Η Ελλάδα μπροστά σε ένα νέο διχασμό

Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ


Τα όσα συνέβησαν τη νύχτα της Παρασκευής λίγο μετά τα μεσάνυχτα είναι σε όλους μας γνωστά. Δημοψήφισμα με το ερώτημα αν εγκρίνει ο λαός το σχέδιο της τρόικα ή αν το απορρίπτει. Στο ερώτημα αυτό δεν υπάρχει απάντηση τι θα συμβεί αν ο λαός αποφανθεί θετικά με ένα «ναι» ή αρνητικά με ένα «όχι».

Με απλά λόγια πια θα είναι η επόμενη μέρα για όλους εμάς και για την πατρίδα μας. Ακούμε να μας ψελλίζει η κυβερνητική πλευρά ότι με το «όχι» θα επιστρέψει στις Βρυξέλες ενδυναμωμένη και τότε θα διαπραγματευθεί από θέση ισχύος. Παράλληλα κατηγορούν εκ των προτέρων, ως ανθρώπους που ταυτίζονται με τα συμφέροντα των δανειστών, όσους τολμήσουν να που «ναι» στο σχέδιο των δανειστών.

Από την άλλη πλευρά η αντιπολίτευση (ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ ) επισημαίνει ότι το πραγματικό δίλημμα στην προκειμένη περίπτωση είναι αν ο λαός με την ψήφο του στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου λέει «ναι» ή «όχι» στο ευρώ και κατά προέκταση στην Ε.Ε.

Το πολωτικό κλίμα που δημιουργήθηκε και αναμένεται να κορυφωθεί τις επόμενες ημέρες, είναι διχαστικό και ταυτόχρονα χωρίζει τους Έλληνες στους μεν και τους δε με οδυνηρές έως ολέθριες συνέπειες για την χώρα μας.

Αυτό το διχαστικό κλίμα είναι χειρότερο του «ναι» ή του «όχι» στο επικείμενο δημοψήφισμα. Χωρίζει τους Έλληνες όπως το 1920 και το 1944 με αποτέλεσμα την Μικρασιατική καταστροφή στην πρώτη περίπτωση και στον εμφύλιο στη δεύτερη.

Η σημερινή  κατάσταση της χώρας, είναι αποτέλεσμα εγκληματικών λαθών του παρελθόντος και αφορούν κυρίως την τελευταία δεκαπενταετία, μολονότι το δράμα το ζούμε όλοι μας, εδώ και πέντε χρόνια. Είναι σαν την αρρώστια που  ενυπάρχει σε έναν οργανισμό, πολύ πριν εκδηλωθούν τα συμπτώματα της.

Η εν θερμώ πρόσκληση στους πολίτες, να αποφανθούν για ένα ιδιαίτερα κρίσιμο θέμα, που αφορά το αύριο τους, με ένα «ναι» ή ένα «όχι» και μάλιστα μέσα σε πέντε ημέρες, για μια υπόθεση που ελάχιστα γνωρίζουν και δεν έχουν τις απαιτούμενες γνώσεις, για να κρίνουν το ουσιαστικό περιεχόμενο των προτάσεων, αποτελεί μετατόπιση ευθυνών από την εκτελεστική εξουσία που έχει νωπή την εντολή στο λαό.

Τα όσα θα ακουστούν τις επόμενες ημέρες με το ανάλογο κομματικό και προπαγανδιστικό περιτύλιγμα θα πολώσουν τις δύο πλευρές και θα οδηγήσουν σε ένα αποτέλεσμα, όποιο κι αν είναι, που δεν θα λύνει τα προβλήματα, αντίθετα θα τα περιπλέκει έτι περαιτέρω.

Η Ελλάδα βρίσκεται στις μέρες μας μπροστά στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι που όμοιό του δεν υπήρξε, από το τέλος του εμφυλίου πολέμου μέχρι σήμερα. Η σύγκρουση με τους δανειστές είναι μια μεγάλη απόφαση και κανείς πριν προχωρήσει σε αυτήν, χρειάζεται να έχει μελετήσει όλες τις επιπτώσεις πιθανές ή απίθανες.

Το ρίσκο είναι πολύ μεγάλο. Και δυστυχώς η αλήθεια και η πραγματικότητα θα καλύπτονται από ένα πυκνό πέπλο καπνού. Μένει σε μας να αποκαλύψουμε την αλήθεια εν μέσω θυέλλης.

Δυστυχώς το αύριο μας δεν προοιωνίζεται καλύτερο. Κι αυτό με ευθύνη των χθεσινών και των αλλά δυστυχώς και των σημερινών προσώπων, που άσκησαν ή ασκούν την εξουσία. Η αδυναμία συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων, μας οδήγησε στα σημερινά αδιέξοδα.

Ας αναρωτηθούμε όλοι γιατί, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία και τώρα Κύπρος, βγήκαν από τα μνημόνια και την κρίση, ενώ η Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια ύφεσης και μείωσης του εισοδήματος πάνω από 25%, όχι μόνο δεν τα κατάφερε, αλλά βρέθηκε  σε δυσμενέστερη θέση…




ΠΗΓΗ