OHE: Απειλούνται τα αποθέματα νερού στον πλανήτη

   
Η «δίψα» του πλανήτη για ενέργεια απειλεί τα αποθέματα νερού, προειδοποιεί ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Νερού. Η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να διαχειριστεί την κατανάλωση τόσο ενέργειας όσο και νερού, εάν θέλει να εξακολουθήσει να έχει πρόσβαση σε ήδη περιορισμένους φυσικούς πόρους, αναφέρεται στην έκθεση του ΟΗΕ. Μεταξύ άλλων, σημειώνεται ότι σχεδόν 768 εκατομμύρια άνθρωποι σήμερα δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, ενώ 2,5 δισεκατομμύρια στερούνται των υποτυπωδών εγκαταστάσεων υγιεινής.

«Η ζήτηση για πόσιμο νερό και ενέργεια θα συνεχίσει να αυξάνεται μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Η αύξηση αυτή θα φέρει μεγάλες προκλήσεις και θα ασκήσει πίεση στους φυσικούς πόρους, σχεδόν σε όλες τις περιοχές», αναφέρει στην έκθεσή του ο οργανισμός, επισημαίνοντας ότι  νερό και ενέργεια αποτελούν «αλληλένδετους και αλληλοεξαρτώμενους» πόρους. «Η απόκτηση νερού απαιτεί ενέργεια και η παραγωγή ενέργειας απαιτεί νερό», διευκρινίζεται στην έκθεση.

Επίσης, στην έκθεση τονίζεται ότι σχεδόν 768 εκατομμύρια άνθρωποι σήμερα δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, 2,5 δισεκατομμύρια στερούνται των υποτυπωδών εγκαταστάσεων υγιεινής ενώ τουλάχιστον 1,3 δισεκατομμύρια δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα και περίπου το ένα πέμπτο των υδροφορέων παγκοσμίως έχουν «στερέψει».

Οι συντάκτες της έκθεσης εκτιμούν  ότι η ζήτηση για νερό θα αυξηθεί κατά περίπου 55% έως το 2050, κυρίως λόγω της βιομηχανίας και σε μικρότερο βαθμό λόγω άλλων παραγόντων, όπως η παραγωγή ενέργειας, η οικιακή χρήση, η γεωργία κ.α.

Επιπλέον, έως τα μέσα του αιώνα, πάνω από το 40% του πληθυσμού θα ζει σε περιοχές που αντιμετωπίζουν σοβαρή έλλειψη νερού. Έως το 2035, η ενεργειακή ζήτηση θα αυξηθεί κατά τουλάχιστον 35%, υπογραμμίζεται από τον ΟΗΕ Κίνα και Ινδία θα είναι οι βασικοί υπαίτιοι, σύμφωνα με τον οργανισμό. Στις ίδιες χώρες θα οφείλεται κυρίως και η αύξηση της ζήτησης για ηλεκτρικό ρεύμα κατά 70%, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες εκτιμήσεις.

Ανάμεσα στις προτάσεις του οργανισμού περιλαμβάνεται η βελτίωση των πολιτικών για την αποδοτικότητα των υδάτινων πόρων και την ενεργειακή αποδοτικότητα, η καλύτερη συνεργασία μεταξύ παρόχων νερού και ενέργειας, αλλά και η επαναξιολόγηση της στρατηγικής επιδοτήσεων που καθιστά φθηνότερο ή δωρεάν το νερό για τους παραγωγούς ενέργειας.




ΠΗΓΗ