Μια βρετανική εφημερίδα, η Daily Mail, παρουσίασε ένα εφιαλτικό σενάριο για επικείμενο πόλεμο στην Ευρώπη –αποτέλεσμα του κλυδωνισμού του ευρώ και της ευρωπαϊκής συνοχής. Γερμανικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Ελλάδα, ρωσικά στη Λιθουανία και γαλλικά στην Ιταλία. Είναι δυνατόν; Μάλλον απίθανο φαίνεται. Εντούτοις η Μέρκελ είπε ότι η διάλυση της Ευρώπης του euro θα μπορούσε να διακυβεύσει την ειρήνη, οπότε η φαντασία του ιστορικού μπορεί να οργιάσει.
Το άρθρο στην εφημερίδα είναι γραμμένο από τον 38χρονο βρετανό ιστορικό και συγγραφέα Dominic Sandbrook και είναι έντονα χρωματισμένο από την βρετανική σκοπιά (στηρίζει το σενάριο του πολέμου στον μεγαλοϊδεατισμό του Σαρκοζί λόγω και της μεγάλης αντιπάθειας των Βρετανών προς του Γάλλους). Όμως σας το μεταφέρουμε αυτούσιο γιατί παρά τις πιθανόν ακραίες απόψεις του για τον Σαρκοζί-Ναπολέοντα (όπως τον χαρακτηρίζει) και την βεβαιότητά του για το επεκτατικό προφίλ του Πούτιν, κάποια κομμάτια του πολεμικού σεναρίου είναι πολύ ρεαλιστικά.
Πόλεμος σε Ελλάδα και Βέλγιο
Η Daily Mail αναφέρει το εξής σενάριο, έτσι όπως το φαντάζεται ο ιστορικός του 2018, όταν προσπαθεί να παρουσιάσει την κατάσταση ως έχει εκείνη την στιγμή (δηλαδή την εμπόλεμη κατάσταση) και να ανατρέξει στην ανάλυση των αιτίων στο παρελθόν (δηλαδή στο σήμερα)
Τα βρετανικά στρατεύματα έχουν ηττηθεί και χιλιάδες νεαρών Βρετανών και Βρετανίδων είναι σε στρατόπεδα συγκεντρώσεων. Πόλεμος στο Βέλγιο και στην Αθήνα, όλη η γηραιά ήπειρος αιμορραγεί, και ανατολικά, η ρωσική αρκούδα σφίγγει τον κλοιό για να αναβιώσει την αυτοκρατορία της από τα συντρίμμια του ευρωπαϊκού ονείρου.
Οι Βρετανοί, ύστερα από μια σειρά από άνευ προηγουμένου συντριπτικές ήττες, συζητούν για κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, αλλά κανείς δεν έχει ψευδαισθήσεις ότι θα εμφανιστεί ως εκ θαύματος κάποιος Τσώρτσιλ. Στις κομητείες της Βρετανίας γέροι και έφηβοι σκάβουν χαρακώματα, αλλά με πλήρη έλλειψη πυρομαχικών ξέρουν ότι αυτή η πολιτική άμυνα δεν θα αντέξει ούτε μια εβδομάδα. Κάποιοι άλλοι μιλούν για παράδοση. Το θέμα είναι ότι κανείς δεν μιλά για την πιθανότητα της νίκης.
Η αρχή στον Οκτώβριο του 2011
Λιγότερο από δέκα χρόνια πριν, εκατομμύρια πολίτες πίστευαν στην ειρηνική ενωμένη Ευρώπη. Πώς φτάσαμε λοιπόν σε αυτή τη σύρραξη; Οι ιστορικοί του μέλλοντος, όταν ανατρέχουν στο παρελθόν για να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα, είναι βέβαιο ότι θα θεωρήσουν κρισιμότερη στιγμή την τελευταία εβδομάδα του Οκτωβρίου του 2011.
Ήταν η 14η απόπειρα να διασωθεί το ευρώ μέσα σε διάστημα μόλις 20 μηνών. Με την ελπίδα να πείσει τους πολίτες της χώρας της για ένα ταμείο σωτηρίας του ευρώ με συγκέντρωση ενός τρισεκατομμυρίου σε ειδικά κεφάλαια, η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ μίλησε στο κοινοβούλιο της χώρας της για πόλεμο.
«Κανείς δεν πρέπει να πιστεύει ότι είναι δεδομένο πως η Ευρώπη θα απολαύσει άλλο μισό αιώνα ειρήνης. Δεν είναι. Για αυτό το ξαναλέω: αν καταρρεύσει το ευρώ, θα καταρρεύσει η Ευρώπη, Αυτό δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συμβεί.»
Πολλοί παρατηρητές τότε σκέφτηκαν ότι είχε καταφύγει σε μελοδραματικές απειλές για να παρασύρει όλες τις παρατάξεις στην οικονομική πολιτική που η ίδια έκρινε πιο συμφέρουσα. Εντούτοις επτά χρόνια μετά, το ακραίο και απίθανο σενάριο του πολέμου γίνεται πραγματικότητα
Οι ιστορικοί τώρα (το 2018) λένε ότι η Μέρκελ τότε είχε «πιάσει» πως η Ευρώπη απηλείτο από έναν τοξικό συνδυασμό αυξανόμενου χρέους, οικονομικής ύφεσης, αναρχισμού και κατάρρευσης της εμπιστοσύνης στον καπιταλισμό αυτό καθαυτό.
2012 Αθήνα: Ο λαός μπαίνει στη Βουλή
Εκείνη την εβδομάδα μάλιστα αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις έκλεισαν και τον Καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο. Αυτό τότε θεωρήθηκε μικροεπεισόδιο, αλλά στην πραγματικότητα ήταν μια μικρή ιδέα του τι μας ξημέρωνε και δεν το ξέραμε. Γιατί το Φεβρουάριο του 2012 ήταν φανερό πως είχε αποτύχει και το τελευταίο πακέτο σωτηρίας της ευροζώνης, Στην Ελλάδα οι διαδηλώσεις εναντίον των κυβερνητικών μέτρων είχαν μεταβληθεί πλέον σε καθημερινές μάχες, ενώ οι περισσότεροι Δυτικοευρωπαίοι είχαν ήδη βυθιστεί κι αυτή στην ύφεση. Ένα μήνα αργότερα ένα εξοργισμένο πλήθος εισέβαλε στο ελληνικό κοινοβούλιο και ανακοίνωσε ότι «η Ελλάδα βγαίνει από το ευρώ». Μέσα σε δύο μερόνυχτα οι ευρωπαϊκές αγορές είχαν χτυπηθεί καίρια από τις μεγαλύτερες απώλειες της ιστορίας της οικονομίας.
Γαλλογερμανικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την Αθήνα
Καθώς ο νόμος και η τάξη κατέρρεαν στους δρόμους της Αθήνας, η Γαλλία και η Γερμανία έστελναν 5.000 «ειρηνοποιούς» για να ηρεμήσουν την πρωτεύουσα της Ελλάδας. Όταν όμως δέχτηκαν την επίθεση πλήθους κόσμου με βόμβες μολότοφ, ξεκαθαρίστηκε ότι έπρεπε να ληφθούν πιο δραστικά μέτρα Στο μεταξύ η κατάρρευση της Ελλάδας κλυδώνιζε όλη την ευρωπαϊκή αγορά,. Καθώς οι αγορές έστρεφαν την προσοχή τους στην Ιταλία, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι προσπαθούσε να συγκρατήσει την κατάρρευση της οικονομίας της χώρας του, που κινδύνευε παρότι ήταν η πέμπτη μεγαλύτερη στην Ευρώπη.
2012: Εξέγερση στην Ιταλία
Το καλοκαίρι του 2012 μαζικές αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ιταλίας μεταβλήθηκαν σε κανονική εξέγερση, Και όταν ο Μπερλουσκόνι έστειλε στρατό για να αποκαταστήσει την τάξη, άρχισαν να εκρήγνυνται οι πρώτες βόμβες στις τράπεζες της Ρώμης, του Μιλάνο και το Τορίνο. Μια ολόκληρη γενιά άρχισε να πιστεύει στο αντικαπιταλιστικό κίνημα και άρχισαν να φοβώνται και οι Βρετανοί για τις δικές τους τράπεζες.
Τον Ιούλιο του 2012 τρία άτομα σκοτώθηκαν σε έκρηξη βόμβας στη Φρανκφούρτη και 15 μέρες μετά σκοτώθηκαν άλλοι 16 στο Δουβλίνο. Το Σεπτέμβριο έχασαν τη ζωή τους 36 πολίτες στο City του Λονδίνου.
Καθώς η ευροζώνη κινδύνευε νέα κατασταλτικά μέτρα ελήφθησαν, κάτι που όμως ουσιαστικά προκάλεσε εμφύλιο σε αρκετές ιταλικές πόλεις. Όταν ο Μπερλουσκόνι ζήτησε τη βοήθεια των «συνεταίρων» του στην ΕΕ, ο Σαρκοζί, που είχε μόλις και μετά βίας επανεκλεγεί, ήταν προθυμότατος να βοηθήσει. Στα τέλη του 2012 οι Γάλλοι συντηρούσαν στην Ιταλία 15.000 στρατό ενώ στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη είχαν σταλεί άλλες 14.000 «ειρηνευτικών δυνάμεων».
2013: Ταραχές σε Μαδρίτη - Βουδαπέστη
Τον Μάρτιο του 2013, στις Βρυξέλλες, πολλές μικρές ευρωπαϊκές χώρες αρνήθηκαν να αποδεχτούν την απαίτηση της Γερμανίας για περισσότερη οικονομική ενοποίηση και «σύγκλιση» των οικονομιών με μέτρα λιτότητας.
Παράλληλα εμφανίστηκαν σκινχεντς στη Μαδρίτη και στη Βουδαπέστη και ο πρώτος στόχος τους ήταν οι ξένοι και ειδικά οι μετανάστες . Στην Ισπανία σκοτώθηκαν 63 άτομα σε ταραχές, κάτι που θα γινόταν σίγουρα πρωτοσέλιδο, αν δεν είχε προκύψει ένα θέμα «εξ ανατολών».
Η Λιθουανία είχε πληγεί καίρια από την κρίση και η ανεργία της είχε φτάσει στο 35% καθώς εκεί ο ένας στους τρεις είναι Ρώσος, η οικονομική κρίση μεταβλήθηκε σε εθνικιστική αντιπαράθεση.
2015: Ο Πούτιν μπαίνει στη Λιθουανία
Μετά από πολυήμερες ταραχές στους δρόμους της Ρίγα, στις 12 Αυγούστου του 2015 ο Πούτιν αποφάσισε να επιβάλει την τάξη για αν μην απειλούνται οι ζωές ρώσων πολιτών Άλλοτε η Δύση θα συνέτρεχε και θα υποστήριζε τη Λιθουανία, αφού ήταν και μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, εντούτοις ο αμερικανικός απομονωτισμός σήμαινε ότι το να είσαι μέλος του ΝΑΤΟ δεν σήμαινε απολύτως τίποτα. Απέμενε η ΕΕ, μόνον που τα γαλλικά στρατεύματα ήταν ήδη απασχολημένα στη Αθήνα στην Ιταλία . Το Παρίσι αρνήθηκε να παρέμβει.
Στο Λονδίνο Βρετανός πρωθυπουργός διαβεβαίωσε ότι δεν θα παρέσυρε «τη χώρα σε περιπέτειες στέλνοντας στρατεύματα σε μια μακρινή χώρα για την οποία δεν ξέρουμε τίποτα». Ετσι οι ρωσικές «ειρηνευτικές δυνάμεις» πέρασαν από την Εσθονία και κατέλαβαν τη Λιθουανία, τη Λευκορωσία και τη Μολδαβία. Στις διαμαρτυρίες των Βρυξελών το Κρεμλίνο απάντησε ότι οι αντίστοιχες ευρωπαϊκές ειρηνευτικές δυνάμεις βρίσκονταν ήδη στους δρόμους των Αθηνών, της Ρώμης και της Μαδρίτης. Με ποιο δικαίωμα λοιπόν ασχολούνταν με τα ρωσικά ειρηνευτικά σώματα;
Σαρκοζί... ο νέος Ναπολέων
Στο μεταξύ στο Παρίσι λαμβάνονταν επιπλέον κατασταλτικά μέτρα που εφαρμόζονταν «προσωρινά, για να τεθεί υπό έλεγχο η κατάσταση και η απειλή από την αντικαπιταλιστική τρομοκρατία». Το καλοκαίρι ο Σαρκοζί πέρασε μερικές τροποποιήσεις στο γαλλικό Σύνταγμα ώστε να μπορέσει να είναι για Τρίτη φορά υποψήφιος υποστηρίζοντας ότι σταθερότητα ήταν πιο σημαντική από επουσιώδη συνταγματικά ζητήματα Τώρα ήταν πιο φανερό από ποτέ ότι έβλεπε τον εαυτό του σαν τον νέο Ναπολέοντα.
Τον Οκτώβριο του 2011 είχε πει ουσιαστικά στον βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον «να το βουλώσει» και ότι η Ευρώπη ‘είχε ανεχθεί αρκετά αυτές τις περίφημες βρετανικές συμβουλές εκ του ασφαλούς» Τώρα ήταν έτοιμος πια να εξαπολύσει την «Αγγλοφοβία» που εξυπηρετούσε τα σχέδιά του, Άρχισε να λέει σε συνεντεύξεις του ότι η κρίση αυτή ήταν ουσιαστικά «κατασκευασμένη στο Λονδίνο και ότι οι μέρες της Βρετανίας ήταν μετρημένες, αφού το μέλλον δείχνει ότι η ανατολή θα ελέγχεται από τη Ρωσία και η υπόλοιπη Ευρώπη από την Ευρώπη» -δηλαδή τη Γαλλία».
2016: Αξονας Γαλλίας - Ρωσίας
Αυτό σήμαινε ουσιαστικά ότι ο Σαρκοζί είχε συμμαχήσει με τον Πούτιν για να παίρνει η Ευρώπη φυσικό αέριο, πετρέλαιο αλλά και χρήματα Λίγο μετά τα Χριστούγεννα του 2016 ο Σαρκοζί είπε σε μια δημόσια συγκέντρωση στο Βισί ότι «όλοι οι Ευρωπαίοι πρέπει να μπουν στο ευρώ αλλιώς θα πληρώσουν το τίμημα». Ο κόσμος ζητωκραύγαζε. Στη Βρετανία υπήρξαν αντιδράσεις και ο πρωθυπουργός σκεφτόταν μήπως έπρεπε όντως να μπει η χώρα στο ευρώ. Όμως οι άλλες πολιτικές δυνάμεις της Βρετανίας επέμεναν ότι η Βρετανία δεν είχε καμιά δουλειά να θυσίασε τη λίρα της για ένα εξαρχής άδικο γαλλογερμανικό νόμισμα. Η Γαλλία έσφιγγε τον κλοιό και οι Γάλλοι αγρότες έκαιγαν στα λιμάνια τους όσες βρετανικές εισαγωγές εντόπιζαν Ο Βρετανός πρωθυπουργός παραιτήθηκε και πήγε να διδάξει πολιτικές επιστήμες στο Χάρβαρντ. Η νέα κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα άρχιζε διαπραγματεύσεις για την έξοδο της χώρας από την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Γαλλία και Γερμανία ανακοίνωσαν τότε ότι δεν μπορούν να επιτρέψουν αυτό τον «παράνομο εθνικισμό».
2017: Οι Γάλλοι καταλαμβάνουν τις Βρυξέλλες
Την ίδια εποχή στο Βέλγιο ξέσπασαν ταραχές αφού από παλιά υπήρχε έντονος και σιωπηρός ανταγωνισμός μεταξύ των γερμανόφωνων Φλαμανδών και των γαλλόφωνων Βαλόνων. Η χώρα δεν διέθετε ούτε καν κεντρική κυβέρνηση, αφού από το 2014 κυβερνάτο από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση και είχε χάσει την εθνική της κυβέρνηση. Όμως το 2017 οι εσωτερικές διαμάχες εντάθηκαν και το κέντρο των Βρυξελών βάφτηκε στο αίμα. Γερμανόφωνοι κατήγγειλαν ότι ομάδες κρούσης τους έδερναν και τους υποχρέωναν να μένουν έγκλειστοι στα σπίτια τους, Ο Σαρκοζί έστειλε εκεί μια μικρή δύναμη λέγοντας «οι Βρυξέλλες είναι η καρδιά της Ευρώπης και τμήμα της Γαλλίας».
Εκστρατεία και ήττα των Βρετανών
Αυτό ήταν η τελική πρόκληση για τη Βρετανία και όλα τα κόμματα συμφώνησαν να υπερασπιστούν την βελγική ανεξαρτησία Οπότε στάλθηκαν Βρετανικές ειρηνευτικές δυνάμεις, Όμως οι στρατιωτικές δυνάμεις της χώρας είχαν μειωθεί πλέον στις 75.000 και κανείς δεν πίστευε στα σοβαρά πως σε περίπτωση πολέμου μεταξύ Γαλλίας και Βρετανίας υπήρχε περίπτωση να νικήσει η δεύτερη. Ο γαλλικός στρατός, με τη βοήθεια των Ισπανών και των Ιταλών (σε άνδρες), των Γερμανών (σε χρήμα) και των Ρώσων (σε σιωπή), περικύκλωσε τη βρετανική ειρηνευτική δύναμη και την απέκοψε από τις γραμμές ανεφοδιασμού της. Οι ΗΠΑ εγκατέλειψαν τους Βρετανούς γιατί είχαν και αυτοί τα δικά τους προβλήματα και αναταραχές. Τα ράφια έμεναν άδεια και το ηθικό όχι μόνον δεν ήταν ακμαίο, αλλά είχε χαθεί εντελώς.. Στη Σκωτία το 70% ήθελε πλέον την ανεξαρτησία του και στη Βόρειο Ιρλανδία οι βόμβες του ΙΡΑ είχαν ξαναγίνει καθημερινό φαινόμενο, στις γαλλοκρατούμενες Βρυξέλλες ο Σαρκοζί διακήρυξε ότι «ήταν καιρός να απαλλαγούμε από την ντροπή του Βατερλό. Η Βρετανία πρέπει να υποταγεί στην Ευρώπη έστω και δια της βίας.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου