Το τέλος του κόσμου στον 20ο αιώνα

Διαχρονικά πολλοί έχουν προβλέψει και προσδιορίσει τη συντέλεια του κόσμου, ορμώμενοι από διάφορες προφητείες, σημάδια ή επερχόμενα γεγονότα. Κανένας όμως –ευτυχώς- δεν έπεσε μέσα στις προβλέψεις του.

Ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα, υπήρξαν περιπτώσεις όπου οι «προφητείες» του είδους προκαλούσαν το γέλιο. Αλλες φορές περνούσαν απαρατήρητες. Υπήρξαν όμως και κάποιες που άφησαν πίσω τους πολλά θύματα, καθώς οδήγησαν στην αυτοκτονία πολλούς… «πιστούς»

Ακούγεται κάπως περίεργο, όμως καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα, το τέλος του κόσμου προβλέφθηκε αρκετές φορές και με διάφορες αφορμές. Παρ’ όλα αυτά, ως γνωστόν, δεν επήλθε ποτέ. Οι προβλέψεις από μόνες τους όμως παρουσιάζουν ενδιαφέρον και είναι τόσες πολλές, που θα χρειαζόταν τόμους βιβλίων για να απαριθμηθούν. Ας δούμε μερικές από τις σημαντικότερες.



Από τη Ρωσία με… προαίσθηση

Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο Ρώσος φιλόσοφος και μυστικιστής Βλαντιμίρ Σολόβιεφ μιλούσε για τα προμηνύματα της επικείμενης συντέλειας του κόσμου και της έλευσης του Αντίχριστου. «Κάτι κυοφορείται», έγραφε σ’ ένα φίλο του, «κάτι έρχεται [...] εννοώ τον Αντίχριστο». Το 1900, λίγο πριν τον θάνατό του, «έχοντας επίγνωση της  παγκόσμιας καταστροφής» που ερχόταν, έγραψε τη «Σύντομη ιστορία του Αντίχριστου», η οποία κορυφώνεται όταν οι Εβραίοι, που πρώτοι ακολουθούν τον πλανευτή, ξεσηκώνονται επειδή ανακαλύπτουν ότι εκείνος δεν έχει υποστεί περιτομή και εξεγείρονται σαν ένας άνθρωπος, παρακινούμενοι «όχι από υπολογισμό και απληστία για κέρδος, αλλά από την ελπίδα και την οργή της μακραίωνης μεσσιανικής πίστης». Ετσι όλα έχουν αίσιο τέλος και οι άγιοι βασιλεύουν μαζί με το Χριστό για χίλια χρόνια, επέρχεται δηλαδή η Δευτέρα Παρουσία. Η πρόβλεψη παρέμεινε στις σελίδες του βιβλίου.



Ο κομήτης του Χάλεϊ

Το πέρασμα του περίφημου κομήτη του Χάλεϊ από τη Γη το 1910, ήταν μια πρώτης τάξεως αφορμή για εσχατολογία. Ο κομήτης απαθανατίστηκε σε γελοιογραφίες, σε αφίσες, σε εικονογραφήσεις περιοδικών (στο Harper’s Weekly δημοσιεύτηκε ένα σκίτσο με τη λεζάντα «Ο πρωινός επισκέπτης, εν αναμονή της συντέλειας») και σε κάρτες, που μερικές φορές ήταν τρομαχτικές. Μελοποιήθηκε, στόλισε κοσμήματα, αλλά και ξεσήκωσε ανησυχίες που μερικές φορές άγγιζαν τα όρια του πανικού.

Πολλοί έβλεπαν τον κομήτη ως προάγγελο ολέθρου. Στο Λονδίνο, για παράδειγμα, ο στρατηγός Ουίλιαμ Μπουθ, ηγέτης του Στρατού της Σωτηρίας που περίμενε το τέλος όλων των πραγμάτων, προέβλεψε την καταστροφή από νερό και φωτιά. Στο Παρίσι, η προφήτισσα της μόδας Μαντάμ ντε Τεμπ, που σωστά είχε προβλέψει τις καταρρακτώδεις βροχές και τις πλημμύρες στις αρχές του έτους, προέβλεψε και ένα αιματοβαμμένο τέλος για την ανθρωπότητα, ένα οικονομικό κραχ και άμεσες τρομερές αλλαγές. Οι ανησυχίες επιβεβαιώθηκαν και τα μακάβρια δημοσιεύματα του Τύπου τροφοδοτούνταν από τα ασυνήθιστα καιρικά φαινόμενα, την εμφάνιση μικρότερων κομητών, ηλιακών κηλίδων, βροχών από μετεωρίτες και θεαματικών όψεων του βόρειου σέλαος (aurora borealis), Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε από τον ξαφνικό θάνατο του βασιλιά Εδουάρδου Ζ’ της Αγγλίας στις 6 Μαΐου.

Βέβαια η πρόοδος της επιστήμης είχε ήδη επιφέρει ισχυρό πλήγμα στις προκαταλήψεις και τις δεισιδαιμονίες, έτσι λίγοι ήταν εκείνοι που φοβόντουσαν σύγκρουση του κομήτη με τη Γη. Ο φόβος, όμως, δεν είχε εκλείψει, απλώς είχε… μετατοπιστεί στην ουρά του Χάλεϊ, η οποία σύμφωνα με τις φήμες περιείχε κυανογόνο αέριο που θα σκορπιζόταν σε όλη την ατμόσφαιρα και πιθανόν να εξαφάνιζε κάθε μορφή ζωής από τον πλανήτη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι αντιασφυξιογόνες μάσκες και τα… χάπια κατά του κομήτη να σημειώσουν τρελές πωλήσεις. Τη νύχτα της 18ης Μαΐου 1910, σε πολλές πόλεις ανά τον κόσμο η αγωνία βρισκόταν στο κατακόρυφο. Το ξημέρωμα βρήκε τους πάντες ανακουφισμένους αφού ο Χάλεϊ… ήρθε, είδε και απήλθε, χωρίς καμία συνέπεια.



Ο Αντίχριστος και ο… Μουσολίνι

Λίγα χρόνια αργότερα, η ακτιβίστρια Κρίσταμπελ Πάνκχερστ προειδοποιούσε ότι ο Αντίχριστος έρχεται ως Ανθρωπος της Αμαρτίας  και «θα έχει πρόσβαση στο ραδιόφωνο, στην ατομική ενέργεια, στην ηλιακή θερμότητα και σε μέσα που ούτε καν τα έχουμε φανταστεί». Ο Ανθρωπος της Αμαρτίας θα ενσαρκωνόταν σύντομα στο πρόσωπο του Μουσολίνι, που ανήλθε στην εξουσία της Ιταλίας.

Ο Ιταλός δικτάτορας παρουσιαζόταν πλέον ως ο Αντίχριστος μέσω του οποίου θα αναβίωνε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ο ίδιος ο Ντούτσε μάλιστα συγκινήθηκε όταν κάποιοι Βέλγοι χιλιαστές του μίλησαν για το ρόλο που του αποδίδονταν λέγοντας: «Αλήθεια, έτσι λέει η Βίβλος; Που το γράφει;»…

Επίσης υπήρχαν και εκείνοι που υποστήριζαν ότι ο φασιστικός χαιρετισμός ήταν το σημάδι του θηρίου ή το παρασύνθημά του. Αλλοι χαρακτήριζαν τη Ρωσία Γωγ (και Μαγώγ) και τη Γερμανία Γόμορρα, σύμβολο του άπιστου Ισραήλ που λατρεύει ψεύτικους θεούς σαν τον Βάαλ (πρόκειται ουσιαστικά για τον «Δία» των αρχαίων Ιουδαίων). Οπως είχε συμβεί και κατά το παρελθόν, η οικονομική κρίση ενέπνεε αντικαπιταλιστικές διαθέσεις και παραπομπές στην Επι­στολή του Ιακώβου (2:6): «Οι πλούσιοι είναι αυτοί που σας καταδυναστεύουν, αυτοί που σας σέρνουν στα δικαστή­ρια». Η Βαβυλώνα ήταν η διαβολική αυτοκρατορία των τραπεζιτών και των εμπόρων, που δεν έδειχναν καμιά συ­μπόνια και περιφρονούσαν τους φτωχούς. Το τέλος του Μουσολίνι, πάντως, είναι γνωστό και φυσικά δεν ταυτίζεται με εκείνο του κόσμου.



Η Σιωπηλή  Άνοιξη  

Το 1962, η Αμερικανίδα θαλάσσια βιολόγος και περιβαλλοντολόγος, Ράσελ Κάρσον, με το βιβλίο της «Σιωπηλή Ανοιξη» και άλλα κείμενά της, ώθησε την ανάπτυξη του παγκόσμιου περιβαλλοντικού κινήματος. Εθεσε αμείλικτα ερωτήματα γύρω από το μέλλον της ανθρώπινης ζωής «σε έναν κόσμο που διαρκώς δηλητηριάζεται από χημικές ουσίες». Εκτοτε η πληθυσμιακή έκρηξη γέννησε αμφιβολίες ακόμα και γύρω από τη διατήρηση της ίδιας της ζωής στον πλανήτη.

Η καταστρο­φή του όζοντος, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η βαριά ρύπανση, η λειψυδρία (προβλεπόμενη και υπαρκτή), η εξάντληση των καλλιεργήσιμων εδαφών, οι ηφαιστειακές εκρήξεις, οι μετεωρίτες, τα διαστρικά νέφη και οι εξωγήινοι, χρησιμοποιούνταν για να κάμψουν τις αμφιβολίες. Τους φόβους για επικείμενο τέλος εξαιτίας της καταστροφής του περιβάλλοντος συμμερίζονταν πολύς κόσμος και ορισμένοι δραστηριοποιήθηκαν έντονα. Κάπως έτσι άρχισε και ο οικολογικός ακτιβισμός.

Στο Τούσον της Αριζόνας, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, μια γυναίκα και τρεις άντρες, που αυτοαποκαλούνταν «οικο-αντάρτες» (Eco-Raiders) άρχισαν να προκαλούν κωλύματα στις αγοραπωλησίες γης κι έγιναν διάσημοι στην περιοχή τους, ματαιώνοντας οικοδομικά προγράμματα, κάνοντας δολιοφθορές σε μπουλντόζες και πυρπολώντας διαφημιστικές γιγαντοαφίσες.

Οι αγωνιστικές δραστηριότητες τους ενέπνευσαν την ίδρυση της οργάνωσης «Πρώτα η Γη!» (Earth First!), φιλοσοφία της οποίας ήταν «η διάσωση της Φύσης, την οποία ο βιομηχανικός πολιτισμός απειλεί με βιασμό. Η πληθυσμιακή αύξηση απειλεί τη βιοποικιλότητα. Η ανθρωποκεντρική αντίληψη των γήινων απομυζεί τη φύση το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και τα υδάτινα αποθέματα εξαντλούνται, η παρθένα φύση συρρικνώνεται, η επιταχυνόμενη εξαφάνιση των φυτικών ειδών σύντομα θα οδηγήσει στην εξαφάνιση και των ζωικών ειδών». Με λίγα λόγια η Γη βρισκόταν στο κατώφλι της βιολογικής κατάρρευσης και το τέλος ήταν κοντά.

Μόνο ο βιοκεντρικός χιλιαστικός ακτιβισμός θα μπορούσε να επαναφέρει το ανθρώπινο είδος σε μια βιοκεντρική προοπτική. Ετσι κηρύχθηκε «πόλεμος» στις μηχανές και στα εργαλεία που καταστρέφουν τη ζωή: καρφιά στους δρόμους για το τρύπημα των ελαστικών, διάτρηση των δέντρων με αιχμηρές ράβδους που καταστρέφουν τα πριόνια, σαμποτάζ στα μηχανήματα που χρησιμοποιούνται για το βιασμό της φύσης. Η εκστρατεία θα συνεχιζόταν μέχρις ότου η κατάρρευση ή κάποιος κατακλυσμός τερμάτιζε αυτά τα δεινά, έφερνε «άμεση, οριστική και συλλογική επίγεια σωτηρία» και έπειθε τους επιζώντες να εγκαταλείψουν την ανθρωποκεντρική αντίληψη χάριν της γαιοκεντρικής.

Φυσικά κατακλυσμός και τέλος δεν ήρθε και το κίνημα ατόνησε και άλλαξε τρόπους δράσης.



Το 666

Φυσικά από το αφιέρωμά μας δεν θα μπορούσε να λείπει ο αριθμός του Θηρίου. Το βιβλίο «The 666 System Is Here» (To σύστημα 666 είναι εδώ) της Μαίρης Στιούαρτ Ρελφ (φιλάνθρωπος ακτιβίστρια), εκδόθηκε το 1981 και μέσα σε τρεις μήνες πούλησε 300.000 αντίτυπα. Η Ρελφ προειδοποιούσε τους αναγνώστες για τη δυσοίωνη παρουσία του αριθμού του θηρίου σε γραμμοκώδικες προϊόντων, προγράμματα υπολογιστών, πινακίδες αυτοκινήτων και τηλεφωνικά προθέματα.

Το 1995 το διαδίκτυο συνδέθηκε και αυτό με το τέταρτο θηρίο της Αποκάλυψης και ο Μπιλ Γκέιτς με τον Αντίχριστο. Ορισμένοι πολυμήχανοι ερευνητές επίσης αποκάλυψαν ότι αν οι 9ψήφιοι κώδικες των Αμερικανικών Ταχυδρομείων προστεθούν στους 9ψήφιους αριθμούς της Υπηρεσίας Κοινωνικών Ασφαλίσεων των Ηνωμένων Πολιτειών, το ανατριχιαστικό άθροισμα ανέρχεται σε 18. Γιατί ανατριχιαστικό; Το 18 δεν είναι παρά το 6 που έχει πολλαπλασιαστεί με το 3, με άλλα λόγια, το 666: ο αριθμός του ονόματος του θηρίου που ερχόταν. Ούτε αυτό έφτασε ποτέ…


Ο Σαντάμ Χουσεΐν

Το 1992 στις ΗΠΑ, σύμφωνα με στοιχεία της εποχής, το 53% των ενήλικων Αμερικανών περίμεναν την άμεση επιστροφή του Ιησού Χριστού και την εκπλήρωση των βιβλικών προφητειών για τη θεαματική εξόντωση του κακού… Το ερώτημα ήταν πότε θα γινόταν αυτό. Το Ινστιτούτο «Παρατηρητήριο της Χιλιετίας» (Millenium Watch Institute) επαγρυπνούσε για σημάδια της Δευτέρας Παρουσίας.

Η προφήτης Ελίζαμπεθ Κλερ, επικεφαλής της Οικουμενικής και Θριαμβικής Εκκλησίας, προέβλεπε τη Δευτέρα Παρουσία για το 1989. Σε μια ολοσέλιδη πληρωμένη καταχώριση στους New York Times, με ημερομηνία 18 Μαρτίου 1991, οι «Εβραίοι για τον Ιησού» (Jews-for-Jesus) συσχέτιζαν τον Σαντάμ Χουσεΐν με τον Αντίχριστο και παρότρυναν τους αναγνώστες της εφημερίδας να τηλεφωνήσουν σε συγκεκριμένο αριθμό για περισσότερες πληροφορίες. Το 1992 η «Αποστολή για τις Επερχόμενες Ημέρες» προέβλεψε τη λύτρωση των αγίων για τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Τότε μάλιστα κυκλοφόρησαν και αυτοκόλλητες ετικέτες για τα αυτοκίνητα που έλεγαν: «Αν ακούσεις τις σάλπιγγες, πιάσε το τιμόνι».


Η εσχατολογία του New Age

Σύμφωνα με μια εκδοχή της New Age εσχατολογίας, ο Αντίχριστος θα αποκαλύπτονταν στα τέλη του 20ού αιώνα, όπως πάντα μέσω βίαιων, θεαματικών καταστροφών, στις οποίες περιλαμβάνεται και η μονομαχία μεταξύ καλού και κακού, καθώς και η φρικτή καταστροφή σχεδόν όλης της γης. Στο μεταξύ, ένα νέο μοντέλο λύτρωσης περίμενε τους αγίους. Μια μεγάλη πλανητική ενεργοποίηση θα επέτρεπε «σε 144.000 Ενεργοποιημένους Αστρογεννημένους να συμμετάσχουν σε μια μαζική ανάληψη σε νέα επίπεδα συνείδησης (προφητεία που σαφέστατα παραπέμπει στην περίφημη Βιβλική “Αρπαγή”). Από τη στιγμή που ο αμαρτωλός πλανήτης θα έχει εξαγνιστεί και θα έχει διασωθεί, ο νέος χαρακτήρας της εποχής που θα επακολουθήσει θα διασφαλίζεται από την υψηλή πνευματική ανάπτυξη των ανθρώπων που θα έχουν επιβιώσει, καθώς και από το Θεό, ο οποίος μόλις θα έχει αποδείξει τη μεγαλοψυχία του εξοντώνοντας τον υπόλοιπο πληθυσμό».

Διανύουμε ήδη τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα και ο Αντίχριστος έχει αργήσει… χαρακτηριστικά!



Ο Ντέιβιντ Κορές και το Τάγμα του Ναού του Ηλιου

Υπήρξαν και περιπτώσεις όπου η «τρέλα» για το τέλος του κόσμου, στοίχησε πολλές ανθρώπινες ζωές. Δυο ήταν οι πιο σημαντικές. Η πρώτη αφορά τον Ντέιβιντ Κορές, ηγέτη της  χιλιαστικής αίρεσης των «Δαβιδιανών», που είχαν την έδρα τους σε ένα αγρόκτημα στο Ουέικο του Τέξας. Στις 19 Απριλίου 1993, ο Κορές και 85 οπαδοί του (μεταξύ τους και 25 παιδιά) ταμπουρώθηκαν μέσα στο αγρόκτημα περιμένοντας το τέλος του κόσμου. Περισσότεροι 700 ομοσπονδιακοί πράκτορες και αστυνομικοί περικύκλωσαν το κτήμα, όμως ο Κορές και οι οπλισμένοι οπαδοί της αίρεσης αρνήθηκαν να παραδοθούν. Λίγα λεπτά αργότερα, οι αρχές πραγματοποίησαν έφοδο με αποτέλεσμα 75 μέλη της αίρεσης και τα 25 παιδιά να αποτεφρωθούν από τη φωτιά που είχε στο μεταξύ ξεσπάσει. Ο ίδιος ο Κορές έπεσε νεκρός από τα πυρά των πρακτόρων και των αστυνομικών.

Η δεύτερη περίπτωση αφορά το Τάγμα του Ναού του Ηλιου, μια αίρεση με έδρα την Ελβετία, 48 μέλη της οποίας αυτοκτόνησαν στις 5 Οκτωβρίου 1998 σε δυο διαφορετικά σαλέ. Οι δύο αρχηγοί του Τάγματος, ο Τζόζεφ Ντι Μάμπρο, γκουρού και ταμίας, και ο γιατρός Λικ Ζουρέ, υπεύθυνος για τις στρατολογήσεις, πέθαναν μαζί με τους οπαδούς τους. Τους τελευταίους τους είχαν πείσει πως αυτοκτονώντας θα «έφευγαν για τον Σείριο, όπου θα επιβίωναν από το τέλος του κόσμου…



Who is Who: Ο Στέλιος Φωκάς είναι δημοσιογράφος στον Ελεύθερο Τύπο και συντάκτης του εβδομαδιαίου περιοδικού “Φαινόμενα”




ΠΗΓΗ