Επιστήμονες «αδειάζουν» τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας: Τα θύματα από τον H1N1, ήταν υπερδεκαπλάσια από ό,τι ανακοινώθηκε

Σε μια σημαντική αποκάλυψη προχωρά ομάδα 60 επιστημόνων από 26 χώρες, η οποία διαψεύδει τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και τα στοιχεία του για τα θύματα του H1N1, καθώς παρά τις εκτιμήσεις πως σημειώθηκαν 203.000 θάνατοι πνευμονικής αιτιολογίας σε όλο τον κόσμο, ενώ αν συνυπολογισθούν και οι λοιποί θάνατοι λόγω επιπλοκών που σχετίζονται με τον ιό, όπως οι καρδιαγγειακοί, τότε ο αριθμός ανεβαίνει στους 400.000, οι επιστήμονες αναφέρουν πως τα θύματα ήταν πολύ περισσότερα και για την ακρίβεια υπερδεκαπλάσια.

Οι ερευνητές με επικεφαλής την καθηγήτρια Λόουν Σίμονσεν της Σχολής Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου Τζορτζ Ουάσιγκτον των ΗΠΑ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «Plos Medicine» και τόνισαν ότι «η νέα μελέτη επιβεβαιώνει πως ο ιός Η1Ν1 σκότωσε πολύ περισσότερους ανθρώπους παγκοσμίως από ό,τι αρχικά θεωρείτο».

Όπως διαπιστώθηκε, οι περισσότεροι θάνατοι από την πανδημία αφορούσαν κυρίως ανθρώπους της νεότερης και μέσης ηλικίας και όσους ζούσαν σε μερικές χώρες της Αμερικής (Μεξικό, Αργεντινή, Βραζιλία), ενώ αντίθετα τα θύματα ήσαν αναλογικά πολύ λιγότερα στην Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και τις περισσότερες περιοχές της Ευρώπης. Το 62% έως 85% των θανάτων της πανδημίας του 2009 συνέβησαν σε ανθρώπους κάτω των 65 ετών, αντίθετα με ό,τι συνήθως συμβαίνει με την εποχική γρίπη, που πλήττει πρωτίστως άτομα της τρίτης ηλικίας.

Η μεγάλη απόκλιση από τις εκτιμήσεις του ΠΟΥ, οφείλεται στο ότι ο τελευταίος βασίζεται μόνο στις περιπτώσεις μόλυνσης από τον ιό, οι οποίες έχουν επιβεβαιωθεί σε κάποιο επιστημονικό εργαστήριο. Με βάση αυτό το κριτήριο, ο ΠΟΥ ανέφερε μόνο 18.449 θανατηφόρα κρούσματα, αριθμός που εξαρχής είχε θεωρηθεί πολύ χαμηλός σε σχέση με την πραγματικότητα. Η νέα μελέτη επιβεβαιώνει τις υποψίες, καθώς οι περισσότεροι άνθρωποι που πέθαναν το 2009, ποτέ δεν είχαν κάνει τεστ για τον ιό Η1Ν1.

Η νέα εκτίμηση των θυμάτων δείχνει ότι άδικα ορισμένοι είχαν τότε κατηγορήσει ως υπερβολική την κινητοποίηση των εθνικών και διεθνών υπηρεσιών υγείας, καθώς μπορεί μεν ο ιός να μην ήταν θανατηφόρος όσο η ισπανική γρίπη του 1918 (που είχε σκοτώσει 50 εκατ. ανθρώπους ή το 2% του τότε παγκόσμιου πληθυσμού), παρ' όλα αυτά αποτελούσε έναν άκρως απειλητικό και θανατηφόρο εχθρό.








ΠΗΓΗ