Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης,
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
«Ἡ Ἐκκλησία εἶναι καθολικὴ εἰς πάντα τα μέρη αὐτῆς. Ἕκαστον τῶν μελῶν τῆς, ὄχι μόνον ὁ κληρικὸς ἀλλὰ καὶ πᾶς λαϊκὸς καλεῖται νὰ ὁμολογεῖ καὶ νὰ ὑπερασπίζει τὴν ἀλήθειαν τῆς παραδόσεως καὶ νὰ ἀντιτάσσεται καὶ πρὸ αὐτοὺς ἀκόμη τοὺς Ἐπίσκοπους, ἐὰν οὗτοι πίπτουν εἰς αἵρεσιν.» (Ἀπὸ «Ἡ Μυστικὴ Θεολογία τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας», τοῦ Vladimir Lossky).
Τὰ τελευταῖα χρόνια καὶ εἰδικά τους τελευταίους μῆνες αὐξάνονται σάν χιονοστιβάδα οἱ συνεχεῖς δηλώσεις καὶ ἐκδηλώσεις ἱεραρχῶν, ἐπισκόπων, καθηγούμενων καὶ τοῦ Ἁγίου Ὅρους, μὲ πρωτοστατοῦντα τὴν ἴδια τὴν «κεφαλὴν» τῆς Ὀρθοδοξίας, ὑπὲρ νεοταξικῶν προτύπων, (ὅπως τὸ παραμύθι τῆς «ἀντιρατσιστικῆς» ἐκστρατείας), ὑπὲρ τῆς «προοδευτικῆς» ἀλλαγῆς τοῦ κόσμου μὲ «σημαία» τὴν κάθε διαστροφή, ὑπὲρ τῆς σταδιακῆς ἰσλαμοποίησης τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, (ὄχι τόσο γιατί εἶναι ὑπὲρ τοῦ Ἰσλάμ, ἀλλὰ γιατί πιστεύουν πὼς ἔτσι θὰ «σπάσουν» τὸ ὀρθόδοξο φρόνημα τῶν πιστῶν), ὑπὲρ τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ γιατί ὄχι, ὑπὲρ τῆς ἕνωσης τῶν «ἐκκλησιῶν». Στὰ μεγάλα μοναστήρια τοῦ Ἁγίου Ὅρους, (ἀπὸ πρόσφατη ἐπίσκεψη), κανεὶς δὲν τολμᾶ νὰ προβάλλει δημόσια τὶς ἐνστάσεις του σὲ αὐτὴ τὴν πορεία ποὺ ἐπιταχύνεται μὲ δραματικὸ τρόπο, (εὐτυχῶς ποὺ ὑπάρχουν οἱ Ἁγιορεῖτες Κελιότες). Ἀλήθεια τί συμβαίνει; Ὑπάρχει ὀργανωμένο ἀπὸ «κέντρα» σχέδιο γιὰ....
τετελεσμένα ἀνατροπῆς σε ὅ,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα; Θὰ πάρουν ἐπιτέλους ἐπίσημη θέση οἱ Ποιμένες, ἢ θὰ συνεχίσουν τὸ «παιχνίδι» του… «ἄλλα λόγια νὰ ἀγαπιόμαστε» χωρὶς νὰ δώσουν λόγο σὲ κανένα, (βέβαια στὸ τέλος ὅλοι θὰ δώσουμε λόγο). Θὰ μᾶς ἀπαντήσουν στὸ ἐρώτημα ποῦ σὲ ἄλλη ἐποχὴ θὰ φάνταζε τὸ ἄκρον ἄωτο τοῦ παραλόγου; Ἐπιτέλους τί πιστεύουμε ἢ καλύτερα σὲ τί πιστεύουν;