανείων, πως μπορεί η κοινωνία να ξεχρεωθεί; Δεν μπορεί και αυτό είναι το θέμα. Ένας φόβος να χαθεί η περιουσία μας, σε συνδυασμό με την αστείρευτη πάλη να τα βγάλουμε πέρα, μαζί με το αιώνιο χρέος που περιγράψαμε παραπάνω και τον πληθωρισμό να βαραίνει το σύστημα αναμεμιγμένο με την αναπόφευκτη σπανιότητα του ίδιου του χρηματικού ανεφοδιασμού, δημιουργημένος από τόκους που δεν μπορούν να αποπληρωθούν. Έτσι κρατάνε τους σκλάβους στοιχισμένους σε γραμμή.Τρέχοντας σε μια ρόδα για χάστερ, μαζί με μερικά εκατομμύρια ακόμη. Στην πραγματικότητα, η δύναμη αυτής της αυτοκρατορίας ωφελεί μονάχα την ελίτ της κορυφής της πυραμίδας.

Έτσι στο τέλος της μέρας, για ποιόν δουλεύετε; Για τις τράπεζες! Αυτές είναι οι αληθινοί κυρίαρχοι, μαζί με τις εταιρίες και τις κυβερνήσεις που υποστηρίζουν. Η φυσική σκλαβιά απαιτεί να θρέφονται και να στεγάζονται οι σκλάβοι. Η οικονομική σκλαβιά απαιτεί να θρέφονται και να στεγάζονται οι σκλάβοι μόνοι τους....."

Η συνέχεια στο Ντοκιμαντέρ που ακολουθεί.....



zeitgeist - addendum








ΠΗΓΗ