Πρόσφατα («Ε.Ω.», Τετάρτη 4 Απριλίου 2012) συγγράψαμε ανάλυση, στην οποία παραθέταμε αναμφισβήτητα στοιχεία από ένα έργο του αειμνήστου Έλληνα ερευνητή Ιωάννη Φουράκη – από το έτος 1997 – όπου και ο συγγραφέας προέβλεπε την επικείμενη σύγκρουση Ελλάδας-Τουρκίας στο Αιγαίο ως απαρχή δραματικών συμβάντων στην περιοχή μας.
Επειδή τα όσα γράφει ο Φουράκης στο έργο του εκείνο (με τίτλο «Μείξις-Ανακύκλησις μυ-θολογίας + ιστορίας») είναι συγκλονιστικά επίκαιρα, έπρεπε οπωσδήποτε να επανέλθουμε, αναφερόμενοι και στον ρόλο της ευρωπαϊκής υπερδύναμης που λέγεται Γερμανία στα τρέχοντα και τα μελλοντικά γεγονότα.
Σημειώνουμε και πάλι ότι τιμούμε ιδιαίτερα τον αξέχαστο Φουράκη, αφενός λόγω της προβλεπτικότητάς του – η οποία και προκάλεσε το έντονο ενδιαφέρον ακόμα και μεγάλων μυστικών υπηρεσιών του πλανήτη – και αφετέρου λόγω του ότι υπήρξε ο πρώτος στην Ελλάδα που έθεσε την έρευνα σε ένα υψηλότατο επίπεδο διείσδυσης σε ανώτερα πνευματικά πεδία (γι’ αυτό και αποκλήθηκε ο «Έλληνας Φον Νταίνικεν»)!...
Στο ως άνω βιβλίο λοιπόν του Φουράκη (προφητικό κι αυτό, όπως άλλωστε και όλα τα άλλα έργα του) μπορεί κανείς να διαβάσει – και να συγκλονιστεί – φοβερές και τρομερές λεπτομέρειες αναφορικά με τα όσα συμβαίνουν σήμερα σε ελληνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και όσα πρόκειται να συμβούν στη διάρκεια των δραματικών ημερών που έρχονται.
Η σχετική ενότητα του σημαντικού αυτού βιβλίου έχει ως επικεφαλίδα τον πολύ ενδεικτικό τίτλο «Οι Γερμανοί επανεπιτίθενται» και αποτελεί μία πλήρη ανάλυση γεωπολιτικής μελλοντολογίας, η οποία και έχει εντυπωσιάσει κύκλους του διεθνούς και εγχώριου παρασκηνίου για τις απίστευτες λεπτομέρειες και για την προβλεπτικότητά της.
Στο παρόν παραθέτουμε μερικά άκρως ενδιαφέροντα αποσπάσματα από το ως άνω προφητικό έργο του Φουράκη, με δικά μας σύντομα σχόλια, που εντάσσονται στον σύγχρονο προβληματισμό και με δεδομένες τις ραγδαίες εξελίξεις που καταφτάνουν... Έγραφε λοιπόν ο μεγάλος μύστης του ελληνισμού τα κάτωθι άκρως σημαντικά:
«Η Γερμανία θα πάψη να είναι μόνιμος και πιστή σύμμαχος της Τουρκίας μόνον, εάν και όταν εκπληρώση σειράν παλαιοτάτων γεωπολιτικών της οραμάτων και πραγματώση τα βάσει αυτών καταστρωθέντα και αναθεωρούμενα κατά τας εκάστοτε επιβληθείσας και επικρατούσας παγκοσμίους, διεθνείς και περιφερειακάς γεωπολιτικάς και οικονομικοστρατιωτικάς συνθήκας και προϋποθέσεις σχέδια και προγράμματα.
Δύο μόνον εξ αυτών των παλαιοτάτων και παγίων οραμάτων της και των εξ αυτών προκυψάντων σχεδίων της, είναι:
α. Η ολοκλήρωσις, δι’ απολύτου επιτυχίας, της εμφανούς και απροκαλύπτου προσπαθείας της να θέση υπό τον απόλυτον οικονομικόν, πολιτικοδιπλωματικόν, πολιτικοστρατιωτικόν κλπ. έλεγχόν της την «Ευρωπαϊκήν Κοινότητα» και κατά συνέπειαν την Ευρώπην και τας εις Ασίαν και Αφρικήν αυτής πηγάς πρώτων υλών.
Σοβαρά εμπόδια εις την απόλυτον επιτυχίαν της προσπαθείας της ταύτης, παρεμβάλλουν δύο αξιόλογοι παράγοντες. Ο εις είναι η Γαλλία και ο άλλος ο έτερος εκ των δύο πόλων των τας ΗΠΑ κυβερνώντων οικονομικοπολιτικών και στρατιωτικοβιομηχανικών συμπλεγμάτων. Δήλα δη εκείνου του Τέξας (= του Νότου = των Ιρλανδών).
[ΣΗΜ.: Αυτά που γράφει ο Φουράκης δεν είναι παρά το πάγιο όντως σχέδιο των Γερμανών, από την εποχή του όψιμου μεσαίωνα και της Ιερής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, για κατάκτηση του «ζωτικού χώρου» της Ευρώπης και της Ανατολής, μέσω της ιδεολογίας του πανγερμανισμού. Αυτή τη θεώρηση την αποκρυστάλλωσε επιστημονικά στις γεωπολιτικές του εργασίες ο στρατηγός Καρλ Χαουσχόφερ, σύμβουλος στα εξωτερικά θέματα του Αδόλφου Χίτλερ, κάνοντας λόγο για Πανγερμανία, κυρίαρχη στην Ευρώπη, μέρος της Ασίας και της Αφρικής.
Όντως ακόμα και σήμερα τα δύο σημαντικότερα εμπόδια αυτής της γερμανικής κυριαρχικής τάσης δεν είναι βέβαια ο ευρασιατικός άξονας Μόσχας-Πεκίνου (εν δυνάμει σύμμαχος των Γερμανών), αλλά αφενός η φραγκική-καθολική Γαλλία και αφετέρου ο κελτικός παράγοντας στις ΗΠΑ, μέσω των δεδομένων πετρελαϊκών συμφερόντων του Νότου στο Τέξας].
β. Να επιτύχη την απόλυτον καταστροφήν και την τελεσίδικον αποδιοργάνωσιν και διάλυσιν όλων των οικονομικών, πολιτικών, βιομηχανικών, στρατιωτικών κλπ. υποδομών και δομών της Ρωσσίας, Ουκρανίας, Γεωργίας, Λευκορωσσίας και Αρμενίας.
[ΣΗΜ.: πράγμα που την βολεύει, εφόσον ένας βασικός της στόχος είναι το περίφημο γεωπολιτικό δόγμα της «Εξόρμησης προς ανατολάς»].
Εδώ, ίσως, θα πρέπει να σημειωθή απλώς και μόνον ότι καίτοι η Τουρκία έχει δεδομένην την πάσης μορφής και εκτάσεως βοήθειαν και συμπαράστασιν της Γερμανίας και φυσικά του Ισραήλ και της Ολλανδίας (δια διαφορετικούς όμως, ή διαφοροποιημένους, λόγους και στόχους) δεν έχει ακόμα [το 1997] επιτεθεί κατά της Ελλάδος.
Τούτο ωφείλεται και εις το ότι οι υπόλοιποι εταίροι της και σύμμαχοί της εις την «Ε.Ε.Κ.» και το ΝΑΤΟ αντελήφθησαν, ή ήρχισαν να αντιλαμβάνωνται, δια ποίους στόχους της και με ποίας μεθοδολογίας της τους παρέσυρε εις τον πόλεμον του Περσικού κόλπου και εις αυτόν της Βοσνίας. Οι ίδιοι, επίσης, εταίροι της και σύμμαχοί της έχουν αντιληφθή, ή ήρχισαν να αντιλαμβάνωνται, τα εις βάρος, κυρίως, της Γαλλίας «βρώμικα» παιχνίδια, τα οποία παίζει εις την Βόρειον και Κεντροανατολικήν Αφρικήν.
Έχουν αντιληφθή, ή ήρχισαν να αντιλαμβάνωνται ότι η Γερμανία και η Ολλανδία χρηματοδοτούν και ενισχύουν, με κάθε αφανή τρόπον, το μουσουλμανικόν κίνημα της Αλγερίας και την αλληλοσφαγήν των πληθυσμών όλων των χωρών των πρώην γαλλικών κτήσεων. ΚΑΙ δια τους απλούς, αλλά δυσκολονοήτους, ίσως, αυτούς λόγους δεν έχει ακόμα, το προαναφερθέν έτος, η Τουρκία αποδεχθή τας εισηγήσεις και πιέσεις της Γερμανίας να επιτεθή κατά της Ελλάδος και να αποσπάση απ’ αυτήν το Αιγαίον ή μέρος του και την Θράκην».
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα παραπάνω εκπληκτικά δεν είναι παρά ένα απόσπασμα μόνο από την προαναφερόμενη ενότητα του ως άνω βιβλίου του Γιάννη Φουράκη. Ένα βιβλίο, το οποίο κυκλοφόρησε το 1997, δηλ. πριν από 15 χρόνια, πλην όμως τα όσα αυτό περιγράφει αφορούν τις ημέρες μας, τα εντός του 2012 ήδη διαδραματιζόμενα και κυρίως τα μέλλοντα να συμβούν αυτό το έτος και τα επόμενα. Πράγματι, η Τουρκία έχει ως πιστό σύμμαχο και, ουσιαστικά, υποκινητή των κατά της Ελλάδας κινήσεών της σε πολύ μεγάλο βαθμό τη Γερμανία, της οποίας το ευρύτερο γεωπολιτικό σχέδιο εξυπηρετείται τα μέγιστα από μία νέα Οθωμανική αυτοκρατορία: με κυριαρχία της Τουρκίας στη ΝΑ Ευρώπη και άξονά της με το Ισραήλ, προς προώθηση των γερμανικών συμφερόντων...
Γι’ αυτόν τον λόγο και η Γερμανία υποκινεί τις εξτρεμιστικές ισλαμικές εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο (την πρόσφατη «Αραβική Άνοιξη»), η οποία καθόλου συμπτωματικά δεν συνέβη την ίδια ακριβώς ώρα που η Ελλάδα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες – βασικά του Νότου – υπέπεσαν στην απίστευτη δίνη της οικονομικής κρίσης. Πίσω από την «Αραβική Άνοιξη» των ακραίων ισλαμοφασιστών δεν βρίσκεται παρά η γερμανική επιδίωξη γεωστρατηγικού αντισταθμίσματος του άξονα Τουρκίας-Ισραήλ με την κυριαρχία (ως αντίβαρο στην ίδια γεωγραφική ζώνη) θεοκρατικών μωαμεθανικών καθεστώτων σε μια σειρά αραβικές χώρες.
Τέλος, σε ό,τι αφορά την τουρκική επίθεση κατά της Ελλάδας (την οποία και υποδαυλίζει η γερμανική εξωτερική-ιμπεριαλιστική πολιτική), ο Φουράκης ήταν πολύ σαφής στα προφητικά του όντως γραφόμενα. Το ίδιο και στο θέμα της επικείμενης επίσης διάλυσης της Ε.Ε., κάτι που συμπίπτει και με τα όσα είχε πει ο Γέροντας Παΐσιος για το όλο θέμα.
Ο Παΐσιος λοιπόν είχε κάποτε αναφέρει τα εξής σπουδαία: «Στην Ιταλία θα παρουσιασθεί ένας νέος Μουσολίνι, στη Γερμανία ένας νέος Χίτλερ και η ΕΟΚ θα διαλυθεί! H ΕΟΚ δεν έχει καμία σχέση με την Αμερική. Η Αμερική μοιάζει μ' έναν αργαλειό, που αφομοιώνει όλα τα κουρέλια, ενώ στην ΕΟΚ υπάρχουν αντιτιθέμενα και διαπλεκόμενα συμφέροντα»...
Συμπέρασμα; Οι εξελίξεις είναι ήδη ραγδαίες και τα μεγάλα γεγονότα πλησιάζουν με ρυθμούς επικίνδυνους! Συμφωνούν γι’ αυτό τόσο η ανεξάρτητη ελληνική έρευνα όσο και η γεροντική παράδοση της Ορθοδοξίας. Συνεπώς, όπως λέει το πολύ παλιό, αλλά τόσο επίκαιρο, χωρίο: «Ο καιρός γαρ εγγύς»!...
Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου