Εμβόλια και εμβολιασμοί: βλάπτουν ή ωφελούν;

Έκτακτο παράρτημα! Στα ποτάμια δεν κυλάει γάργαρο λαχαριστό μέλι, ο κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος και μεγάλοι ροζ μονόκεροι δεν περιμένουν για να σε αγαπήσουν μετά τις δώδεκα — άσχετα του τι διάβασες στον τοίχο εκείνης της αντρικής τουαλέτας! Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι πολυεθνικές εταιρίες δεν σου παρέχουν όλα τους τα προϊόντα “για την ψυχή” της μάνας τους ή διότι “έχουν όραμα“, η πλειοψηφία των πολιτικών δεν σκίζονται για το συμφέρον και το καλό σου και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα πολλές “ευσεβείς” ελπίδες σου να αποδειχθούν φρούδες — είτε αφορούν αυτή την ζωή είτε “μετά θάνατον“/”επόμενες ζωές“. Και όχι, θα σε απογοητεύσω για ότι σε πλήγωσε στον πλανήτη μας, τίποτα δεν “πληρώνεται εδώ” ούτε κάποιο “κάρμα” κυνηγάει “τους κακούς“.

Να μην ξεχάσω επίσης να σου προφτάσω: συνωμοσίες και συμφέροντα υπάρχουν, αλλά πολλές φορές αν τα μάθαινες θα σε άφηναν απογοητευμένο διότι από πίσω πιθανότατα δεν βρίσκεται κάτι ευφάνταστο σε στυλ χολυγουντιανού σεναρίου. Από πίσω μπορεί να κρύβεται βραχυπρόθεσμο συμφέρον, προκαταλήψεις και ταμπού, ανθρώπινη φύση, ηλιθιότητα και χειραγώγηση του πλήθους — όχι βάση κάποιου μακροπρόθεσμου σχεδίου αλλά… για να βγει το επόμενο πολιτικό/οικονομικό τέρμινο.

Ουφ, σε ενημέρωσα, γνωρίζεις πως γνωρίζω και μου έφυγε ένα βάρος! Θα μπορούσαμε να το συνεχίσουμε — να πούμε πως το ψάρι δεν βρωμάει από το κεφάλι αλλά από την ουρά, πράγμα που μπορείς να το δεις σε κάθε άτομο που σε πούλησε στην καθημερινή σου ζωή για πολύ λιγότερα από “πολυεθνικά συμφέροντα εκατομμυρίων” — ακόμα και από/για βλακεία, και σε κάθε “συνομωσιούλα” γνωστών σου που κατέρρευσε λόγω απροσεξίας, ανοιχτοστοματιάς ή απλά ηλιθιότητας, αλλά ας το αφήσουμε εδώ.

Το θέμα μας, όπως κατάλαβες από τον τίτλο, έχει να κάνει με τα εμβόλια, τον μαζικό εμβολιασμό και τις παρενέργειές του και αν είσαι λίγο μέσα στα πράγματα ή παρακολουθείς γενικά το τι “ακούγεται” εντός και εκτός διαδικτύου θα έχουν φτάσει στα αυτιά σου και σχετικά σενάρια, που πάνε από το “αβλεψία έναντι του λαού” ως το ζοφερά συνωμοτικό — να το σημείο επαφής των εμβολίων με όλα τα παραπάνω. Ίσως “η αλήθεια” που ψάχνεις να μην βρίσκεται ούτε στο ένα άκρο του “είναι εντελώς ακίνδυνα” ούτε στο άλλο άκρο του “μεγάλου κινδύνου“. Τι ήταν όμως αυτά που άκουσες για την μελέτη που αποδεικνύει πως “τα εμβολιασμένα παιδιά παρουσιάζουν έως και 500% περισσότερες ασθένειες“;! Αληθεύει; Έψαξες να βρεις αυτή την έρευνα με το παραπάνω πόρισμα να δεις τι έρευνα είναι ακριβώς, πέρασες το δεδομένο που έλαβες από κάποιον ανιχνευτή του μουφαντάν ή έστω έψαξες για τον αντίλογο και για κριτικές της έρευνας; Το συγκεκριμένο θέμα θέλει κάποιες “ελαφρώς εξειδικευμένες” γνώσεις για να μπορείς να σχολιάσεις “εντός θέματος“. Θα δούμε πώς δουλεύουν τα εμβόλια και κατά πόσο ευσταθούν αυτά που ακούγονται — θα ξεκινήσουμε με “γνώσεις Λυκείου, Βιολογία Γενικής Παιδείας“, αλλά σε προειδοποιώ πως… θα αφήσω το ψάξιμο πάνω σου.



Πώς δουλεύει το ανοσοποιητικό σύστημα μας;

Σου μιλάει η εικόνα μεμέτη μου ; "Ας σκεφτεί κάποιος τα παιδιά μας"!

Πολύ χοντρικά, τόσο ώστε να μην κουραστείς και θεωρήσεις πως “αρχίσαμε τα κινέζικα“: με το που μπει για πρώτη φορά κάποιος ξένος οργανισμός μέσα σου, αρχίζει η αντίδραση της φλεγμονής: πόνος, κοκκίνισμα στο σημείο, πρήξιμο, τοπική αύξηση της θερμοκρασίας, τοπική παραγωγή “κάποιων ακαταλαβίστικων ουσιών” — μια προετοιμασία του πεδίου μάχης. Στον “τόπο του εγκλήματος” αρχίζει να σκάει μούρη ένα μέρος των “λευκών αιμοσφαιρίων“, τα μακροφάγα κύτταρα, τα οποία έχουν ακόρεστη όρεξη: θα φάνε τον “κακό“, θα τον χωνέψουν -και όχι, δεν θα φτύσουν τα κουκούτσια- αλλά θα εκθέσουν τα αντιγόνα του (“χαρακτηριστικά” τμήματα του παθογόνου οργανισμού) στην επιφάνειά τους ως “τρόπαιο“.

Αυτό το “τρόπαιο” δεν εξυπηρετεί κάποια “bragging rights” μάτσο πρακτική (ελληνιστή: κομπασμός του χωριάτη), αλλά ένα πολύ σημαντικό ρόλο. Τα μακροφάγα δρουν ανοσοπαρουσιαστικά, παρουσιάζοντας το αντιγόνο σε μια άλλη κατηγορία κυττάρων, τα Τ-βοηθητικά λεμφοκύτταρα, τα οποία αναλαμβάνουν να ενορχηστρώσουν στρατηγικά την ανοσολογική απόκριση. Τα μακροφάγα, σε πρώτη φάση, δεν εξουδετερώνουν πλήρως τον εχθρό αλλά για αυτό θα φροντίσουν τα Τ-βοηθητικά λεμφοκύτταρα: θα κάνουν τα β-λεμφοκύτταρα να παράγουν τα γνωστά -τουλάχιστον ως αναφορά, στην καθομιλουμένη- αντισώματα, τα οποία μπορούν να σημάνουν με τρομερή εξειδίκευση τον εχθρό για καταστροφή, να του “απαγορεύσουν” την είσοδο σε κύτταρα αν είναι ιός και να απενεργοποιήσουν τυχούσες τοξίνες του παθογόνου. Τα Τ-βοηθητικά θα ενεργοποιήσουν επίσης και τα Τ-κυτταροτοξικά κύτταρα αν ο εχθρός  είναι ιός (σκοτώνουν τα μολυσμένα κύτταρά σου που φέρουν τον ιό), καρκινικό κύτταρο ή “ξένο κύτταρο” (μόσχευμα που δεν έχει ιστοσυμβατότητα με εσένα).

Σημείωσε εδώ στο νοητικό μπλοκάκι σου πως σε όλη την παραπάνω διαδικασία, δημιουργούνται τα αντίστοιχα “κύτταρα μνήμης” τα οποία “θυμούνται” το όλο σκηνικό και πιο αντιγόνο το προκάλεσε, και “σκοπός” τους είναι να μείνουν για πολύ καιρό μέσα στο σώμα μπας και ξανάρθει ο εχθρός — θα ξανάρθει, δεν μπορεί παρά μια μέρα να ξανάρθει! Τέλος, όταν ο εχθρός αντιμετωπιστεί επαρκώς, θα έρθουν τα Τ-κατασταλτικά κύτταρα, που θα δράσουν σαν φρένο στην παραπάνω διαδικασία — είναι οι τύποι που σκάνε μούρη και λένε “Ώπα, ώπα, κιμά τον κάνατε, κόψτε μάγκες, μας περιμένουν παρθένες και κοκτέιλ“.

Όλη αυτή η διαδικασία δεν είναι αυτόματη, παίρνει κάποιες μέρες μέσα στις οποίες προλαβαίνεις να αρρωστήσεις από τον παθογόνο οργανισμό, να φας ένα καλό θερμόμετρο στο πωπουδάκι σου, να κουμπώσεις τα βότανα και τα χάπια σου, και να αράξεις νωχελικά στην κουβερτούλα σου αφήνοντας τους συναδέλφους σου στην δουλειά να βγάλουν όλη την σκαταδούρα για εσένα — και όλα τούτα στα προκαλούν οι σχετικά “ήπιοι” κακοί, οι οποίοι απλά αποτελούν “ενόχληση” στο εβδομαδιαίο πρόγραμμά σου. Κράτα κατά νου πως υπάρχουν και χειρότεροι…

Την επόμενη φορά που θα μπει Ο ΙΔΙΟΣ παθογόνος οργανισμός μέσα σου, το σύστημα “θυμάται” μέσω κυττάρων μνήμης, αναγνωρίζοντας το χαρακτηριστικό αντιγόνο που φέρει αυτός και αντιδρά αστραπιαία κινητοποιώντας τα σχετικά κύτταρα και παράγοντας ποσότητες αντισωμάτων αρκετές για να ζηλέψει ο κάθε εητζιασμένος! Πόσο αστραπιαία; Τόσο που δεν θα πάρεις καν πρέφα πως ξαναμπούκαρε ο μάγκας, δεν θα αρρωστήσεις. Καλωσήλθες στην ανοσία!




Τι είναι ένα εμβόλιο;

Εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας -- δεν χορηγούνται όλα τα εμβόλια με ένεση!

Το εμβόλιο είναι μια έξυπνη πατέντα για να “περάσεις” μια ασθένεια, χωρίς να την περάσεις πραγματικά (χωρίς να αρρωστήσεις) αλλά να απολαύσεις τα όμορφα που προσφέρει η ανοσία. Βλέπεις, ο οργανισμός σου “μαθαίνει” και μετέπειτα “αναγνωρίζει” τον οποιοδήποτε εχθρό μέσω χαρακτηριστικών “αντιγόνων” που έχει ο εχθρός — δεν τον “νοιάζει” αν ο εχθρός είναι ζωντανός και κόβει βόλτες αρτιμελέστατος μέσα σου, ούτε αν απλά πλέει το κουφάρι του νεκρό μέσα σε κάποιο αγγείο σου, ούτε αν είναι εξουθενωμένος και με το ζόρι κουνάει τα μαστίγιά του (χαρακτηριστικό ορισμένων βακτηρίων ή άλλων μικροοργανισμών με BDSM γούστα).

Για να το πάμε παραπέρα, τον οργανισμό σου δεν τον νοιάζει και αν απλά βρεθεί μέσα σου μόνο του ένα “ακρωτηριασμένο” κομμάτι του εισβολέα, το αντιγόνο. Θα δράσει “καταλλήλως” σαν να δέχθηκε όντως επίθεση. Είναι κατά κάποιο τρόπο σαν να κυνηγάνε οι φίλοι μας οι μπάτσοι μια “σεσημασμένη” (με σησάμι ή χωρίς) συμμορία: δεν χρειάζονται σώνει και καλά “έναν από αυτούς“, τους αρκεί και μια φωτογραφία ενός χαρακτηριστικού τατουάζ  για να γνωρίζουν ποιους να μαζέψουν. Και ναι, μόλις πήγαμε μέσω παραδείγματος το θέμα σε επίπεδο Δημοτικού, τώρα πλέον μπορούν να παρακολουθήσουν το κείμενο και οι πιο βλάκες φίλοι σου!

Ένα εμβόλιο μπορεί να είναι κάτι από τα παραπάνω: νεκρός ή εξασθενημένος οργανισμός, μια απενεργοποιημένη τοξίνη του ή απλά ένα κομμάτι του. Με λίγα λόγια, το εμβόλιο αρκεί να περιέχει ένα ή περισσότερα αντιγόνα του παθογόνου οργανισμού για να δράσει προστατευτικά. Στο κάνουν ένεση, αυτό το πράγμα δεν μπορεί να αναπτυχθεί μέσα σου και να σε αρρωστήσει διότι έχει χάσει αυτή του την ιδιότητα, αλλά ο οργανισμός σου το “μαθαίνει” δημιουργώντας κύτταρα μνήμης και όταν μπει μέσα σου “δε ρίαλ σιτ” το κανονίζει σούμπιτο.



Δεν ήρθα όμως εδώ για τα γλυκάδια, ήρθα για την φρίκη. Έχουν παρενέργειες;

Θύματα από παρενέργειες εμβολίων στην Αφρική — δώσε βάση σε αυτόν στα δεξιά. Χμ… τσίμπησες; Είναι θύματα του ιού της πολιομυελίτιδας, για την οποία υπάρχει εμβόλιο.

Έχουν, έχουν, δεν θα σε αφήσω πεινασμένο — ουσιαστικά ότι έχει “ενέργειες“, έχει και “παρενέργειες” (γιατί άραγε; ρίξε την άποψή σου και εσύ!). Για αρχή, οι συνηθέστερες παρενέργειες που τα εμβόλια έχουν είναι: πόνος στο σημείο της ένεσης (ή και γενικευμένος στην περιοχή), κοκκίνισμα και πρήξιμο στο ίδιο σημείο  και η φάση μπορεί να συνεχίσει με γενικευμένη αδιαθεσία (“νιώθω άρρωστος, μαμά“), κούραση, πονοκέφαλο, ίσως και πυρετό. Ναι, τα παραπάνω συμπτώματα ουσιαστικά είναι αυτά μιας ανοσολογικής απάντησης — τα συμπτώματα αυτά πολλές φορές δεν τα προκαλεί το παθογόνο ως “δράση του” αλλά η ανοσολογική απάντηση του οργανισμού έναντι του αντιγόνου, πιθανόν λοιπόν να είναι αδιαχώριστα από την διαδικασία της ανοσοποίησης.

Τούτα όμως δεν σε συγκινούν, θες αίμα — να κεράσω μια τσανάκα. Για τα διάφορα εμβόλια έχουν αναφερθεί παρενέργειες όπως: κώφωση, παράξενες μορφές “εγκεφαλίτιδας“, αλλεργίες, επιληπτικές κρίσεις (κοντεύεις), κώμα, σύνδρομο νευρολογικής παράλυσης Guillain Barre, μόνιμη εγκεφαλική ζημιά (ακόμα λίγο) σύνδρομο επιδερμικής νεκρόλυσης Steven-Johnsons, πνευμονία (ααααχ!) και φυσικά θάνατος (έχυσες μεγάλε!).

Αν θες και υλικό για να βαρέσεις ακόμα μια ψιλή αργότερα, μπορείς να μάθεις περισσότερες παρενέργειες στο historyofvaccines.org, το κρατικό Center of disease control and prevention και φυσικά το Εθνικό Κέντρο Πληροφόρησης για τα Εμβόλια, έναν φορέα ο οποίος παρά το όνομα του δεν είναι ούτε κρατικός ούτε ιδιαίτερα φίλιος προς “το κράτος” — μάλιστα αποτελεί πιθανότατα τον μεγαλύτερο αντίπαλο των εμβολίων στην Αμερική (επισκέψου την, είναι ίσως η σοβαρότερη σελίδα του “αντιεμβολιαστικού” κινήματος ή ακριβέστερα της ελεύθερης επιλογής περί εμβολιασμών). Εκεί φυσικά μπορείς να διαβάσεις στα Memorials και ιστορίες φρίκης όπως τις κατέθεσαν αναγνώστες, έτσι για να νιώσεις πως η πληροφορία σού έρχεται αφιλτράριστη και ανέγγιχτη από το… βάλε εδώ τον εχθρό που φταίει για όλα κατά την κοσμοθεώρησή σου.

Οι παραπάνω φρικαλέες παρενέργειες, που θα τις βρεις καταγεγραμμένες και σε καθ’ όλα επίσημες κρατικές σελίδες, έρχονται με έναν καθοριστικότατο “αστερίσκο“, ο οποίος ταιριάζει γενικά όπου ακούς την λέξη “παρενέργειες“. Τέτοιου είδους πληροφορίες έρχονται εν μέρει από εργαστηριακά τεστ (με τους όποιους περιορισμούς τους στο δείγμα), από επιδημιολογικές μελέτες αλλά και από τους πολίτες — όσον αφορά το τελευταίο υπάρχουν επίσημες προσπάθειες καταγραφής στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, και για φάρμακα αλλά και εμβόλια όπως το VAERS, όπου οι πολίτες αναφέρουν τι παρενέργειες τους παρουσιάστηκαν. Ο αστερίσκος όμως δεν μπαίνει σε αυτά, ούτε καν στην καταγραφή από πολίτες — όπου ίσως είναι λίγο δύσκολο να τσεκάρεις αν όντως η παρενέργεια ήταν από αυτό που πήρε ή κάτι άλλο, όπως πάθηση, άλλο φάρμακο κτλ.

Ο αστερίσκος μπαίνει στην συχνότητα των παρενεργειών: διαβάζοντας το “χαρτάκι” ενός φαρμάκου ή ενός εμβολίου τρομάζεις σκεπτόμενο πως “θα πάθεις όλες αυτές τις παρενέργειες” — όχι, δεν θα πάθεις όλες αυτές τις παρενέργειες, δεν είναι καν σίγουρο ότι θα εμφανίσεις παρενέργειες (κουραμπιεδάκι για τον καφέ: αν τα εμβόλια είναι συνωμοσία εξόντωσης του πληθυσμού ή ελέγχου του, δεν θα ήταν σώφρον από το κράτος να αναφέρει τις παρενέργειες επίσημα…).

Ψάξε τις παραπάνω φρικαλέες παρενέργειες σε ιστοσελίδες και βρες πόσο συχνά εμφανίζονται αυτές οι παρενέργειες — ωραία, κάνε μια μετατροπή αυτού του αριθμού σε εκατοστιαίο ποσοστό (έλα, μια απλή μέθοδος των τριών είναι) και κοίτα το. Πώς θα σου φαινόταν αν το άτομο που γουστάρεις σου έλεγε πως έχεις <βάλε το νούμερο εδώ> πιθανότητα να “σε πάρει μια γύρα“; Θα κρατούσες την αναπνοή σου περιμένοντας; Εδώ ο αστερισκός συνεχίζει, με το ενδιαφέρον στοιχείο πως ως είδος δεν έχουμε την ικανότητα να συλλάβουμε διαισθητικά (διάβαζε: ασυνείδητα) την έννοια της πιθανότητας — ακόμα και αν με τόση χαρά δηλώνουμε πως μπορούμε ή την χρησιμοποιούμε “μια χαρά” (στα… λόγια πάντα) καθημερινά. Με λίγα, απλά και κατανοητά λογάκια, αυτές οι παρενέργειες όντως υπάρχουν, οι πιθανότητες όμως να τις πάθεις είναι πολύ μικρές — αλλά αν τις πάθεις εσύ ή αγαπημένος σου, ξάφνου το “1 στους εκατό χιλιάδες” μετατρέπεται σε “100%” . Και όχι, δεν έκανες κανένα λάθος στον υπολογισμό — έτσι λειτουργούν οι άνθρωποι, η προσωπική εμπειρία τείνει να είναι απολυταρχικός δυνάστης για πολλούς.

Τα παραπάνω δεν “αφοπλίζουν” τους πιθανούς κινδύνους, προτείνουν όμως μια πιο ψύχραιμη αντιμετώπιση του θέματος. Μπορεί να θες πιο σίγουρες απαντήσεις από “ποσοστά” και “στατιστικές” αλλά η φύση του ζητήματος είναι πολύπλοκη όταν το αντικείμενο μελέτης σου είναι ουσιαστικά ένας γενετικά ετερογενής πληθυσμός — π.χ. τι ακριβώς κάνει τον φίλο σου να έχει “θέμα” με την γύρη, ενώ εσύ δεν έχεις κανένα πρόβλημα; Είναι η γύρη επικίνδυνη και, αν ναι, πόσο και για ποιους; Πόσο “απόλυτα” μπορείς να απαντήσεις στα παραπάνω; Δυσκολάκι ακόμα και για τους καλύτερους…



Άσε τα σάπια ρε, δεν θα μας πεις για τα “άλλα” συστατικά των εμβολίων και τους αυτισμούς;
 

Κλασικό αντιεμβολιαστικό πόστερ. Τι θες που δεν έχει; Τα μιαρά χέρια που εκτελούν τον εμβολιασμό; Τους μούλους που κλαίνε σπαρακτικά; Δεν θα το έλεγες ακριβώς "επιχειρηματολογία" αυτό που βλέπεις, αλλά δουλεύει.

Ω ναι! Κάθε φάρμακο ή εμβόλιο περιέχει έκδοχα (επί το πλείστον ανενεργά στοιχεία, που όμως βοηθάνε το σκεύασμα να αποκτήσει την φαρμακοτεχνική μορφή του) ίσως και πρόσθετες βοηθητικές ουσίες. Όταν διαβάζεις για αυτές, φρόντισε να έχεις στο μυαλό και στην ρήση του Παράκελσου, πως “η δόση είναι αυτό που κάνει το δηλητήριο” ή αν προτιμάς Ζαϊκλονίστικο ρητό “πες μου μια επικίνδυνη ουσία και θα σου πω μια ακίνδυνη δόση της, πες μου μια ασφαλή ουσία και μπορώ να βρω δόση της που θα σε σκοτώσει” — και, ναι, ο θάνατος μπορεί να καταχωρηθεί στις παρενέργειες, στις μόνιμες παρενέργειες. Να μερικές ουσίες των οποίων η παρουσία ανησύχησε αρκετά άτομα όσον αφορά τα εμβόλια:


Αλουμίνιο και οι ενώσεις του
Μπορείς να το βρεις ως υδροξείδιο του αλουμινίου (το έχει μέσα και το Μαλόξ, ψάξου) ή ως φωσφορικά άλατά του. Στα εμβόλια χρησιμοποιείται κυρίως ως ανοσοενισχυτικό (κάνει την απόκριση του οργανισμού απέναντι στο εμβόλιο πιο “δυνατή“). Για το αλουμίνιο τα έχουμε πει και στην σχετική ενότητα του άρθρου περί chemtrails και αεροψεκασμών.

Συνοπτικά, παίζει πολύ μεγάλο ρόλο η δόση και πόσο εύκολα μπορείς να το “διώξεις” από το σώμα σου: ορισμένα άτομα που έχουν θέμα αποβολής αλουμινίου από το σώμα τους μπορεί να παρουσιάσουν πρόβλημα, και αυτό δεν είναι απαραίτητα ενός μόνο τύπου. Όσον αφορά το κατά πόσο είναι τοξικό, κατά πόσο μπορεί να προκαλέσει προβλήματα είτε αυτοάνοσα είτε έμμεσα/άμεσα στον εγκέφαλο, είναι θέμα πολλών εργασιών και μεγάλης διαφωνίας: σε πειραματικές διατάξεις  έχει διαπιστωμένη τοξική δράση στον νευρικό ιστό και υπάρχουν και επίσημες εργασίες που συσχετίζουν το αλουμίνιο με νευρολογικά φαινόμενα (χμ, πώς και δεν τους φίμωσαν οι κακές πολυεθνικές;).

Αν έχεις χέσει τα βρακάκια σου ήδη από τον φόβο του αλουμινίου στα εμβόλια, μην ξεχάσεις να φοβηθείς και για το αλουμίνιο που παίρνουμε μέσω τροφής (ναι, και τα βρέφη) και το οποίο αποτελεί την κύρια πηγή του αλουμινίου που θα βρεις μέσα σε κάποιον, από την στιγμή που ένα εμβόλιο έχει πολύ λιγότερο αλουμίνιο από όσο παίρνεις καθημερινά με την διατροφή σου. Παρ’ ολ’ αυτά, προσοχή στο πόσο αλουμίνιο περιέχουν τα εμβόλια και στο αν μπορείς να το αποβάλεις από το σώμα σου (γενετικό το θέμα αν και παίζει επίσης και θέμα ηπατικής/νεφρικής λειτουργίας που βοηθάει την κάθαρσή του). Αν θες να μάθεις παραπάνω για την τοξικότητα του αλουμινίου επισκέψου το Pubmed και βάλε aluminium toxicity ή και aluminium vaccines.


Θειομερσάλη

Θα το βρεις και ως thiomersal στο Αμέρικα και ως thimerosal (θιμεροσάλ, θιμεροσάλη). Είναι μια ουσία με αντιμικροβιακή δράση, εξαίρετο βακτηριοστατικό και μυκητοκτόνο (διάβαζε “συντηρητικό“) και πολύ καλό συντηρητικό. Υπέροχα όλα αυτά, είναι όμως μια τοξικότατη οργανική ένωση του υδράργυρου (ναι, του γνωστού από το Minamata υδράργυρου) που μεταβολίζεται μέσα σου περαιτέρω σε οργανικές μορφές του υδραργύρου, οι οποίες γενικά έχουν μεγάλη ημιζωή (κάνουν πολύ καιρό να φύγουν από μέσα σου και έτσι “αθροίζονται” ως ένα σημείο οι δόσεις τους).

Το πρόβλημα είναι πως αν ένα εμβόλιο δεν έχει μέσα κάποιο βακτηριοστατικό κινδυνεύεις αρκετά, άπαξ και εκεί μέσα μπορούν να μεγαλώσουν ένα μάτσο μικρόβια (βλέπε σταφυλόκοκκος), τα οποία μπορούν να στείλουν κάποιον από νοσοκομείο έως νεκροκρέβατο — πράγμα το οποίο το έχουν κάνει μολυσμένα εμβόλια! Εδώ θα δυσαρεστήσω ελαφρώς τον “αντιδραστικό” μυ σου: την θέση της θειομερσάλης την έχουν πάρει στην πλειονότητα των περιπτώσεων άλλα συντηρητικά, χωρίς βαρέα μέταλλα — και αυτό όχι τόσο για “επιστημονικούς” λόγους ή για λόγους υγείας, αλλά διότι “ο κόσμος” (να η δύναμή σου, που λες πως δεν έχεις) είχε φρικάρει και δεν γούσταρε κάστανο τα εμβόλια όταν είχε κυκλοφορήσει μια βρώμα περί διασύνδεσης υδράργυρου και αυτισμού. Από το να μην εμβολιαστούν καθόλου, ασχέτως που η όποια δόση υδραργύρου μέσα ήταν μικρή, βγάλε τον και βάλε κάτι άλλο. Πλέον τον “υδράργυρο” θα τον βρεις κυρίως εκεί που χρησιμοποιόταν εξαρχής κατά κόρον: στις συσκευασίες εμβολίων που περιέχουν άνω της μιας δόσης, δηλαδή σε αυτά που θα βάλεις μέσα στην συσκευασία τους την βελόνα σου άνω της μιας φοράς — και όχι σε αυτά της “μίας δόσης” που παίρνεις από το φαρμακείο. Όπως και να έχει, ενημερώσου και ψάξτο για το εκάστοτε εμβόλιο.


Φορμαλδεΰδη
Ω, ρε πάρτι τρελό και παρτουζιάρικο — ψάξε στα ίντερνετς τι είναι η φορμαλδεΰδη (formaldehyde). Καρκινογόνο, ερεθιστικό, τοξικό, υπάρχει “στον καπνό του τσιγάρου“, το χρησιμοποιούν στην φορμόλη για συντήρηση βιολογικών δειγμάτων (τα κλασικά βάζα με υπέροχα δείγματα εμβρύων) — και το μόνο πράγμα που μπορεί να σκοτώσει τον Σούπερμαν μετά τον κρυπτονίτη. Χρησιμοποιείται ορισμένες φορές στην παρασκευή εμβολίων, για να απενεργοποιήσουν τον παθογόνο παράγοντα, και μικροποσότητες αυτού μπορεί να βρεθούν στο τελικό προϊόν. Μικροποσότητες — μην σου κάνει εντύπωση αν με το τσιγάρο, με καπνιστά κρέατα (σκουμπράκι κανείς;) ή απλά με τον καθημερινό μεταβολισμό σου μπορείς να λάβεις μεγαλύτερες δόσεις — αυτό το πράγμα το φτιάχνεις μέσα σου καθημερινά! Μπορείς να συνεχίσεις παρόλαυτα να ανησυχείς για την παρουσία ψηγμάτων της στα εμβόλια.

Σε περίπτωση που θες να ξέρεις τι από αυτά περιέχει κάθε εμβόλιο και πόσο -δικαίωμα σου αναφαίρετο, χωρίς το οποίο δεν δύναται να μιλάμε για ενημερωμένη επιλογή- μπορείς να επισκεφτείς ιστοσελίδες που σου λένε ποσότητα θειομερσάλης ή άλλων συστατικών ανά εμβόλιο. Ανάλογα το εμβόλιο μπορείς να βρεις και άλλα πρόσθετα, όπως διάφορα ανοσοενισχυτικά, όπως το σκουαλένιο – που ίσως να μην είναι η καλύτερη ιδέα να το χορηγήσεις σε ένα άτομο με προδιάθεση σε αυτοάνοσα νοσήματα ή γλουταμινικό μονονάτριο. Ψάξε, ενημερώσου, κρίνε και φρόντιζε πάντα ασχέτως της -ήδη διαμορφωμένης, μην λέμε μαλακίες τώρα- άποψής σου να ρίξεις μια ματιά και στην “αντίπερα όχθη“. Να ενημερωθείς θες ή να ενισχύσεις την ήδη διαμορφωμένη σου άποψη;



Κάνουν δουλειά τα εμβόλια;

Να το κάνεις; Να μην το κάνεις; Μάθε και αποφάσισε...

Ναι, κάνουν κάμποση δουλειά — εδώ αρχίζεις να ψάχνεις στατιστικά υγείας των πληθυσμών, όπου θα δεις πτώση στην διάδοση ασθενειών για τις οποίες έχουν χρησιμοποιηθεί και αύξηση της διάδοσης της ασθένειας όταν για κάποιο λόγο σταματούσε ο εμβολιασμός — κυρίως σε φάσεις που σταμάτησαν να εμβολιάζονται λόγω φόβου επιπλοκών όπως ο αυτισμός. Εδώ πάλι αρχίζεις το δικό σου ψάξιμο, να δεις τι τελικά ισχύει.

Λόγω εμβολιασμού υπάρχουν και αρρώστιες που σχεδόν έχουν εξαφανιστεί στις χώρες όπου ο εμβολιασμός είναι μαζικός. Ένα ενδιαφέρον σημείο περί εμβολιασμών και σημείο παρανόησης είναι το ότι τα εμβόλια δεν προστατεύουν 100% τον εμβολιασμένο: συγνώμη, εκ μέρους της φύσης, που η ποικιλομορφία των αντιδράσεων ενός γενετικώς ποικίλου πληθυσμού δεν είναι εύκολα προβλέψιμες ή “ντίτζιταλ” με “0 ή 1” λογική. Το εμβόλιο τείνει να προστατεύει το μεγαλύτερο μέρος των εμβολιασθέντων (εδώ μιλάμε για ποσοστά τάξης 80-90% και άνω, συνήθως, αν και αυτό εξαρτάται από το εμβόλιο και από το αν έχουν ληφθεί όλες οι δόσεις) από το να “κολλήσουν“, και όσοι κολλήσουν συνήθως την περνάνε πιο “ήπια” από τους μη-εμβολιασθέντες.

Ενδιαφέρον φαινόμενο επίσης αποτελεί και η “ανοσία κοπαδιού” (ανοσία αγέλης, herd immunity), όπου οι εμβολιασμένοι “προστατεύουν” τους ανεμβολίαστους από κάποιο παθογόνο, σχηματίζοντας ένα “τοίχος” γύρω τους — αν γύρω σου δεν υπάρχουν άτομα που μπορούν να τον κολλήσουν, πιθανότατα ο παθογόνος οργανισμός δεν θα μπορέσει να φτάσει ως εσένα που δεν έχεις κάνει το εμβόλιο. Αυτό το φαινόμενο έχει και τα όριά του όσον αφορά το πόσα ανεμβολίαστα άτομα μπορεί να υποστηρίξει ένας εμβολιασμένος πληθυσμός.

Ένα βασικό σκέλος του ερωτήματος “αν κάνουν δουλειά“, είναι φυσικά και ο λόγος πιθανού οφέλους προς πιθανές παρενέργειες: θα ήταν αστείο να μιλούσαμε π.χ. για ένα σκεύασμα που έκανε κάθε Γκουσγκούνη να βγάλει καινούργια χαίτη με πιθανότητα 101%, αν αυτό περιέχει 10% πιθανότητα να σε αφήσει για μια ζωή σε αναπηρική καρέκλα (αν και πάω στοίχημα πως και πάλι θα έβρισκε κοινό).

Έχει ενδιαφέρον το πώς έχουμε “ξεχάσει” ελαφρώς πώς είναι να σε αφήσει κουσουρλή μια αρρώστια (βλέπε την πολιομυελίτιδα ως “τραγικό” παράδειγμα με γραφικότητα που ικανοποιεί το φιλοθεάμων κοινό — υπάρχουν όμως και άλλες), πώς είναι να πεθάνει κάποιος “κατά τα άλλα υγιής” διότι “κόλλησε κάτι” ή πώς είναι ένα παιδί να γεννηθεί “με μόνιμα προβλήματα υγείας” διότι η έγκυος πάλι “κόλλησε κάτι” όπως μια “παιδική αρρώστια“. Έχουμε ξεχάσει, ίσως, λόγω εμβολιασμών — οι παλαιότερες γενιές είχαν πολύ συχνότερες υπενθυμίσεις αυτών των γεγονότων.

Αν θες εδώ ψάξε τι είναι, τι εικόνα έχουν και τι επιπλοκές μπορεί να έχουν ασθένειες όπως ιλαρά, μαγουλάδες και ερυθρά (measles, mumps, rubella — που αντιμετωπίζει εκείνο το εμβόλιο MMR), ρίξε μια ματιά στην φυματίωση, στον τέτανο, στον μηνιγγιτιδόκοκκο, στον κοκκύτη, την ηπατίτιδα Α και Β, και την διφθερίτιδα (diphtheria). Τσέκαρε αν είναι μεταδοτικές και πόσο, τι μπορούν να σου κάνουν αν τις κολλήσεις στην εγκυμοσύνη, ψάξε επίσης να βρεις πόσο συχνές είναι οι επιπλοκές αυτών των νόσων (όπου επιπλοκή διάβαζε “τα πράγματα πήγαν άσχημα, αρκετά άσχημα, ίσως να σου αφήσει και κουσούρι“). Θα πέσεις πάλι πάνω σε εγκεφαλίτιδες, παραλύσεις, θανάτους, μόνιμες ζημιές σε διάφορα όργανα του σώματος και άλλα χαριτωμένα, με ποσοστά που αν ήταν ποσοστά επιπλοκών από εμβόλιο θα γύριζες τον κόσμο ανάποδα ουρλιάζοντας πως “μας σκοτώνουν και μας κουτσουρεύουν“. Τα ποσοστά παρενεργειών των εμβολίων είναι κατά πολύ μικρότερα σε σχέση με τα ποσοστά επιπλοκών από μια νόσο σαν τις παραπάνω. Όσον αφορά τους ισχυρισμούς περί αυτισμού, ψάξε λίγο να δεις πώς προέκυψε ο συσχετισμός, ψάξε σε τι ηλικίες εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα του αυτισμού και ψάξε λίγο πού κατέληξε η έρευνα για αυτή την υπόθεση…

Τα παραπάνω φυσικά δεν σημαίνουν πως τα εμβόλια δεν έχουν παρενέργειες και πως δεν θα βρεις άτομα που όντως έχουν υποστεί βλάβη από αυτά. Τα παραπάνω επίσης δεν σημαίνουν πως δεν υπάρχουν τεράστια συμφέροντα φαρμακοβιομηχανιών και πως δεν υπάρχουν και κομπίνες όπως το παραφούσκωμα επικινδυνότητας ή η επίκληση “επιδημίας” (βλέπε γρίπη χοίρων και πτηνών) για να πουληθούν τεράστιες ποσότητες εμβολίων γρήγορα (και εδώ είναι βάσιμη η απορία του πόσο καλά δοκιμασμένα ήταν αυτά τα εμβόλια). Περισσότερο σημαίνουν πως τα πράγματα είναι ελαφρώς -όσο πατάει ο ελέφαντας- πιο πολύπλοκα από ακραίους συλλογισμούς του τύπου “τα εμβόλια είναι βλαβερά προϊόντα φαρμακευτικών εταιριών που νοιάζονται μόνο για το κέρδος” (βλέπε εδώ και πιο “γκαβλιάρικά” σενάρια όπως εμβόλια ως μέσο εξόντωσης και χαλιναγώγησης πληθυσμού) ή “τα εμβόλια είναι εντελώς άκακα, βουρ στον πατσά, όσα περισσότερα τόσο καλύτερα“.

Το Ζαϊκλόνι είναι πλήρως εμβολιασμένο -”φαίνεται” θα απαντήσουν με ένα στόμα, μια φωνή οι πολέμιοι των εμβολίων- αλλά δεν σου “προτείνει” να εμβολιαστείς ή να εμβολιάσεις δικούς σου, σου προτείνει αυτό που τόσο αγαπάει, την ελεύθερη επιλογή μετά από ενημέρωση: τα οφέλη και ζημιές εξάλλου και από τις δυο επιλογές θα είναι ολότελα δικά σου. Αυτή είναι η γλύκα. Πρώτα απ’ όλα φρόντισε να ενημερωθείς όσο πιο εκτενώς μπορείς για τις παρενέργειες των εμβολίων, ρωτώντας έναν σχετικό γιατρό που εμπιστεύεσαι, από το ένθετο χαρτί του εμβολίου και από όποια άλλη πηγή κρίνεις σκόπιμη. Ρώτα όσο μπορείς και επέμενε να πάρεις απαντήσεις. Ενημερώσου αν και ποια εμβόλια είναι υποχρεωτικά (για τα παιδιά) όπως επίσης και τι οδούς μπορείς να ακολουθήσεις αν δεν θέλεις να κάνεις κάποια από αυτά — υπάρχουν τρόποι να μην τα κάνεις. Ενημέρωσε τον γιατρό πολύ πριν τον εμβολιασμό σε περίπτωση που έχεις οποιαδήποτε αλλεργία, οποιαδήποτε παρελθοντική άσχημη αντίδραση σε εμβόλια ή οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας — βασικό είναι να αναφέρεις και τυχόντα αυτοάνοσα νοσήματα. Σε περίπτωση που επιλέξεις ένα εμβόλιο σημείωσε τυχούσες παρενέργειες και δήλωσέ τις — μπορεί αυτό να μην βοηθήσει εσένα, θα βοηθήσει όμως άλλους. Η επιλογή τού αν κάποιος θα εμβολιαστεί ή όχι, δεν χρειάζεται να είναι “all or nothing” — μπορείς επίσης να επιλέξεις ποια εμβόλια θα κάνεις και ποια όχι, π.χ. το ετήσιο εμβόλιο της γρίπης έχει συγκεκριμένες ενδείξεις όπως ηλικιωμένοι, ανοσοκατεσταλμένοι ή άτομα που δουλεύουν στον τομέα της υγείας. Δεν θες, για παράδειγμα, να κολλήσεις γρίπη έναν ασθενή με AIDS ή καρκίνο, και, ναι, η γρίπη μπορεί να σκοτώσει — μια από αυτές κάποτε σκότωσε το 3% με 5% του πληθυσμού της Γης , οι “σπανιόλοι” το γνωρίζουν καλά.

Ως την επόμενη Παρασκευή, αποφάσιζε για εσένα — μετά, άσε άλλους να αποφασίζουν για την πάρτη σου.




ΠΗΓΗ