Σαν σήμερα, το 1945 οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά ως όπλο την ατομική βόμβα, που πρώτοι είχαν κατασκευάσει τον Ιούνιο του 1945 και σκόρπισαν τον όλεθρο στην ιαπωνική πόλη Χιροσίμα. Το αεροσκάφος «Enola Gay» άφησε τη βόμβα, «Little Boy», όπως ονομάστηκε και ένα τεράστιο μανιτάρι κατέκαψε τα πάντα. Ακολούθησε η καταστροφή στο Ναγκασάκι τρείς ημέρες αργότερα (στις 9 Αυγούστου του 1945).
Με την ενέργειά τους αυτή που βρήκε πολλούς επικριτές, οι Αμερικανοί κατορθώνουν να επισπεύσουν το τέλος του πολέμου στα μέτωπα του Ειρηνικού και να ελαχιστοποιήσουν τις δικές τους απώλειες. Παράλληλα δηλώνουν με εμφατικό τρόπο για το ποιός θα είναι το αφεντικό στις παγκόσμιες υποθέσεις μετά την λήξη του πολέμου.
Το καλοκαίρι του 1945 τα τύμπανα του πολέμου είχαν σιγήσει στην Ευρώπη, ενώ παρά την συνεχιζόμενη προέλαση των Συμμάχων στον Ειρηνικό, η μιλιταριστική Ιαπωνία αρνείται να παραδοθεί. Ο αμερικανός πρόεδρος Χάρι Τρούμαν είναι ανήσυχος για τις μεγάλες αμερικανικές απώλειες κατά την κατάληψη της Οκινάβας στις 22 Ιουνίου 1945 (12.000 νεκροί και 38.000 τραυματίες), που δημιουργούν τον φόβο για μακροχρόνιο πόλεμο και τεράστιο αριθμό θυμάτων, σε περίπτωση που τα συμμαχικά στρατεύματα θα αποβιβάζονταν στα κύρια νησιά της Ιαπωνίας, όπου στάθμευαν 2 εκατομμύρια στρατιώτες.
Ο στρατηγός Καρλ Σποτς, αρχηγός της αεροπορίας του Ειρηνικού προτείνει στον Τρούμαν την ρίψη ατομικής βόμβας πάνω από μια πυκνοκατοικημένη ιαπωνική πόλη. Με την πρόταση Σποτς συμφωνεί και ο στρατηγός Ντάγκλας ΜακΆρθουρ, που είχε το γενικό πρόσταγμα στις επιχειρήσεις του Ειρηνικού.
Αφού πήραν το «πράσινο φως» από την πολιτική ηγεσία, οι στρατιωτικοί επέλεξαν την πόλη της Χιροσίμα (στο νότιο άκρο του Χόνσου, του μεγαλύτερου νησιού της μητροπολιτικής Ιαπωνίας), για την ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας. Την επιχείρηση ανέλαβε ο σμήναρχος Πολ Τίμπετς, ο οποίος είχε εκπαιδευτεί ειδικά για αυτό το σκοπό.
Οδήγησε ένα στρατηγικό βομβαρδιστικό τύπου B29, το οποίο έφερε την ονομασία Enola Gay (το όνομα της μητέρας του) και ακριβώς στις 8.15 το πρωί απελευθέρωσε πάνω από την πόλη την βόμβα ουρανίου, που είχε την κωδική ονομασία «Little Boy» («Αγοράκι»). 45 δευτερόλεπτα αργότερα η βόμβα εξερράγη 600 μέτρα πάνω από την Χιροσίμα.
Μια φωτεινή λάμψη τύφλωσε το πλήρωμα του βομβαρδιστικού και κατόπιν σχηματίστηκε πάνω από το σημείο της έκρηξης ένα κόκκινο νεφέλωμα σε σχήμα μανιταριού.
Το ωστικό κύμα της έκρηξης σε συνδυασμό με την θερμότητα που εκλύθηκε κονιορτοποίησε τα πάντα σε μια περιοχή 11 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Ποτέ άλλοτε στην παγκόσμια ιστορία μία και μόνη βόμβα δεν προκάλεσε τόσους πολλούς θανάτους.
Επί τόπου σκοτώθηκαν πάνω από 20.000 στρατιώτες και 78.000 άμαχοι. Οι αγνοούμενοι ξεπέρασαν τους 13.000 και οι βαριά τραυματίες τις 10.000. Για πολλούς από τους επιζήσαντες η ζωή θα είναι μαρτυρική τα επόμενα χρόνια και αρκετές χιλιάδες θα πεθάνουν από καρκίνους.
Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της Ιαπωνίας δεν συνειδητοποίησε πλήρως την σημασία του γεγονότος και συνέχισε τις πολεμικές επιχειρήσεις. Στο διπλωματικό πεδίο, το Τόκιο ζήτησε την μεσολάβηση της Μόσχας, αλλά στις 8 Αυγούστου, ο Στάλιν, ενήμερος για τις κινήσεις των Αμερικανών, της κήρυξε τον πόλεμο και ο «Κόκκινος Στρατός» προέλασε στην Μαντζουρία.
Οι Αμερικανοί ανυπομονούσαν να τελειώσουν τον πόλεμο και στις 12 το μεσημέρι της 9ης Αυγούστου έριξαν και δεύτερη ατομική βόμβα, αυτή τη φορά στην πόλη Ναγκασάκι. Οι νεκροί έφθασαν τους 36.000 και οι τραυματίες τους 40.000. Το ωστικό κύμακατέστρεψε εντελώς τα κτίρια της πόλης σε μια ζώνη 5 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Μόνο μετά και την καταστροφή του Ναγκασάκι οι Ιάπωνες κατανόησαν την ισχύ του νέου όπλου και την δική τους αδυναμία να συνεχίσουν τον πόλεμο. Στις 10 Αυγούστου ξεκίνησε η διαδικασία παράδοσης της Ιαπωνίας, η οποία ολοκληρώθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 1945 με την επίσημη τελετή επί του αμερικανικού πολεμικού «Μιζούρι», που ναυλοχούσε στον κόλπο του Τόκιο.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου