Τρίτη 21 Ιουλίου 2009

Ήταν η βόλτα στην Σελήνη ...απάτη;


Ο Νηλ Άρμστρονγκ, με την ιστορική φράση «Ένα μικρό βήμα για έναν άνθρωπο, ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα», ήταν ο πρώτος που πάτησε το έδαφος της σελήνης πριν από σαράντα χρόνια, συνοδευόμενος από τον Έντουιν «Μπαζ» Όλντριν. Οι δύο αστροναύτες πέρασαν μόνο λίγες ώρες στη σεληνιακή επιφάνεια, αναπηδώντας συνεχώς με εξωπραγματικό τρόπο λόγω της χαμηλής βαρύτητας, έξι φορές ασθενέστερης από ό,τι στη Γη. Στη συνέχεια, αναχώρησαν στις 21 Ιουλίου για να συναντήσουν τον πιλότο της Μονάδας, Μάικλ Κόλινς, που τους περίμενε σε σεληνιακή τροχιά.

Τη συμπλήρωση 40 χρόνων από την επιτυχή αποστολή του «Απόλλων 11» γιόρτασαν τα μέλη του πληρώματος με μια κοινή δημόσια εμφάνισή τους. Στην εν λόγω εμφάνιση, ο Μπαζ Όλντριν και ο Μάικλ Κόλινς εξέπληξαν τους δημοσιογράφους δηλώνοντας ότι ο Άρης και όχι η σελήνη θα έπρεπε να βρίσκεται στο επίκεντρο της εξερεύνησης. «Κάποιες φορές νομίζω ότι πέταξα στο λάθος μέρος. Ο Άρης ήταν πάντα ο αγαπημένος μου σαν παιδί και εξακολουθεί να είναι σήμερα», δήλωσε από την πλευρά του και ο Μπαζ Όλντριν. Χαρακτήρισε επίσης τον Άρη «προορισμό που αξίζει πολύ περισσότερο τον κόπο» από τη σελήνη, προσθέτοντας ότι «ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσουμε όσους ήταν μέρος του προγράμματος “Απόλλων” είναι να ακολουθήσουμε τα βήματά τους, να τολμήσουμε και πάλι μία αποστολή εξερεύνησης».




Θεωρίες συνωμοσίας και η απάντηση σε αυτές

Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Telegraph, εξακολουθεί να υφίσταται μια σειρά από «θεωρίες συνωμοσίας», σύμφωνα με τις οποίες, το όλο εγχείρημα της προσγείωσης στη σελήνη ήταν μια μεγάλη απάτη. Η εφημερίδα Telegraph επιχείρησε να «αντικρούσει» μία προς μία τις θεωρίες αυτές, προσπαθώντας να αποδείξει ότι πράγματι ο άνθρωπος «κατέκτησε» τη σελήνη πριν από 40 χρόνια.

Ακολουθούν οι βασικότερες θεωρίες και ο αντίποδάς τους:

1. Όταν οι αστροναύτες έστησαν την αμερικανική σημαία, αυτή φαίνεται να κυματίζει, πράγμα αδύνατο, αφού στο φεγγάρι δεν υπάρχει άνεμος:

Στην πραγματικότητα, η σημαία συγκρατείται ανοικτή από μια οριζόντια ράβδο και απλούστατα κινείται, όταν οι αστροναύτες την ξετυλίγουν και καθώς το κάθετο κοντάρι της στερεώνεται στο έδαφος. Το κοντάρι είναι πολύ ελαφρύ, από εύκαμπτο αλουμίνιο, και έτσι συνεχίζει να δονείται ακόμα και μετά την απομάκρυνση των αστροναυτών, δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι κυματίζει στον (ανύπαρκτο) αέρα.

2. Δεν διακρινόταν, κατά την προσελήνωση και τις βόλτες των αστροναυτών, καμία πληθώρα λαμπών άστρων στον σκοτεινό ουρανό της Σελήνης, παρόλο που δεν υποφέρει από τη φωτορύπανση, αντίθετα με τη Γη:

Στην πραγματικότητα, η προσελήνωση έλαβε χώρα κατά το σεληνιακό πρωινό, με τον ήλιο να λάμπει έντονα. Απλώς οι τεχνικοί της NASA ρύθμισαν έτσι τον χρόνο έκθεσης στις κάμερες, ώστε ο χρόνος έκθεσης του φιλμ να είναι πολύ σύντομος προκειμένου να μην εισέλθει πολύ φως και θολώσει τις λεπτομέρειες της λήψης. Τα άστρα, αν και ήταν ορατά από τα μάτια των αστροναυτών πάνω στο φεγγάρι, δεν ήταν αρκετά λαμπερά για να αποτυπωθούν στις φωτογραφίες.

3. Δεν φαίνεται στις φωτογραφίες που τραβήχτηκαν, κανένας μικρός κρατήρας να έχει δημιουργηθεί κάτω από το σημείο προσελήνωσης του σκάφους:

Στην πραγματικότητα, η διαστημική σεληνάκατος προσεληνώθηκε σε στερεό βράχο, καλυμμένο από ένα στρώμα λεπτής σκόνης, έτσι δεν ήταν λογικό να έχει δημιουργηθεί κάποια τρύπα κάτω από το σκάφος. Αλλά ακόμα κι αν η σεληνιακή επιφάνεια σε εκείνο το σημείο ήταν λιγότερο στερεή, η ωστική ισχύς των κινητήρων από την προσελήνωση και την αποσελήνωση της ακάτου ήταν πολύ μικρή σε σχέση με τη Γη, λόγω της συγκριτικά μικρότερης βαρύτητας.

4. Η σεληνάκατος που ζυγίζει 17 τόνους, δεν φαίνεται να αφήνει κανένα αποτύπωμα στην σεληνιακή άμμο, όμως ακριβώς δίπλα είναι ορατά τα ίχνη των παπουτσιών των κατά πολύ ελαφρύτερων αστροναυτών:

Στην πραγματικότητα, την ώρα που οι κινητήρες της ακάτου ενεργοποιούνται για την προσελήνωση, η λεπτή σκόνη τινάζεται μακριά και το σκάφος ακουμπά πάνω στο σκληρό βράχο που βρίσκεται κάτω από το λεπτό στρώμα της άμμου. Λίγο μετά όμως, η σκόνη έχει πια κατακαθίσει ξανά στην επιφάνεια του δορυφόρου και οι αστροναύτες αφήνουν τα αποτυπώματά τους σε αυτήν, όταν αρχίζουν να περπατούν.

5. Τα ίχνη των παπουτσιών στη λεπτή σκόνη, παρά την ανυπαρξία υγρασίας ή ατμόσφαιρας ή ισχυρής βαρύτητας, είναι απρόσμενα έντονα και καλοδιατηρημένα, σαν να έχουν γίνει από το περπάτημα ποδιών σε βρεγμένη άμμο:

Στην πραγματικότητα, η έλλειψη ανέμου στο φεγγάρι σημαίνει ότι τα αποτυπώματα διατηρούνται πολύ καλύτερα από ό,τι στη Γη, καθώς η ξερή σεληνιακή άμμος δεν διασκορπίζεται τόσο εύκολα όσο θα συνέβαινε στον πλανήτη μας.

6. Τη στιγμή που η σεληνάκατος φεύγει από τη Σελήνη, δεν διακρίνεται κάποια φλόγα να βγαίνει από τους πυραύλους της:

Στην πραγματικότητα, οι πύραυλοι του σκάφους τροφοδοτούνταν με καύσιμα που περιείχαν ένα συνδυασμό υδροζίνης και τετροξειδίου του διαζώτου, που καίγεται χωρίς ορατή φλόγα.

7. Αν κανείς παίξει γρήγορα το φιλμ του περιπάτου των αστροναυτών στο φεγγάρι, φαίνεται σαν να έχει τραβηχτεί στη Γη και μετά παίχτηκε σε αργή ταχύτητα:

Στην πραγματικότητα, φαίνεται ίσως έτσι, αλλά απλώς δεν ισχύει κάτι τέτοιο.

8. Οι αστροναύτες δεν μπορεί να επιβίωσαν σε ένα τέτοιο ταξίδι λόγω της έκθεσής τους στην επικίνδυνη ακτινοβολία από τη «ζώνη Βαν Άλεν»:

Στην πραγματικότητα, ο ισχυρισμός αυτός -που βασίζεται σε δηλώσεις ενός Ρώσου κοσμοναύτη- δεν έχει βάση, επειδή ο σύντομος χρόνος που χρειάστηκε για να διασχίσει το «Απόλλων 11» τη ζώνη Βαν Άλεν, σε συνδυασμό με την προστασία που προσέφερε το διαστημόπλοιο, σημαίνει ότι η έκθεση των αστροναυτών στην ακτινοβολία ήταν πολύ μικρή.

9. Οι βράχοι που συνέλεξαν οι αστροναύτες και έφεραν πίσω στη Γη, είναι ίδιοι με αυτούς που βρήκαν οι επιστημονικές αποστολές στην Ανταρκτική:

Στην πραγματικότητα, μερικοί σεληνιακοί βράχοι έχουν βρεθεί στον πλανήτη μας, αλλά όλοι είναι «τσουρουφλισμένοι» και οξειδωμένοι από το πέρασμά τους, ως αστεροειδείς, μέσω της ατμόσφαιρας της Γης. Οι γεωλόγοι έχουν επιβεβαιώσει με πλήρη βεβαιότητα ότι οι βράχοι που έφερε το «Απόλλων», προήλθαν όντως από τη Σελήνη.

10. Και οι έξι προσεληνώσεις περιέργως συνέβησαν κατά την διάρκεια της προεδρίας Νίξον. Κανείς άλλος ηγέτης των ΗΠΑ ή άλλης χώρας δεν κατάφερε ποτέ να στείλει ανθρώπους στο φεγγάρι, μέσα στα 40 χρόνια που πέρασαν από τότε:

Στην πραγματικότητα, απλώς οι Αμερικανοί έχασαν το ενδιαφέρον τους γιατί είχαν κερδίσει την κούρσα εναντίον των Σοβιετικών και δεν υπήρχαν πια διαθέσιμοι πακτωλοί κυβερνητικών κονδυλίων, που στράφηκαν πλέον σε άλλα «μέτωπα» του Ψυχρού Πολέμου. Η ΕΣΣΔ, από τη δική της πλευρά, δεν είχε κάποιο κίνητρο πια απλώς να έρθει δεύτερη στην κούρσα, άρα εγκατέλειψε το στόχο της προσελήνωσης δικών της κοσμοναυτών και αναζήτησε κι εκείνη άλλες προτεραιότητες. Τελικά και οι δύο υπερδυνάμεις συνειδητοποίησαν γρήγορα ότι τα διαστημικά ταξίδια σε χαμηλότερες τροχιές είχαν -και έχουν- πολύ μεγαλύτερη εμπορική και στρατιωτική σημασία.



ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου