Υπήρξε 11η Σεπτέμβρη και το 1973…

Αυτή είναι η «άλλη» 11η του Σεπτέμβρη...

Είναι η απαρχή της πολύχρονης υπαγωγής μιας ολόκληρης χώρας σε έναν από τους στυγνότερους φασισμούς που επέβαλαν μέσα στον 20ό αιώνα το κεφάλαιο και οι πολυεθνικές για τη διατήρηση της εξουσίας τους.

Η 11η Σεπτέμβρη της Χιλής (απ’ όπου και η φωτογραφία, όταν στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος, αριστεροί εργάτες και προοδευτικοί διανοούμενοι οδηγούνται υπό την απειλή των όπλων στο κολαστήριο του Εθνικού Σταδίου στο Σαντιάγκο), είναι η 11η Σεπτέμβρη του 1973,όταν οι Αμερικανοί, με τη δολοφονία του Προέδρου Αλιέντε, εγκατέστησαν τοποτηρητή τους στη Χιλή το αιμοσταγές ανδρείκελό τους, τον δικτάτορα Πινοσέτ.

Από εκείνη την ημέρα και με την επικράτηση των στρατιωτικών, ξεκινά ένα τρομακτικό πογκρόμ. Χιλιάδες αριστεροί οδηγούνται στο Εθνικό Στάδιο του Σαντιάγκο, εκατοντάδες δολοφονούνται ύστερα από φρικτά βασανιστήρια.


Για περίπου ένα μήνα, οι εργάτες καθαριότητας ανακαλύπτουν στους δρόμους του Σαντιάγκο πτώματα δολοφονημένων με ρυθμό 250 – 300 τη μέρα. Μέχρι το τέλος της χρονιάς, οι πιο μετριοπαθείς υπολογισμοί ανεβάζουν τους νεκρούς σε 200.000…

Μετά την πτώση της χούντας, όλα τα στοιχεία για την πρωταγωνιστική υπό την καθοδήγηση του Κίσινγκερ εμπλοκή των ΗΠΑ στο έγκλημα ήρθαν και δημόσια στο φως μέσα από επίσημα στοιχεία και έγγραφα.


Στα στοιχεία αυτά στηρίχτηκε το Ανώτατο Δικαστήριο της Χιλής, για να ζητήσει πριν από μερικά χρόνια την προσαγωγή του Κίσινγκερ ως κυρίως υπεύθυνου για το πραξικόπημα.
Η προσαγωγή δεν έγινε ποτέ…



Νίκος Μπογιόπουλος
ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης