Mετανάστευση - Oι ιστορίες (παρα)πληροφόρησης για τη γη της επαγγελίας, την Αυστραλία

Από τη στιγμή που η οικονομική κρίση πρωτοκτύπησε την πόρτα της Ελλάδας, τα άρθρα και οι ιστορίες (παρα)πληροφόρησης για τη γη της επαγγελίας, την Αυστραλία, άρχισαν να εμφανίζονται με εντυπωσιακή συχνότητα και κιτρινίλα στα ελληνικά ΜΜΕ, ακόμη και σε πολλά από τα λεγόμενα έγκυρα…

Μεγέθη ανύπαρκτα για το κύμα της μετανάστευσης Ελλήνων προς την Αυστραλία άρχισαν να αναφέρονται, ιστορίες για επιτυχίες και για αρκετές ανυπόληπτες πρωτιές άρχισαν να αναπαράγονται, ψευδαισθήσεις για προοπτικές ποιότητας ζωής απλησίαστες για τους περισσότερους νεομετανάστες άρχισαν να γεννιούνται…

Ναι, η Αυστραλία που πλησιάζει όλο και περισσότερο ως τρόπο ζωής τις εξατομικευμένες ΗΠΑ, συρρικνώνοντας ως μέγεθος το κράτος πρόνοιας που είχε δημιουργήσει, εξακολουθεί να είναι μια καλή προοπτική, αν, το ξαναγράφω, αν…

Αν είσαι στέλεχος επιχειρήσεων, αν έχεις προσόντα παραπάνω από το μέσο όρο, αν ασκείς επάγγελμα με κενές θέσεις εργασίας, αν έχεις ήδη ένα δίκτυο υποστήριξης στη χώρα, π.χ. την ιδιότητα του πολίτη ή οικογενειακούς δεσμούς, αν δεν έχεις στον ήλιο μοίρα στην Ελλάδα, ή σε άλλες χώρες του κόσμου και αναζητάς μια δύσκολη επανεκκίνηση με όρους καλύτερους από αυτούς που ενδεχομένως είχες στη μέχρι τώρα χώρα μόνιμης εγκατάστασής σου…

Το μεταναστευτικό πρόγραμμα της Αυστραλίας επιτρέπει τα τελευταία έτη την είσοδο για μόνιμη εγκατάσταση στη χώρα άνω των 200.000 ατόμων το χρόνο. Τα περισσότερα από αυτά τα άτομα προέρχονται από την Ασία (Ινδοκίνα, Ινδία) και τη Βρετανία. Οι Νεοζηλανδοί μπορούν να μπαινοβγαίνουν, να μένουν και να εργάζονται στους Αντίποδες, χωρίς κανένα περιορισμό.

Ναι, η Αυστραλία έχει 25 χρόνια συνεχούς ανάπτυξης, όμως, ενδεικτικά αναφέρω…
Η απόκτηση κατοικίας είναι ιδιαίτερα δύσκολη και ακριβή, με την κτηματαγορά να γίνεται επενδυτικός τζόγος και τις τιμές των ακινήτων, κατοικιών και άλλων, να αυξάνονται με πολλαπλάσιους ρυθμούς από ό,τι ο μέσος μισθός των εργαζομένων της χώρας…

Η καλή παιδεία είναι ακριβή, είναι εξαγωγική βιομηχανία 17 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Το 30% των μαθητών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης φοιτά σε ιδιωτικά σχολεία, ενώ τα ΑΕΙ της χώρας χρεώνουν δίδακτρα που ανέρχονται σε πολλές χιλιάδες δολάρια το χρόνο. Τα δίδακτρα αυτά αναμένεται να αυξηθούν ακόμη περισσότερο στο μέλλον, αν ο συντηρητικός συνασπισμός Φιλελεύθερων-Εθνικών που εκλέχτηκε το Σεπτέμβρη του 2013 (3ετής θητεία) συνεχίσει να κυβερνάει τη χώρα ή να κυριαρχεί ιδεολογικά στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα…

Ναι, το σύστημα υγείας της Αυστραλίας είναι καλό, το πρόσφατα ανακαινισμένο Νοσοκομείο Παίδων της Μελβούρνης για παράδειγμα είναι «πεντάστερο ξενοδοχείο» με ενυδρείο, παιδικές χαρές κ.α., όμως… Οι πολύωρες αναμονές στα νοσοκομεία, ή οι πολύμηνες παραμονές σε λίστες αναμονής πριν από μια επείγουσα επέμβαση είναι κανόνας και όχι εξαίρεση, για τους περισσότερους κατοίκους των Αντιπόδων…

Ναι, η Μελβούρνη για παράδειγμα, αναδείχθηκε για σειρά πρόσφατων συνεχόμενων ετών από τον Economist ως η καλύτερη πόλη του κόσμου για να ζει κάποιος ή κάποια, ενώ άλλα περιοδικά και άλλοι οργανισμοί την τοποθετούν κοντά στις κορυφαίες, όχι όμως στην κορυφαία θέση του κόσμου, αλλά… Αυτό ισχύει για όσους και όσες ζουν κοντά στο κέντρο της πόλης, άντε να πούμε και σε μια ακτίνα 10-15 χιλιομέτρων από το κέντρο, όπου υπάρχουν υποδομές, καλά δημόσια σχολεία, κ.λπ. Όσο πιο πολύ απομακρύνεσαι από το μητροπολιτικό κέντρο αυτή της τεράστιας συνάθροισης «προαστίων» με συνολικό πληθυσμό 4, 4 εκατομμύριων και ετήσια αύξηση πληθυσμού 80.000-90.000 ατόμων, τόσο πιο «δύσκολη» και βαρετή γίνεται η ζωή σου…

Άλλη ενδεικτική αναφορά από την καθημερινότητα της χώρας.

Η συχνότητα εξυπηρέτησης των επιβατών από τα μέσα μαζικής μεταφοράς της Μελβούρνης, του Σύδνεϋ και άλλων μεγαλουπόλεων υπολείπεται αυτή της Αθήνας. Επίσης, για πολλούς εργαζομένους, ένα ταξίδι δύο ωρών για την απόσταση σπίτι-εργασία-σπίτι, με κυκλοφοριακή συμφόρηση στις ώρες αιχμής, ανεξάρτητα από τις πολλές μεγάλες λεωφόρους, αποτελεί κανόνα και όχι εξαίρεση...

Από την άλλη μεριά τώρα...

H Αυστραλία είναι μια χώρα που γεωγραφικά και οικονομικά είναι ιδανικά τοποθετημένη στον Ασιατικό 21ο αιώνα… Μπορεί οι τιμές του εξαγωγικού ορυκτού της πλούτου να πέφτουν διεθνώς, αλλά οι καλές εμπορικές σχέσεις με Κίνα, Ινδία, Ιαπωνία και Ν. Κορέα για παράδειγμα, όπως και τα μεγέθη αυτών των οικονομιών, μπορούν να διασφαλίσουν στην Αυστραλία (στη γεωργία της, στην εξαγώγιμη παιδεία της, στον τουρισμό που είναι μόλις της τάξης των περίπου 5 εκατομμυρίων επισκεπτών το χρόνο, στην παροχή υπηρεσιών), διάρκεια στην ευημερία της.

Αξίζει να αναφερθεί εδώ πως το αυξανόμενο τα τελευταία χρόνια εξωτερικό χρέος της χώρας είναι της τάξης περίπου του 55% του ΑΕΠ, πράγμα αστείο, αν λάβουμε υπόψη τα μεγέθη άλλων μεγάλων οικονομιών της Δύσης, καθώς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την ίδια στιγμή, περίπου 75% αυτού του χρέους είναι ιδιωτικό (δάνεια μεγάλων εταιρειών για επενδύσεις κ.λπ.) και όχι δημόσιο.

Επίσης, αυτή η μεγάλη και μη απομονωμένη πλέον λόγω τεχνολογιών ήπειρος του νότου, είναι ένας τόπος όπου υπάρχει ιδιωτικός χώρος, υπάρχει κανονικότητα, υπάρχουν υποδομές και δημόσιοι χώροι αξιόλογοι, που είναι στη διάθεση ακόμη και των down and under. Οι προοπτικές εργασίας δε, είναι πολλαπλάσιες από αυτές της Ελλάδας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Η ανεργία στη χώρα τον περασμένο μήνα ήταν της τάξης του 6,1%!
Όμως, το ξαναγράφω…

Η Αυστραλία δεν είναι τόσο εύκολη χώρα για να ξεκινήσει κάποιος ή κάποια τη ζωή του/της από την αρχή, όπως αφήνουν να εννοηθεί τα περισσότερα ΜΜΕ της Ελλάδας…

Όσο για το μεγάλο κύμα Ελλήνων που μεταναστεύει στους Αντίποδες… Οι περισσότεροι που επιστρέφουν, λίγες χιλιάδες λένε τα επίσημα στοιχεία, είχαν προηγούμενους δεσμούς με τη χώρα και είναι λίγοι/ες σε σχέση με τον ετήσιο αριθμό μεταναστών που δέχεται η Αυστραλία.

Αυτοί/ες οι «λίγοι» που επιστρέφουν, συνήθως, βρίσκουν μια χώρα όπου η διαβίωση είναι πιο δύσκολη από αυτήν που θυμόταν ή προσδοκούσαν…

Αυτοί/ες που επιστρέφουν ή έρχονται για πρώτη φορά, συναντούν μια αστικοποιημένη χώρα περίπου 24 εκατομμυρίων κατοίκων, όπου το 90% του πληθυσμού ζει κοντά στα παράλια. Συναντούν επίσης μια ομογένεια που πλησιάζει τα 400.000 άτομα.

Περίπου το 70% αυτής της ελληνικής κοινότητας είναι γεννημένη στους Αντίποδες, με οτιδήποτε αυτό συνεπάγεται κοινωνικά, πολιτισμικά, πολιτικά κ.λπ. Το 55% όσων δήλωσαν στη απογραφή του 2011 πως μιλούν Ελληνικά είναι γεννημένοι/ες στην Αυστραλία. Τα δυο μεγάλα ομογενειακά κέντρα της χώρας είναι η Μελβούρνη (βιομηχανική καρδιά των Αντιπόδων στα χρόνια της μεταπολεμικής μαζικής μετανάστευσης), όπου κατοικεί περίπου το 43% των ελληνικής καταγωγής κατοίκων της Αυστραλίας και το Σύδνεϋ, όπου κατοικεί περίπου το 35%.





ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΑΡΚΟΣ

ΠΗΓΗ