Ο διπλός ρόλος του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο

Γράφει η Ελένη Παναγιώτου


Ο κατάπλους της ΝΑΤΟϊκής αρμάδας για το προσφυγικό, θα μπορούσε σημειολογικά να εκληφθεί και ως "επίδειξη σημαίας" της Συμμαχίας σε ένα γεωγραφικό σημείο με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους συμμάχους.

Από τη μια, το ΝΑΤΟ έχει στραμμένο το βλέμα του στη Ρωσία η οποία μετα την προσάρτηση της Κριμαίας εχει αναπτύξει τις δυνατότητες της με δραματικούς ρυθμούς.

Η Συμμαχία άρχισε να διατυπώνει την απάντηση της στην Μόσχα κατά τη Σύνοδο Κορυφής του 2014.

Όπως αναφέρει σε δημοσίευμα του το IISS (International Institute for Strategic Studies), η προσάρτηση της Κριμαίας απο την Ρωσία το 2014 και η υποστήριξη των αποσχιστικών δυνάμεων στην Ανατολική Ουκρανία προκάλεσε έντονη ανησυχία στις χώρες του ΝΑΤΟ ειδικά στα ανατολικά κράτη μέλη.

Στο τέλος της Συνόδου Κορυφής το 2014, οταν δηλαδή υπεγράφη η Διακήρυξη της Ουαλίας, οι ηγέτες των χωρών μελών συμφώνησαν οτι οι "επιθετικές ενέργειες της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας έχουν αμφισβητήσει ριζικά το όραμά μας για μια Ευρώπη ενιαία, ελεύθερη και σε ειρήνη."

Οι στρατιωτικές δυνατότητες της Ρωσίας, τις οποίες εχει χρησιμοποιήσει πρόσφατα στέλνουν ενα ξεκάθαρο μήνυμα οτι παρά της δημοσιονομικές της ανησυχίες οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας έχουν επωφεληθεί και απο τεχνολογική αλλα και απο οικονομική επένδυση.

Στη Συρία η Ρωσία εχει αποδείξει τις δυνατότητες αυτες με την χρήση προηγμένων οπλικών συστημάτων τόσο απο τον αέρα όσο και απο την θάλασσα και συνεχίζει να διεξάγει στρατιωτικές ασκήσεις μεγάλης κλίμακας με δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες.

Τα ρωσικά πλοία περνάνε από τα Δαρδανέλια και μέσω του Αιγαίου καταπλέουν σε ενίσχυση της ρωσικής παρουσίας στην Συρία. Από αυτή την οπτική γωνία, το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο θα έχει μια πολύ καλύτερη εικόνα των επιχειρησιακών κινήσεων της Μόσχας.

Σε αυτο το πλαίσιο η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο σε συνδυασμό με τα AWACS που προκειται να αναπτύξει στην Τουρκία ειναι σημαντικό για να περάσει μήνυμα στη Μόσχα ως προς τον ρόλο που θέλει να διαδραματίσει στην περιοχή.

Το όραμα για μια Ευρώπη ελεύθερη και σε ειρήνη ειναι χωρίς καμία αμφιβολία ενας πολύ σοβαρός λόγος για την Νατοϊκή Συμμαχία να δράσει εκτός των συνηθισμένων ορίων της και να τοποθετηθεί στην διαχείριση μιας πολύς σοβαρής κρίσης στο Αιγαίο.

Ωστόσο η Μόσχα δεν ειναι η μόνη πρόκληση που αντιμετωπίζει το ΝΑΤΟ. Οι ενέργειες του Ισλαμικού Κράτους μαζί με την αστάθεια στα κράτη στον νότο και στην νοτιοανατολική περιοχή της Ευρώπης ειχαν σοβαρό αντίκτυπο στις χώρες μέλη της Συμμαχίας – κυρίως ως αιτία της προσφυγικής κρίσης.

Όπως έγινε αντιληπτό στην Σύνοδο Υπουργών Άμυνας στις Βρυξέλλες η απειλή του Ισλαμικού Κράτους και η προσφυγική κρίση κατάφεραν να κρούσουν το καμπανάκι κινδύνου στους Αμυντικούς σχεδιαστές όσο αφορά τις σύνθετες προκλήσεις Ασφαλείας που αντιμετωπίζει η Συμμαχία.

Το ΝΑΤΟ προσπαθεί να βελτιώσει την στρατιωτική ετοιμότητα του, να ενισχύσει την συλλογική άμυνα και να επιταχύνει τη λήψη αποφάσεων.
Η Σύνοδος Κορυφής της Ουαλίας άνοιξε τον δρόμο για μια νεα φάση στρατηγικής πρσαρμογής για το ΝΑΤΟ. Τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ συμφώνησαν σε ενα νέο Σχέδιο Ετοιμότητας (Readiness Action Plan) για τον καθησυχασμό των ανατολικών μελών ως προς την αλληλεγγύη και τη συλλογική δέσμευση άμυνας αλλά και για την αστάθεια στη νότια Ευρώπη και στα νοτιοανατολικά.

Παράλληλα πλέον η Συμμαχία, διαθετει ενα «ματι» κοντά στις ζώνες οπου αναπτύσσεται ραγδαία το Ισλαμικό Κράτος όπως ειναι η Λιβύη.



ΠΗΓΗ