Δύο δεκαετίες πριν ο Zbigniew Brezinski είχε "προφητέψει" τα σημερινά γεγονότα στην Ουκρανία, την προσπαθεια δηλαδή προσκόλησής της στο ΝΑΤΟϊκό και στο ευρωπαϊκό άρμα", ως αποτέλεσμα συντονισμένων προσπαθειών των ΗΠΑ. Η στρατηγική είχε σχεδιαστέι από τόν ίδιο, και ως ένας εκ των σημαντικότερων συμβούλων Εθνικής Ασφάλειας οι σχεδιασμοί του τηρήθηκαν κατά γράμμα.
Παρ'όλα αυτά επιλέχθηκε λάθος στιγμή εφαρμογής τους.
Όταν ο Zbigniew Brezinski έκανε τους σχεδιασμούς του, δεν περίμενε ότι η Ρωσία (υπό την ηγεσία τότε του Μπόρις Γιέλτσιν) θα μπορούσε να ορθοποδήσει τόσο σύντομα και να διεκδικήσει τα δικαιώματά της στις περιοχές που κατοικούντο από αμιγείς ρωσόφωνους πληθυσμούς.
Έτσι λοιπόν το 1998 έγραφε:
"Κάποια στιγμή μεταξύ του 2005 και του 2010, η Ουκρανία ιδιάιτερα αν στο μεσοδιάστημα έχει κάνει σημαντικές προόδους στις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις της και έχει μετατραπεί εμφανώς σε κεντροευρωπαϊκή χώρα, θα πρέπει να είναι έτοιμη για σοβαρές διαπραγματεύσεις τόσο με την ΕΕ όσο και με το ΝΑΤΟ.
Έχει μεγάλη σημασία αν το παραπάνω σενάριο υλοποιηθεί υπό καλές συνθήκες ή σε ένα πλαίσιο αυξανόμενων εντάσεων με τη Ρωσία"
Προφανώς και ο ίδιος αναγνώριζε ότι η Ρωσία έπρεπε να συνεχίσει την αποσάθρωσή της. Τα γεγονότα όμως έφεραν άλλη δυναμική. Οι Αμερικανοί επέλεξαν να συνεχίσουν βάσει σχεδίου. Θέλουν όταν ξεκινήσει η Ευρωατλαντική Ενωση να πιάσουν θέση έξω από την...Μόσχα. Φυσικά η σημερινή Ρωσία διαθέτει την απαράιτητη ισχύ για να το αποτρέψει.
"Το πιο ενοχλητικό απ'ολα ήταν η απώλεια της Ουκρανίας. Η εμφάνιση ενός ανεξάρτητου ουκρανικού κράτους δεν ήταν μόνο μια πρόκληση για όλους τους Ρώσους, που καλούνταν να ξανασκεφτούν τη φύση της δικής τους πολιτικής και εθνοτικής ταυτότητας αλλά και αντιπροσώπευε ζωτική γεωπολιτική υποχώρηση για το ρωσικό κράτος.
Η αποκήρυξη της ρωσικής αυτοκρατορικής ιστορίας που διάρκεσε πάνω από 300 χρόνια, σήμαινε την απώλεια μιας δυνητικά πλούσιας βιομηχανικής και αγροτικής οικονομίας και 52 εκατομμυρίων ατόμων που είναι επαρκώς συγγενέις με τους Ρώσους από εθνοτική και θρησκευτική άποψη, ώστε να κάνουν την Ρωσία ένα πραγματικό, μεγάλο και γεμάτο αυτοπεποίθηση αυτοκρατορικό κράτος.
Η ανεξαρτησία της Ουκρανίας στέρησε επίσης τη Ρωσία από την κυρίαρχη θέση της στη Μαύρη Θάλασσα, όπου η Οδησσός χρησίμευε ως η ζωτική πύλη της Ρωσίας για το εμπόριο με τη Μεσόγειο και τον πέραν αυτής κόσμο."
Τα αποσπάσματα είναι από το βιβλίο του πρώην συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Zbigniew Brezinski Η μεγάλη σκακιέρα (εκδόσεις Α.Α.Λιβάνη 1998)
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου