Άγιος Δημήτριος: Ο προστάτης της Θεσσαλονίκης των Ελλήνων

26. Οκτωβρίου: Μία μέρα γιορτής για όλους τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο. Άλλωστε, δεν συμπίπτει τυχαία η απελευθέρωση της πόλης με τον εορτασμό του μεγαλομάρτυρος και προστάτή της Aγίου Δημητρίου.

Η Θεσσαλονίκη, το σταυροδρόμι μεταξύ Ανατολής και Δύσης, η πόλη που την επιβουλεύτηκαν και την επιβουλεύονται ακόμα και σήμερα διάφορες γειτονικές χώρες, έχει το όνομα της ετεροθαλούς αδελφής του Μέγιστου των Ελλήνων Αλέξανδρου!

Το 1912 η Θεσσαλονίκη ήταν ήδη υποδουλωμένη στους Τούρκους για περίπου πέντε αιώνες. Εκείνη την περίοδο ο ελληνικός στρατός είχε σημειώσει σημαντικές νίκες στις γύρω περιοχές απελευθερώνοντας τους ομοεθνείς μας. Ταυτόχρονα, όμως, τα βουλγαρικά στρατεύματα, έχοντας κατακτητικές βλέψεις για τη Θεσσαλονίκη, κατευθύνθηκαν προς αυτή με σκοπό να την καταλάβουν. Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, Ελευθέριος Βενιζέλος, έστειλε αμέσως τηλεγράφημα στον διάδοχο Κωνσταντίνο και αρχηγό του Ελληνικού στρατού να κινηθεί με τα στρατεύματά του προς την πόλη. Ο τότε τούρκος διοικητής- πασάς παρέδωσε την Θεσσαλονίκη στον ελληνικό στρατό το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου δηλώνοντας τα εξής «από τους Έλληνες την πήραμε, στους Έλληνες θα την παραδώσουμε»!.

Η Θεσσαλονίκη, το στολίδι του Θερμαϊκού και πρωτεύουσα της Μακεδονίας, χιλιοβασανισμένη αλλά και πολυποθούμενη αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ελλάδας. Δυστυχώς, όμως, όχι μόνο λόγω γεωστρατηγικής της θέσης αλλά και λόγω πολιτιστικής της κληρονομιάς, δεν έτυχε της ανάλογης ανάπτυξης. Το ιστορικό γεγονός της απελευθέρωσης της συμπρωτεύουσάς μας είναι μία ευκαιρία για όλους όσους βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας να αφυπνισθούν και να δουν ότι η χώρα μας είναι προικισμένη τόσο γεωγραφικά όσο και πολιτιστικά για να σταθεί όρθια στα πόδια της και να αντιμετωπίσει με αξιοπρέπεια όλους εκείνους που την επιβουλεύονται.

Βοηθός στέκεται πάντα ο Άγιος Δημήτριος, ο προστάτης της Θεσσαλονίκης των Ελλήνων! Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα ανελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο αιμοσταγής και χριστιανομάχος Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303 μ.Χ., διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού». Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής.

Στην φυλακή ήταν και ένας νεαρός χριστιανός ο Νέστορας, ο οποίος θα αντιμετώπιζε σε μονομαχία τον φοβερό μονομάχο της εποχής Λυαίο. Ο νεαρός χριστιανός πριν τη μονομαχία επισκέφθηκε τον Δημήτριο και ζήτησε τη βοήθειά του. Ο Άγιος Δημήτριος του έδωσε την ευχή του  «κατασφραγίσας το μέτωπο αυτού δια του σταυρού» και το αποτέλεσμα ήταν ο Νέστορας να νικήσει το Λυαίο και να προκαλέσει την οργή του αυτοκράτορα. Η νίκη του Νέστορα εξόργισε τον Αυτοκράτορα Μαξιμιανό που παρευρίσκετο στο στάδιο και έτσι ο μεν Νέστορας αποκεφαλίστηκε, ο δε Δημήτριος δολοφονήθηκε με λογχισμό στα πλευρά («λόγχη τρωθείς την πλευράν»).

Με το μαρτυρικό θάνατο του Άγιου η Θεσσαλονίκη συμφιλιώθηκε όλη με τον Θεό . Από τότε πολλοί μεγάλοι και περικαλλείς ναοί στόλισαν την Μεγαλόπολη και αργότερα συμβασιλεύουσα του Βυζαντίου και συμπρωτεύουσα του σημερινού ελληνικού κράτους.




ΠΗΓΗ