Χημικός πόλεμος από τον 3ο αιώνα μ.Χ.

Οι αρχαίοι Πέρσες ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν χημικά εναντίον των εχθρών τους εν καιρώ πολέμου, υποστηρίζει πρόσφατη έρευνα.

Βρετανός αρχαιολόγος ισχυρίζεται ότι έχει βρει αποδείξεις ότι η Περσική Αυτοκρατορία χρησιμοποίησε δηλητηριώδη αέρια στη ρωμαϊκή πόλη Ντούρα, στην ανατολική Συρία, τον 3ο αιώνα μ.Χ.Η θεωρία του βασίζεται στην ανακάλυψη των σορών περίπου 20 Ρωμαίων στρατιωτών στη βάση του τείχους της πόλης.

Η αρχαιολογική έρευνα δείχνει ότι οι Πέρσες έσκαψαν σήραγγες κάτω από το τείχος προκειμένου να εισβάλλουν στην πόλη. Σύμφωνα με τον Simon James από το Πανεπιστήμιο του Λάιτσεστερ, έβαλαν φωτιά σε κρυστάλλους βιτουμενίου και θειαφιού για να παράγουν πυκνά θανατηφόρα αέρια. Προσθέτει ότι υπόγειοι ψεκαστήρες ή καμινάδες πιθανόν συνέβαλαν στην παραγωγή και εξάπλωση του θανατηφόρου καπνού.

Οι Ρωμαίοι προφανώς αντεπιτέθηκαν σε μια προσπάθεια να σπάσουν την πολιορκία. «Για τους Πέρσες, η θανάτωση 20 αντρών σε έναν χώρο μικρότερο από 2 μέτρα πλάτος και περίπου 11 μέτρα μήκος, απαιτούσε υπεράνθρωπες πολεμικές ικανότητες – ή κάτι πιο ύπουλο», αναφέρει ο Dr James. «Η ρωμαϊκή ομάδα εφόδου ήταν αναίσθητη σε δευτερόλεπτα, νεκρή σε λεπτά». Οι ανασκαφές έδειξαν ότι τα σώματα των στρατιωτών στοιβάχθηκαν κοντά στην είσοδο από τους επιτιθέμενους για να δημιουργήσουν ένα προστατευτικό οδόφραγμα πριν βάλουν φωτιά στο τούνελ.

«Είναι ξεκάθαρο από τα αρχαιολογικά ευρήματα στην Ντούρα ότι οι Πέρσες ήταν το ίδιο γνώστες των τεχνικών πολιορκίας με τους Ρωμαίους», εξηγεί ο Dr James. «Σίγουρα γνώριζαν αυτή τη φρικιαστική τακτική».

Οι ενδείξεις επίσης συνηγορούν στο ότι οι Πέρσες έσκαψαν τη σήραγγα, προκειμένου να προκαλέσουν κατάρρευση του τείχους και του παρακείμενου πύργου. Αν και απέτυχαν να τα καταστρέψουν, οι επιτιθέμενοι τελικά κατέκτησαν την πόλη. Ωστόσο, το πώς εισέβαλαν στην πόλη παραμένει μυστήριο, καθώς δεν διασώζονται λεπτομέρειες της πολιορκίας στα ιστορικά αρχεία. Στη συνέχεια, η Ντούρα εγκαταλείφθηκε και οι κάτοικοί της είτε σφαγιάστηκαν είτε μεταφέρθηκαν στην Περσία.

Το 1920, τα καλοδιατηρημένα ερείπια ήρθαν στο φως από ομάδες Ινδών που προσπαθούσαν να σκάψουν αμυντικές τάφρους γύρω από το θαμμένο τείχος της πόλης. Τις δεκαετίες του ’20 και του ’30, πραγματοποιήθηκε σειρά τόσο από Γάλλους όσο και από Αμερικανούς αρχαιολόγους. Τα τελευταία χρόνια, τα αρχαία κτίσματα επανεξετάζονται λεπτομερώς με τη χρήση της πλέον σύγχρονης τεχνολογίας.

Τα ευρήματα παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου.