Η "Περιοχή 51" της Ρωσίας

Η ρωσική «Περιοχή 51» βρίσκεται στα Ουράλια. Είναι o νέος τουριστικός προορισμός όσων πιστεύουν στο «άγνωστο που υπάρχει εκεί έξω...», καθώς η βραχώδης ζώνη που χωρίζει την Ευρώπη από την Ασία βρίθει φημών για δεκάδες επισκέψεις UFO τα τελευταία 100 χρόνια.

Οι «άγνωστοι φάκελοι» της σοβιετικής εποχής αποκαλύπτουν ότι η ύπαρξη UFO (ή ΑΤΙΑ) αντιμετωπιζόταν με μεγάλη σοβαρότητα. Η KGB και το Υπουργείο Άμυνας είχαν ειδικές μονάδες συλλογής και ανάλυσης πληροφοριών, και οι εμπειρογνώμονες εκπαιδεύονταν σε μεθόδους «επικοινωνιακής πρόσκλησης» εξωγήινων.

Πριν μερικούς μήνες, σε τηλεοπτική του συνέντευξη, ζητήθηκε από τον Ρώσο πρωθυπουργό Ντμίτρι Μεντβέντεφ να απαντήσει σε μια απρόσμενη ερώτηση.  Η τηλεπαρουσιάστρια του σταθμού REN-TV ρώτησε τον πρώην πρόεδρο της χώρας αν είναι αλήθεια ότι μαζί με το βαλιτσάκι με τους κωδικούς των πυρηνικών διαβιβάζεται στον αρχηγό του κράτους και ο απόρρητος φάκελος «Χ», που αφορά στα ΑΤΙΑ.

Ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ δήλωσε ότι αυτό αληθεύει. Και ότι, εκτός από τον φάκελο, παρουσιάζεται στον πρόεδρο της χώρας η έκθεση των μυστικών υπηρεσιών που ασχολούνται με τον έλεγχο των εξωγήινων στο έδαφος της Ρωσίας.  Στο ερώτημα της δημοσιογράφου πόσοι εξωγήινοι ζουν ανάμεσά μας, ο Μεντβέντεφ εννοείται ότι αρνήθηκε να απαντήσει. Ωστόσο, πρότεινε σε όσους ενδιαφέρονται να δουν την ταινία «Men in Black».





Φυσικά, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το θέμα των «επισκεπτών» με χιούμορ. Από την άλλη, όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης αλλά και στη σύγχρονη Ρωσία το θέμα των UFO και άλλων ανεξήγητων φαινομένων παραμένει στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες με την ένδειξη: «Άκρως απόρρητο». Και κανένας από τους αρμόδιους αξιωματούχους δεν μίλησε ποτέ γι’ αυτά, τουλάχιστον δημοσίως.

Για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, στην (άλλοτε) ΕΣΣΔ οι πληροφορίες σχετικά με τα ΑΤΙΑ αντιμετωπίζονταν σαν μη επιστημονική φαντασία. Ένα θέμα ανάξιο της προσοχής των σοβαρών ερευνητών. Μόνο μερικοί λάτρεις των ακραίων φαινομένων, όπως ο Φέλιξ Ζίγκελ, κατάλαβαν ότι τα γεγονότα αυτά απαιτούν σοβαρή μελέτη. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 ο Ζίγκελ έδωσε πολλές δημόσιες διαλέξεις πάνω στο θέμα των UFO. Έτσι, σύντομα μαζεύτηκαν αρκετοί εθελοντές-μελετητές των άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενων αντικειμένων.

Ο Φέλιξ Ζίγκελ, ερευνητής ακραίων φαινομένων

Το σημείο καμπής αναφορικά με την επίσημη συμπεριφορά στα θέματα των UFO ήταν το 1978. Τότε στην πόλη Πετροζαβόντσκ εκατοντάδες, ενδεχομένως και χιλιάδες άνθρωποι για κάμποσες ώρες έβλεπαν στον ουρανό ένα παράξενο λαμπερό αντικείμενο. Οι δημοτικές υπηρεσίες κατακλύστηκαν από επιστολές και τηλεφωνήματα φοβισμένων πολιτών. Ακόμη και από τις γειτονικές χώρες ζητήθηκαν εξηγήσεις για τις μυστηριώδεις ασκήσεις που διεξήγαν οι Σοβιετικοί…

Αλλά η τελευταία σταγόνα στον αχαρτογράφητο ωκεανό ήταν μια επιστολή προς την κυβέρνηση από τον ακαδημαϊκό Αλεξαντρόφ, τον πατέρα των σοβιετικών πυρηνικών σταθμών. Ο επιστήμονας έγραψε ότι είναι λάθος να συνεχίσουν να αγνοούν αυτά τα θέματα. Είναι απαραίτητο, τόνισε, να δημιουργηθεί ένα ειδικό πρόγραμμα για τη μελέτη παρόμοιων φαινομένων. Την ιστορία αυτή τη διηγήθηκε ο ταξίαρχος Βασίλι Γερεμένκο, που την εποχή εκείνη ήταν ο υπεύθυνος της KGB για την Πολεμική Αεροπορία και την αεροναυπηγική βιομηχανία. Ήταν η δική του μονάδα που ανέλαβε να συγκεντρώσει όλες τις πληροφορίες σχετικά με τις εμφανίσεις των UFO.

Όπως είπε στην ΡΒΤH, τα στοιχεία σχετικά με όλα τα είδη των ανώμαλων φαινομένων άρχισαν να συσσωρεύονται μαζικά. Οι πυραυλικές μονάδες πήραν και αυτές τις δικές τους οδηγίες για το πώς να συμπεριφερθούν σε περίπτωση που εντόπιζαν ένα ΑΤΙΑ. Η κύρια εντολή που τους εδόθη ήταν να φροντίσουν ώστε να μην προκαλέσουν επίθεση.



Επικοινωνία τρίτου τύπου

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 στο στρατιωτικό πολύγωνο δοκιμών στην περιοχή Άστραχαν αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί ένα πείραμα «επικοινωνίας» με… εξωγήινα όντα. Η εμπειρία των στρατιωτικών καταδείκνυε ότι τέτοια φαινόμενα συμβαίνουν συχνότερα σε περιοχές «ειδικής έντασης», όπως είναι τα πεδία δοκιμών οπλικών συστημάτων ή σε περιοχές όπου συγκεντρώνονται στρατιωτικοί σχηματισμοί και συσσωρεύεται τεχνολογικός εξοπλισμός.

Περίεργα φώτα στην περιοχή Αστραχάν

«Μπορούμε να πούμε ότι κατά τη διάρκεια του πειράματος μάθαμε πώς να καλούμε τα ΑΤΙΑ. Για τον λόγο αυτό, αυξήσαμε δραματικά τον αριθμό των στρατιωτικών πτήσεων και τις στρατιωτικές ασκήσεις των μηχανοκίνητων μονάδων. Σε αυτή την περίπτωση, εμφανίστηκαν στην περιοχή ΑΤΙΑ. Ήμασταν σίγουροι σχεδόν 100%» εξήγησε ο Βασίλι Γερεμένκο. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα άγνωστα ιπτάμενα αντικείμενα ήταν ως επί το πλείστον φωτεινές μπάλες. «Τελικά, όλοι οι μετέχοντες στο πείραμα εξοικειωθήκαμε τόσο πολύ με αυτά τα φαινόμενα, που τα θεωρήσαμε δεδομένα. Και μερικοί από τους τεχνίτες χειριστές του εξοπλισμού προσπαθήσαμε να έλθουμε σε πραγματική επαφή μαζί τους».

«Στο έδαφος ορισμένοι από το προσωπικό άρχισαν να κάνουν σήματα με τα χέρια, κουνούσαν τα χέρια τους δύο φορές προς τα δεξιά, δύο φορές αριστερά. Η σφαίρα στον ουρανό αντέδρασε ως εξής: άρχισε επίσης να κινείται δύο φορές προς τα δεξιά, δύο φορές προς τα αριστερά. Πώς να το εξηγήσουμε αυτό, δεν ξέρουμε» εξομολογήθηκε ο ταξίαρχος.



Οι εκδοχές

Στο τέλος οι στρατιωτικοί, μαζί με επιστήμονες που επίσης συμμετείχαν στο πείραμα, κατέληξαν σε τρία βασικά συμπεράσματα. Πρώτον, μπορεί να είναι φυσικά φαινόμενα που δεν έχουν ακόμη κατανοηθεί από τη σύγχρονη επιστήμη. Δεύτερον, μπορεί να είναι ένα κατασκοπευτικό ιπτάμενο μηχάνημα, είτε των ΗΠΑ είτε της Ιαπωνίας. Τέλος, η τρίτη εκδοχή: μια αληθινή ανταπόκριση στα ανθρώπινα σήματα από έναν εξωγήινο πολιτισμό.

​Σήμερα τα θέματα των UFO παρουσιάζονται σε μεγάλο βαθμό μέσα από τις σελίδες του «κίτρινου» Τύπου. Και αυτός, κατά τον Γερεμένκο, είναι ο λόγος που αρκετοί σοβαροί επιστήμονες παραμένουν σιωπηλοί. Σε ιδιωτικές συνομιλίες με πιλότους και αστροναύτες, ο ίδιος έχει επανειλημμένα ακούσει ιστορίες για εξωπραγματικές περιπτώσεις. Όμως οι πιλότοι με τίποτα δεν θέλουν να μιλήσουν ανοιχτά για την εμπειρία που βίωσαν, είτε πρόκειται για επαφή πρώτου είτε ακόμα και δευτέρου τύπου (σ.σ.: οπτική επαφή με το ιπτάμενο αντικείμενο από κοντά). Ο εμπειρογνώμονας πιστεύει ότι, σε κάθε περίπτωση, το θέμα των ΑΤΙΑ θα πρέπει να προσεγγιστεί σοβαρά, επειδή είναι θέμα ασφάλειας.



Ουράλια, η «Μέκκα» των κυνηγών παράξενων φαινομένων

«Μέκκα για τους κυνηγούς των παράξενων φαινομένων» και «μαγνήτης για τους εξωγήινους». Έτσι αναφέρονται στα Ουράλια οι λάτρεις και οι εξερευνητές του ανεξήγητου σ’ όλο τον κόσμο. Αυτή η ορεινή περιοχή με την απόκοσμη ομορφιά της παρθένας άγριας φύσης είναι γεμάτη από ιστορίες εξωγήινων καταστροφών και αινιγματικά φαινόμενα που προσελκύουν ουφολόγους και εξερευνητές των «ανεξήγητων φυσικών ανωμαλιών» απ’ όλο τον πλανήτη.

Τα Ουράλια Όρη, που γεωλογικά είναι ένα από τα αρχαιότερα ορεινά συστήματα του πλανήτη, είναι γνωστά όχι μόνο για την υπέροχη φύση του ορεινού τους όγκου, που εκτείνεται για δύο χιλιάδες χιλιόμετρα από βορρά προς νότο στην καρδιά της Ρωσίας, αλλά και για ένα πλήθος ζωνών δραστηριότητας αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενων αντικειμένων, για τον μυστικισμό και τη μαγεία της εξερεύνησης του ανεξήγητου που προκαλούν κάποιες τοπικές φυσικές (ή και μεταφυσικές!) ανωμαλίες σε αρκετές τοποθεσίες της οροσειράς.



Ανεξήγητες ιστορίες

Συνολικά έχουν καταγραφεί περισσότερες από 50 τοποθεσίες «ανώμαλων ζωνών» στους χάρτες των Ουραλίων, στον βορρά, στον νότο, στα μέσα, υποπολικά αλλά και στα πολικά Ουράλια. Σύμφωνα με τους «ουφολόγους» ερευνητές, απίστευτα φαινόμενα δεν εντοπίζονται μόνο στα πυκνά δάση και στις προστατευόμενες περιοχές της οροσειράς, αλλά και κοντά στους οικισμούς, μερικές φορές ακόμη και εντός της αστικής ζώνης.

Είναι γνωστές δεκάδες αν όχι εκατοντάδες θεάσεις πολλών και διαφορετικών ειδών ΑΤΙΑ από αυτόπτες μάρτυρες. Οι φήμες θέλουν UFO με τη μορφή πούρου (!), πυραμίδας, ιπτάμενων σφαιρικών δίσκων και σκαφών διάφορων γεωμετρικών σχημάτων να έχουν πετάξει στον ουρανό των Ουραλίων…

Παλιά φωτογραφία από ερευνητές παράξενων φαινομένων στα Ουράλια

Η πρώτη αναφορά στα ιστορικά χρονικά για «συνάντηση με εξωγήινα όντα» καταγράφτηκε στα Ουράλια τον 18ο αιώνα, όταν άρχισε να αναπτύσσεται βιομηχανικά η περιοχή με τη δημιουργία αρκετών μεταλλουργικών εργοστασίων για την εκμετάλλευση των τεράστιων φυσικών πόρων της «βραχώδους ζώνης» (σ.σ.: μια από τις ονομασίες των Ουραλίων). Έχουν φτάσει μέχρι τις μέρες μας αρκετές καταγραφές για παράξενες πύρινες μπάλες που είχαν προκαλέσει πανικό μεταξύ των εργατών στα Ουράλια.
 
Κάποιο άλλοι, βασιζόμενοι σε πηγές από το αρχείο της επιτροπής για τους μετεωρίτες της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ, μας θυμίζουν ακόμη ότι έχει παρατηρηθεί πτώση ΑΤΙΑ σε σχήμα πούρου κοντά στην πόλη Καρπίνσκ (που βρίσκεται στις ανατολικές πλαγιές των Βορείων Ουραλίων, στην περιφέρεια Σβερντλόφσκ) από ντόπιους το 1927.



Το σοβιετικό «Ρόσγουελ»

​Το πιο αινιγματικό συμβάν όμως στα Ουράλια ήταν η μεγαλύτερη συντριβή -όπως λένε κάποιοι- ΑΤΙΑ που σημειώθηκε στην ΕΣΣΔ, το 1980 στην επαρχία Βερχοτούρσκι της περιφέρειας Σβερντλόφσκ, ανάμεσα στους οικισμούς Λιχάνοβα, Γκλαζουνόβκα, Κοσολμάνκα και Καρέλινο. Όπως υποστηρίζεται, αργά το βράδυ τμήμα των δυνάμεων αντιαεροπορικής άμυνας της περιοχής εντόπισε τρία ή τέσσερα UFO να πετάνε πάνω από τη ζώνη, ενώ ένας τεράστιος ιπτάμενος δίσκος, διαμέτρου περίπου 26 και ύψους περίπου 5 μέτρων, χτυπήθηκε από αντιαεροπορικά βλήματα και κατερρίφθη. Μέσα στο εξωγήινο αντικείμενο λένε ότι βρέθηκαν τα σώματα των δύο βιολογικών όντων με διαστάσεις νάνων.

Σοβιετικοί στρατιώτες στα Ουράλια

Το 1989, σύμφωνα με ουφολόγους από το Περμ, στο βόρειο τμήμα της ομώνυμης περιφέρειας, 100 χλμ. βόρεια του Περμ ένα δισκοειδές ΑΤΙΑ που έμοιαζε με γιγάντιο μανιτάρι, διαμέτρου περίπου 12 μέτρων, έπεσε σε βαλτώδη περιοχή του τοπικού στρατιωτικού πολυγώνου.  Οι πληροφορίες για τα παραπάνω γεγονότα είναι ελάχιστες, τα στοιχεία είναι απόρρητα και έτσι ό,τι διαδίδεται κινείται στο επίπεδο των φημών, των υποθέσεων και των εικασιών.

Η RBTH παρουσιάζει μερικές από τις διασημότερες «ανώμαλες ζώνες» των Ουραλίων, που σήμερα αποτελούν δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς των εξερευνητών του ανεξήγητου.



Το «τρίγωνο των Ουραλίων»

Το χωριό Μολιόμπκα έγινε ευρέως γνωστό μετά τον Οκτώβριο του 1983, όταν ο γεωλόγος από το Περμ Εμίλ Μπατσούριν είδε μια λάμψη πάνω από το δάσος και ένα κυκλικό αυλάκι σε οργωμένο χωράφι με περίμετρο 62 μέτρα. Αυτό το μέρος είχε κακή φήμη και στο παρελθόν. Υπάρχουν ενδείξεις ότι ακόμη και στη δεκαετία του 1830 οι αγρότες μιλούσαν για διάφορα αντικείμενα που πετούσαν πάνω από το χωριό. Και οι έμπειροι κυνηγοί μερικές φορές χάνονταν ξαφνικά από τον προσανατολισμό τους και περιπλανιόνταν για εβδομάδες μέσα σε μια έκταση διαστάσεων περίπου 7 επί 7 χιλιομέτρων.

Χρονικοί αντικατοπτρισμοί, χρονοδίνες, φυσικές ανωμαλίες, πολύχρωμες λάμψεις, χρωματιστές αστραπές, ιπτάμενα φωτεινά αντικείμενα, φωνές και ήχοι άγνωστης προέλευσης, σφυρίγματα, τραγούδια φολκλορικής χορωδίας (!), βλάβες στον ψηφιακό εξοπλισμό, καμένα φιλμ, αλλαγές στην πορεία του χρόνου, η αόρατη παρουσία κάποιου ξένου, πονοκέφαλοι, απότομη εκτίναξη της θερμοκρασίας περιβάλλοντος, μια αιθέρια αύρα που διατρέχει τον αέρα, μια τρομακτική κατάσταση... Τα παραπάνω, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, είναι ένας μάλλον ελλιπής κατάλογος όλων όσων «γοητεύουν και προκαλούν» για να επισκεφθεί κάποιος αυτό το περίεργο «πάρκο των UFO» στα Ουράλια.

Οι επιστήμονες προσπάθησαν να δώσουν μια λογική εξήγηση στο φαινόμενο «Μολιόμπκα». Σύμφωνα με τη γνώμη τους, το μαγνητικό πεδίο στην περιοχή αλλάζει τη ροή του ποταμού Σίλβα, ο οποίος περιβάλλει το μυστηριώδες τρίγωνο απ’ όλες τις πλευρές. Αλλά πώς να εξηγήσει κανείς την εμφάνιση των αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενων αντικειμένων που οι άνθρωποι συνεχίζουν να λένε ότι βλέπουν σε αυτά τα μέρη;

Στη Μολιόμπκα μπορείτε εύκολα να βρείτε ντόπιο οδηγό για να σας δείξει τα πιο σημαντικά σημεία: την «κοιλάδα του τρόμου», την «ανωμαλία της πυραμίδας», το «δακτυλίδι της νεράιδας», την «κοιλάδα των άστρων», τον «τηλεφωνικό θάλαμο» (το μοναδικό κομμάτι γης 4 τετραγωνικών μέτρων στο χωριό που έχει τηλεφωνικό σήμα!), την «καλύβα των νεκρών», το «μπαλκόνι των αρνητικών συναισθημάτων», τον «λόφο των φιδιών» -το πιο όμορφο μέρος με θέα την ανώμαλη ζώνη- και πολλά άλλα αξιοθέατα.




Το «τρίγωνο του Σβερντλόφσκ»

Το «τρίγωνο του Σβερντλόφσκ» ή «τρίγωνο Μπεριόζοφσκι» είναι μια μεγάλη «ανώμαλη ζώνη» στην περιοχή της Αικατερινούπολης. Το τρίγωνο βρίσκεται ανάμεσα στο λατομείο «Σαρτάσκι», τον δρόμο που κατευθύνεται στον υδροηλεκτρικό σταθμό «ΥΗΣ Νοβο-Σβερντλόφσκαγια» και την πόλη Μπεριόζοφσκι. Στο κέντρο του βρίσκονται αδιάβατα έλη, δάση πεύκων και βραχώδεις λόφοι. Οι ουφολόγοι λένε ότι μέσα στο τρίγωνο τα τελευταία 20 χρόνια συνεχώς συμβαίνει κάτι το ανεξήγητο: Οι άνθρωποι βλέπουν εδώ κινούμενα φώτα και ιπτάμενους δίσκους, κατά πάσα πιθανότητα ΑΤΙΑ, ενώ έχουν παρατηρηθεί ακόμα και άλματα στον χρόνο.

Ο διευθυντής του τοπικού «Μουσείου Ουφολογίας» είπε ότι κάποτε περπάτησε μέσα σε μια ώρα απόσταση 10 χιλιομέτρων, αν και συνήθως μια τέτοια διαδρομή διαρκεί τουλάχιστον δύο ώρες.

Αυτόπτες μάρτυρες επιμένουν ότι εδώ αντιμετωπίζουν φαινόμενα απόμακρα από τη φύση: άνθρωποι έχασαν τον προσανατολισμό τους και άρχισαν να περιπλανώνται χαοτικά, συνάντησαν μονοπάτια που οδηγούσαν στο ίδιο μέρος, ενώ και αυτοκινητιστές είχαν δει τη νύχτα να αιωρούνται πάνω από τον αυτοκινητόδρομο παράξενες αέρινες σιλουέτες.

Πηγή: RBTH


Επιμέλεια: Κώστας Μπετινάκης  



ΠΗΓΗ