Σύμφωνα με την Άγκελα Μέρκελ, το Μνημόνιο σκοπίμως ήταν τόσο σκληρό. Αυτό είχε απαντήσει η ίδια στον Γιώργο Παπανδρέου το 2010, όταν ο τότε πρωθυπουργός είχε ζητήσει ένα πιο "χαλαρό" πρόγραμμα λιτότητας.
Η αποκάλυψη αυτή έγινε από την αμερικάνική εφημερίδα Wall Street Journal. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, ο κ. Παπανδρέου εκτιμά πως "ήταν αποστολή σχεδόν αδύνατη" η εξασφάλιση καλύτερων όρων δανεισμού και υπαγωγής της χώρας σε μηχανισμό στήριξης".
Πιο σκληρό το Βερολίνο από το ΔΝΤ
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αναφορά που κάνει το ρεπορτάζ στην πολιτική και τα μέτρα που επιθυμούσε το Βερολίνο, τα οποία ήρθαν σε σύγκρουση με τα μέτρα που αντιστοίχως πρότεινε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, "το ΔΝΤ εισηγήθηκε να δοθεί προτεραιότητα στις διαρθρωτικές αλλαγές, οι δε περικοπές δαπανών να γίνουν σταδιακά, ώστε να αποφευχθεί το σοκ της μεγάλης ύφεσης". Στη συνέχεια, αναφέρεται ότι η γερμανική κυβέρνηση τα αξίωσε όλα, αμέσως, ταυτοχρόνως: Διαρθρωτικές αλλαγές και πρόγραμμα σκληρής λιτότητας, με στόχο να υποχωρήσει το δημόσιο έλλειμμα σε επίπεδα κάτω του 3%, μέχρι το 2014.
Αρνητική η στάση της Μέρκελ
Η Wall Street Journal παρατηρεί ότι η ανάπτυξη στην Ελλάδα δεν μπορούσε να υποβοηθηθεί με το ήδη δοκιμασμένο στο παρελθόν "εργαλείο" της νομισματικής πολιτικής, λόγω της συμμετοχής της χώρας στην ευρωζώνη. Με άλλα λόγια, δεν μπορούσε να υποτιμηθεί το νόμισμα. Ο συντάκτης του άρθρου υπογραμμίζει ότι κάτι τέτοιο είχε γίνει και στην Αργεντινή, με τα γνωστά επώδυνα για τη χώρα αποτελέσματα.
Στο δημοσίευμα της "WSJ" αναφέρεται ότι ο κ. Παπανδρέου πρότεινε την αναδιάρθρωση του χρέους, έχοντας τη σύμφωνη γνώμη του τότε επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν. Αρνητική όμως ήταν η κυρία Μέρκελ, η οποία απάντησε: "Κι εγώ θα ήθελα να μου κουρέψουν το χρέος στο μισό".
Στο ρεπορτάζ περιγράφεται επίσης το μπαράζ αρνήσεων και πιέσεων εκ μέρους του Βερολίνου και των Βρυξελλών, αντιμέτωπος με το οποίο βρέθηκε ως υπουργός Οικονομικών ο Ευάγγελος Βενιζέλος, όταν ζήτησε χαλάρωση της λιτότητας.
Σε κάθε περίπτωση, το σημαντικότερο στοιχείο του ρεπορτάζ είναι η ρήση της κυρίας Μέρκελ, σύμφωνα με την οποία η μεταχείριση προς την Ελλάδα ήταν σκληρότατη, όχι για λόγους που αφορούσαν την οικονομία της χώρας, αλλά για λόγους "παραδειγματισμού". Μια μεταχείριση που ορισμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, είχαν τότε χαρακτηρίσει, "ευλογία".
Όπως σημειώνεται μάλιστα, όταν ΔΝΤ και ΕΕ τον Μάιο ένωσαν τις δυνάμεις τους για το δάνειο των 110 δισ. ευρώ, το Ταμείο επιχειρηματολόγησε υπέρ του να δοθεί προτεραιότητα στις διαρθρωτικές αλλαγές και οι περικοπές δαπανών να γίνουν σταδιακά ώστε να προστατευθεί η οικονομία.
"Η Γερμανία απάντησε "όχι" και ζήτησε οι διαρθρωτικές περικοπές να λάβουν χώρα ταυτόχρονα με τη δρακόντεια λιτότητα".
Αποτέλεσμα; Όπως διαπιστώνει και η οικονομική εφημερίδα, οι περικοπές δαπανών και η αύξηση των φόρων ώθησαν την οικονομία σε τόσο βαθιά λιτότητα που το έλλειμμα κόλλησε στο 10% του ΑΕΠ.
πηγή
Η αποκάλυψη αυτή έγινε από την αμερικάνική εφημερίδα Wall Street Journal. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, ο κ. Παπανδρέου εκτιμά πως "ήταν αποστολή σχεδόν αδύνατη" η εξασφάλιση καλύτερων όρων δανεισμού και υπαγωγής της χώρας σε μηχανισμό στήριξης".
Πιο σκληρό το Βερολίνο από το ΔΝΤ
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αναφορά που κάνει το ρεπορτάζ στην πολιτική και τα μέτρα που επιθυμούσε το Βερολίνο, τα οποία ήρθαν σε σύγκρουση με τα μέτρα που αντιστοίχως πρότεινε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, "το ΔΝΤ εισηγήθηκε να δοθεί προτεραιότητα στις διαρθρωτικές αλλαγές, οι δε περικοπές δαπανών να γίνουν σταδιακά, ώστε να αποφευχθεί το σοκ της μεγάλης ύφεσης". Στη συνέχεια, αναφέρεται ότι η γερμανική κυβέρνηση τα αξίωσε όλα, αμέσως, ταυτοχρόνως: Διαρθρωτικές αλλαγές και πρόγραμμα σκληρής λιτότητας, με στόχο να υποχωρήσει το δημόσιο έλλειμμα σε επίπεδα κάτω του 3%, μέχρι το 2014.
Αρνητική η στάση της Μέρκελ
Η Wall Street Journal παρατηρεί ότι η ανάπτυξη στην Ελλάδα δεν μπορούσε να υποβοηθηθεί με το ήδη δοκιμασμένο στο παρελθόν "εργαλείο" της νομισματικής πολιτικής, λόγω της συμμετοχής της χώρας στην ευρωζώνη. Με άλλα λόγια, δεν μπορούσε να υποτιμηθεί το νόμισμα. Ο συντάκτης του άρθρου υπογραμμίζει ότι κάτι τέτοιο είχε γίνει και στην Αργεντινή, με τα γνωστά επώδυνα για τη χώρα αποτελέσματα.
Στο δημοσίευμα της "WSJ" αναφέρεται ότι ο κ. Παπανδρέου πρότεινε την αναδιάρθρωση του χρέους, έχοντας τη σύμφωνη γνώμη του τότε επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν. Αρνητική όμως ήταν η κυρία Μέρκελ, η οποία απάντησε: "Κι εγώ θα ήθελα να μου κουρέψουν το χρέος στο μισό".
Στο ρεπορτάζ περιγράφεται επίσης το μπαράζ αρνήσεων και πιέσεων εκ μέρους του Βερολίνου και των Βρυξελλών, αντιμέτωπος με το οποίο βρέθηκε ως υπουργός Οικονομικών ο Ευάγγελος Βενιζέλος, όταν ζήτησε χαλάρωση της λιτότητας.
Σε κάθε περίπτωση, το σημαντικότερο στοιχείο του ρεπορτάζ είναι η ρήση της κυρίας Μέρκελ, σύμφωνα με την οποία η μεταχείριση προς την Ελλάδα ήταν σκληρότατη, όχι για λόγους που αφορούσαν την οικονομία της χώρας, αλλά για λόγους "παραδειγματισμού". Μια μεταχείριση που ορισμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, είχαν τότε χαρακτηρίσει, "ευλογία".
Όπως σημειώνεται μάλιστα, όταν ΔΝΤ και ΕΕ τον Μάιο ένωσαν τις δυνάμεις τους για το δάνειο των 110 δισ. ευρώ, το Ταμείο επιχειρηματολόγησε υπέρ του να δοθεί προτεραιότητα στις διαρθρωτικές αλλαγές και οι περικοπές δαπανών να γίνουν σταδιακά ώστε να προστατευθεί η οικονομία.
"Η Γερμανία απάντησε "όχι" και ζήτησε οι διαρθρωτικές περικοπές να λάβουν χώρα ταυτόχρονα με τη δρακόντεια λιτότητα".
Αποτέλεσμα; Όπως διαπιστώνει και η οικονομική εφημερίδα, οι περικοπές δαπανών και η αύξηση των φόρων ώθησαν την οικονομία σε τόσο βαθιά λιτότητα που το έλλειμμα κόλλησε στο 10% του ΑΕΠ.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου