Φαινόμενο θερμοκηπίου ξεπάγωσε το νερό στον Άρη που ρέοντας σχημάτισε κοιλάδες φαράγγια

Ομάδα ερευνητών υποστηρίζει ότι στον πρώιμο Άρη γεωλογικές και ατμοσφαιρικές διεργασίες προκάλεσαν την απότομη αύξηση της θερμοκρασίας του Κόκκινου Πλανήτη.

Η αύξηση της θερμοκρασίας είχε ως αποτέλεσμα το νερό που βρισκόταν παγωμένο στην επιφάνεια του να ξεπαγώσει και να αρχίσει να ρέει. Η ροή του νερού σύμφωνα με τους ερευνητές άλλαξε το τοπίο δημιουργώντας κοιλάδες και άλλους γεωλογικούς σχηματισμούς στον Άρη.


Οι θεωρίες

Η δημοφιλέστερη θεωρία για τον σχηματισμό των κοιλάδων υποδεικνύει επίσης το νερό ως δημιουργό τους αλλά καταγράφει διαφορετικό μηχανισμό για την παρουσία του από αυτόν της νέας μελέτης.

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία η πτώση μεγάλων αστεροειδών, μετεωριτών και άλλων διαστημικών βράχων στην επιφάνεια του Άρη είχε ως αποτέλεσμα να σχηματίζονται κάθε φορά στρώματα ατμόσφαιρας με αρκετή υγρασία. Κάποια στιγμή προκαλούνταν έντονες βροχοπτώσεις «ποτίζοντας» έτσι με νερό την επιφάνεια.

Ειδικοί του Πολιτειακού Πανεπιστημίου Penn στις ΗΠΑ πιστεύουν ότι αυτός ο μηχανισμός δεν μπορούσε να παραγάγει τις ποσότητες νερού που ήταν ικανές να δημιουργήσουν κοιλάδες ή να «σκάψουν» τα φαράγγια του Άρη. Αποφάσισαν να αναζητήσουν μια πιο πιθανή αιτία και έκαναν προσομοιώσεις με κλιματικά μοντέλα που οι ίδιοι ανέπτυξαν.




Τι (μπορεί) να συνέβη

Οι προσομοιώσεις έδειξαν ότι η ηφαιστειακή δραστηριότητα πριν από περίπου 4 δισ. έτη στον Άρη παρήγαγε μια σειρά από αέρια (υδρογόνο, διοξείδιο του άνθρακα, οξυγόνο κ.α) τα οποία αλληλεπιδρώντας μεταξύ τους αύξησαν τη θερμοκρασία στον πλανήτη.

Έτσι πριν από 3,8 δισ. έτη η θερμοκρασία στον Άρη είχε αυξηθεί τόσο ώστε τα νερό που βρισκόταν σε παγωμένη μορφή στην επιφάνεια του να ξεπαγώσει και να αρχίσει να ρέει.

«Είναι πολύ ενδιαφέρον να σκεφτόμαστε ότι εκείνη την περίοδο ο Άρης είχε σχετικά υψηλή θερμοκρασία δεδομένου ότι τότε ο Ήλιος ήταν λιγότερο φωτεινός από ότι σήμερα» αναφέρει ο Ραμσές Ραμίρες, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Εκτιμάται ότι πριν από 4 δισ. έτη ο Ήλιος ήταν περίπου 30% λιγότερο φωτεινός από ό,τι σήμερα. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Geoscience».



ΠΗΓΗ