Οδεύουμε προς την χειραγώγηση των αναμνήσεων;

Οδεύουμε πλέον τάχιστα προς την χειραγώγηση των αναμνήσεων; Αποτελεί θεραπευτικό μέσο η αλλοίωση των συναισθημάτων που έχουμε επενδύσει σε συγκεκριμένες αναμνήσεις, ή αποτελεί ακόμη ένα επικίνδυνο επιστημονικό πείραμα;

Νευροεπιστήμονες του ΜΙΤ (σ.σ. pentapostagma.gr - Massachusetts Institute of Technology (MIT) ανακάλυψαν ότι οι συναισθηματικοί «δεσμοί» των αναμνήσεων διευκολύνονται από τα κυκλώματα του εγκεφάλου και οι συγκεκριμένες «οδοί» μπορούν να αποκοπούν τεχνητά ώστε να απομακρύνεται η ικανότητα να εκφράζουμε συναισθήματα για τις αναμνήσεις μας.

Η χρηματοδότηση για τη μελέτη αυτή πραγματοποιήθηκε από το Ινστιτούτο Επιστημών του Εγκεφάλου RIKEN (RIKEN), από το Ιατρικό Ινστιτούτο Howard Hughes (HHMI) και το Ίδρυμα JPB (JPBF).

Επιπρόσθετα, οι συναισθηματικές «επενδύσεις» με παρελθοντικά γεγονότα μπορούν επίσης να αναστραφούν μέσω της χειραγώγησης των εγκεφαλικών κυττάρων μέσω της διαδικασίας της οπτογενετικής, δηλαδή της χρησιμοποίησης του φωτός για την κατεύθυνση της νευρωνικής δραστηριότητας.

Καθώς οι αναμνήσεις αποθηκεύονται σε πολλές περιοχές του εγκεφάλου, οι «συναισθηματικές αναμνήσεις» πηγάζουν από την αμυγδαλή. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι συνδέσεις με αυτές είναι «εύπλαστες».

Ο Susumu Tonegawa, κύριος συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής νευροβιολογίας στο Ινστιτούτο Μνήμης και Εκμάθησης Picowerτου MIT δήλωσε σχετικά: «Στο μέλλον, ίσως μπορέσουμε να αναπτύξουμε μεθόδους που θα βοηθούν τους ανθρώπους να ενθυμούνται θετικές αναμνήσεις σε ισχυρότερο βαθμό από ότι αρνητικές αναμνήσεις».

Η ερευνητική ομάδα βρήκε ότι μέσω της χειραγώγησης των εγκεφαλικών κυττάρων, μπορούσε να «αντιστρέψει τα συναισθήματα που είχαν συνδεθεί με μία ανάμνηση».

Ο Tonegawa υπογράμμισε ότι: «ένας ψυχίατρος θα συνομιλεί με ασθενείς που πάσχουν από κατάθλιψη και θα προσπαθήσει να τους βοηθήσει να ανακαλέσουν θετικές αναμνήσεις του παρελθόντος. Προφανώς, αυτό το γεγονός αναμένεται να μειώσει την επίδραση των αρνητικών αναμνήσεων που διατηρούν ή ενός πολύ ισχυρού στρεσογόνου βιώματος.

Όμως, αν δεν εξεταστεί το εσωτερικό του εγκεφάλου, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι ακριβώς «κρύβεται» πίσω από μία συγκεκριμένη συμπεριφορά. Όταν οι άνθρωποι δημιουργούν αναμνήσεις, αποθηκεύουν ένα μεγάλο μέρος «συμπληρωματικού πλαισίου» μαζί με την ίδια την ανάμνηση. Οι πληροφορίες της ανάμνησης που αποθηκεύονται δεν αφορούν μόνο το πραγματικό γεγονός (τι πραγματικά συνέβη στο παρελθόν) αλλά και το γενικό πλαίσιο που περιέβαλλε το συγκεκριμένο γεγονός».




ΠΗΓΗ