Η αποκόλληση μιας “γλώσσας”πάγου, επιφάνειας τετραπλάσιας αυτής της Νέας Υόρκης, από τον παγετώνα Μερτζ της Ανταρκτικής που έλαβε χώρα τον Φεβρουάριο του 2010 μπορεί να επηρεάσει την κίνηση των ωκεάνιων ρευμάτων και επαγωγικά το κλίμα του πλανήτη.
Η αποκόλληση του βραχίονα από τον παγετώνα Μερτζ συνέβη όταν εμβολίστηκε από παγόβουνο που μετακινείτο στα παγωμένα νερά.
Ο βραχίονας λειτουργούσε ως φράγμα που εμπόδιζε τα παγωμένα ύδατα της Ανταρκτικής να περάσουν προς την ανοιχτή θάλασσα δυτικά.
Σύμφωνα με τον ερευνητή Steve Rintoul που βρίσκεται στην Ανταρκτική, στην περιοχή γύρω από τη “γλώσσα” πάγου δημιουργείται νερό υψηλής πυκνότητας και περιεκτικότητας σε αλάτι το οποίο “κατακάθεται” στο βυθό του ωκεανού.
Το υψηλής πυκνότητας νερό αποτελεί βασικό παράγοντα κίνησης των ωκεάνιων ρευμάτων, συμπεριλαμβανομένου του θερμού Ρεύματος του Κόλπου του Μεξικού, χάρη στο οποίο τα βρετανικά νησιά είναι “κατοικήσιμα”.
Οι επιστήμονες εκφράζουν την ανησυχία πως η αποκόλληση του βραχίονα από τον παγετώνα Μερτζ, θα διαταράξει την παραπάνω διαδικασία με ανυπολόγιστες συνέπειες για το Κλίμα του πλανήτη.
Ο Rintoul, ωκεανολόγος του ερευνητικού κέντρου για το Κλίμα της Ανταρκτικής του Χόμπαρτ της Αυστραλίας, ηγείται μιας ομάδας 40 επιστημόνων, σε μια ερευνητική αποστολή για τις επιπτώσεις της αποκόλλησης από τον παγετώνα Μερτζ στις θερμοκρασίες και τη χημική σύσταση των ωκεανών.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου