Τι σημαίνει ο ερχομός του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο

Ανήκουμε στη Δύση και αυτή οφείλει να συνεχίσει να είναι η κατεύθυνση της στρατηγικής μας


Γράφει ο Σπύρος Λίτσας


Η Ελλάδα είναι υπερήφανο μέλος της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας από το 1952. Μια ορθολογική και άκρως επιτυχημένη επιλογή που διαφύλαξε τα συμφέροντα της χώρας καθ' όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ενώ διατηρεί την Ελλάδα στη λέσχη των ισχυρών κρατών του δυτικού κόσμου ακόμη και σήμερα που το κύρος, το γόητρο, η ήπια και η σκληρή ισχύς της πατρίδας μας έχουν τρωθεί υπέρμετρα εξαιτίας της μακροχρόνιας οικονομικοκοινωνικής κρίσης.

Η παρουσία στο ΝΑΤΟ μάς καθιστά συμμέτοχους και όχι απλά παρατηρητές των διεθνών εξελίξεων, γι' αυτό και αδυνατώ να αντιληφθώ την τόσο μεγάλη αντίδραση που έχει προκαλέσει η συμμετοχή του ΝΑΤΟ στην αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών. Κι αυτό γιατί η Συμμαχία, στην οποία είμαστε μέλη, θα λειτουργεί ως δύναμη αποτροπής και θα μεταφέρει πίσω στα τουρκικά παράλια παράτυπους μετανάστες που θα περισυλλέγονται στα νερά του Αιγαίου. Και δεν είναι δυνατό μια τέτοια απόφαση να ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων, όταν όλα τα υπόλοιπα σενάρια που υπάρχουν στο τραπέζι είναι εξαιρετικά αρνητικά και επώδυνα για την Ελλάδα.

Η συμμετοχή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο δεν είναι ζήτημα, αφού προσφέρει την ευκαιρία στην Ελλάδα να αθροίσει συμμετοχές και να μη βρεθεί μόνη και απομονωμένη απέναντι σε ένα θέμα που ξεπερνά τις δυνατότητές της. Ζήτημα υφίσταται στο ότι η ελληνική πλευρά για άλλη μια φορά δεν είχε να καταθέσει την παραμικρή πρόταση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για ένα θέμα που αποτελεί σήμερα το κυριότερο ζήτημα εθνικής ασφάλειας. Αντιθέτως η Τουρκία είχε πρόταση επιδεικνύοντας ενεργητικότητα σε διπλωματικό επίπεδο.

Πού οφείλεται αυτή η παθητικότητα της Ελλάδας; Μα φυσικά στο ότι μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας θεωρεί λανθασμένα το ΝΑΤΟ όχι έναν αξιόπιστο πολλαπλασιαστή ισχύος για την Ελλάδα. Αντί να είναι η Ελλάδα που να επιδιώκει τη συμμετοχή του ΝΑΤΟ στην αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών, επιτρέψαμε στην Τουρκία για άλλη μια φορά να αναλάβει τις πρωτοβουλίες με την παθητικότητά μας. Στο τέλος της ημέρας όμως η πρόταση λειτουργεί υπέρ ημών επίσης, δίχως ασφαλώς να έχει ως στόχο να διευθετήσει και τις ελληνοτουρκικές διαφορές.

Τέλος, η συμμετοχή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο αναβαθμίζει τη στρατηγική λειτουργία της Ελλάδας ως ακρογωνιαίου λίθου της νοτιοανατολικής πτέρυγας της Συμμαχίας απέναντι στην επανεμφάνιση της Ρωσίας στην ανατολική Μεσόγειο. Κι αυτό λειτουργεί υπέρ των ελληνικών θέσεων, αρκεί ασφαλώς η ελληνική Πολιτεία να έχει την ικανότητα και την οξυδέρκεια να αξιοποιήσει τα στρατηγικοπολιτικά οφέλη. Ανήκουμε στη Δύση και αυτή οφείλει να συνεχίσει να είναι η αταλάντευτη κατεύθυνση της υψηλής μας στρατηγικής, ώστε να εξυπηρετούνται τα εθνικά μας συμφέροντα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.


* Ο Σπύρος Λίτσας είναι Αναπληρωτής καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Πανεπιστημίου Μακεδονίας


Εφημερίδα Δημοκρατία



ΠΗΓΗ