Σενάριο επιστροφής του Κώστα Καραμανλή;

Οι γεωπολιτικές εξελίξεις στον πλανήτη και, ειδικότερα, στην περιοχή μας είναι ραγδαίες. Ουκρανία, Τουρκία και Συρία «βράζουν».


Η Ανατολική Μεσόγειος, στο τρίγωνο Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, είναι το επίκεντρο παγκοσμίων γεωοικονομικών παιγνίων, ενώ και η κατάσταση στη Βόρεια Αφρική κάθε άλλο παρά αισιοδοξία για ήρεμο μέλλον εμπνέει. Και πιο πέρα, η Μέση Ανατολή και το Ιράν, αλλά και ο ευρωπαϊκός Νότος, με την απίστευτη κρίση χρέους του και την ουσιαστική φτωχοποίηση των λαών του...

Όλα αυτά φέρνουν την Ελλάδα αθέλητα στο επίκεντρο των εξελίξεων. Για λόγους γεωγραφίας, ιστορίας και πολιτισμού. Έχει λοιπόν τεράστια σημασία ποιος κυβερνά τον τόπο μας. Φοβερά παιχνίδια παρασκηνίου παίχτηκαν και συνεχίζουν να παίζονται στην κορυφή της πολιτειακής ηγεσίας της χώρας. Όπως αυτό που παίχτηκε τη διετία 2007-2009, στη διάρκεια δηλ. της δεύτερης περιόδου διακυβέρνησης της Ελλάδας από τον Κώστα Καραμανλή. Μια περίοδος, η οποία έμεινε «κολοβή», εφόσον ο Καραμανλής αναγκάστηκε σε παραίτηση τον Σεπτέμβριο του 2009. Παραίτηση, πίσω από την οποία οι λόγοι ήταν βαθύτατα γεωπολιτικοί...

Η γεωπολιτική του Καραμανλή ήταν σαφώς προσανατολισμένη προς την Ανατολή. Ο πρωθυπουργός της περιόδου 2004-2009 συμμάχησε με τον Ευρασιατικό Άξονα. Με τη Ρωσία, μέσω του γιγαντιαίου σχεδίου του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, και με την Κίνα, μέσω της μετατροπής του Πειραιά σε «πύλη εισόδου» του Πεκίνου προς την Ευρώπη (υπόθεση Cosco). Αυτή του η επιλογή προκάλεσε την έντονη δυσαρέσκεια δεδομένων συμφερόντων σε ΗΠΑ και ΕΕ. Η πρώτη απόπειρα πτώσης του, με τις φωτιές του 2007 (αμέσως με το που προκηρύχθηκαν οι εκλογές!), απέτυχε. Ακολούθησε το σχέδιο «Πυθία» για δολοφονία του. Η τρίτη προσπάθεια, το 2009, στέφτηκε με επιτυχία: ο Καραμανλής κατάλαβε, με το που άρχισαν οι νέες πυρκαγιές στην Αττική, ότι ήταν «τελειωμένος»...

Έπειτα ήρθε ο Γ.Α.Π. και το σοκ! Η διάλυση της Μεταπολίτευσης και η υπονόμευση της Ευρωζώνης. Ο δε διάδοχος του Καραμανλή στην ηγεσία της ΝΔ, ο Αντώνης Σαμαράς, κατέστη το 2011 πειθήνιο όργανο του διεθνούς σιωνισμού, συμμαχόντας με το Ισραήλ-πειρατή και όχι με το Ισραήλ της συνύπαρξης με τους Παλαιστινίους. Είναι μαριονέτα στα χέρια του ηγέτη του παγκοσμίου σιωνισμού (επικεφαλής της AJC), του Ντέιβιντ Χάρις... Αυτό όμως αλλοιώνει την ίδια τη φυσιογνωμία της παράταξης της ΝΔ. Τι θα συμβεί λοιπόν; Θα προωθηθεί η εκ νέου άνοδος του Καραμανλή στην ηγεσία της παράταξης, αμέσως μετά τη συντριβή του Σαμαρά στις 25 Μαΐου 2014; Ο χρόνος θα δείξει. Πάντως ο Καραμανλής είναι ίσως ο μόνος που μπορεί να επανενώσει ΟΛΑ τα κομμάτια της θρυμματισμένης σήμερα Κεντροδεξιάς. Ο νοών νοείτω...



Ησαΐας Κωνσταντινίδης